အပူကန္လည္ေခ်ာင္းနာအတြက္ ေဆးတစ္ခြက္

ေဆာင္းရာသီကဲ့သို ့ေအးျမတဲ့ရာသီေရာက္လာ
တဲ့အခါတိုင္း၊ ခႏၵာကို္ယ္တြင္း အပူ ဓာတ္မ်ားသူေတြမွာ အပူကန္ထြက္လာျပီး လည္ေခ်ာင္းနာေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အဲဒီလို အပူဓာတ္မ်ားသူေတြအဖို ခါတိုင္း ထက္ေရပိုေသာက္ေပးရမွာျဖစ္ျပီး၊ ပံုမွန္ေရခ်ိဳးေနက် အတိုင္း တစ္ေန ့ ၂-ၾကိမ္(သို ့မဟုတ္) အနည္းဆံုး ၁-ၾကိမ္ ေန ့စဥ္ေရခ်ိဳးေပးဖို ့လို ပါ တယ္။ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွား မ်ားမ်ားလုပ္ကာ၊ ေကာက္ညွင္းေပါင္းလို ၀မ္းခ်ဳပ္ စာေတြမ စားဘဲ၊ သေဘၤာသီး၊ ဌက္ေပ်ာသီးတို ့ လို၀မ္းႏူးစာေတြကိုစားေပးသင့္ပါတယ္။

အပူကန္၍ လည္ေခ်ာင္းနာတဲ့ေ၀ဒနာဟာ လည္ေခ်ာင္းထဲကို မီးစနဲ ့ထိုးခံရသလိုပူစပ္ပူေလာင္ခံစားရျပီး၊ အာသီးေရာင္သကဲ့ သို ့တံေတြးျမိဳခ်တဲ့အခါ တိုင္းနာ တဲ့အျပင္၊ လည္ေခ်ာင္းထဲက ယား၍ေခ်ာင္းဆိုးတတ္ျပန္တာေၾကာင့္ အင္မတန္ ခက္ရခက္တဲ့ ေ၀ဒနာတစ္မ်ိဳးပါဘဲ။ဒိအတြက္ စိတ္ညစ္မေနပါနဲ ့။ ေဟာဒီ မွာ ေဆးေကာင္းတစ္လက္ရွိပါတယ္။ဒီေဆးေဖာ္စပ္နည္းက လုပ္ရ တာလြယ္ကူ လို ့အထင္မေသးလိုက္ပါနဲ ့.ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးမရွိဘဲ ေပ်ာက္ကင္းသက္သာသြားေစမယ့္ ေဆးေကာင္းတစ္ခြက္ျဖစ္ လို ့ပါ။

သဘာ၀ပ်ားရည္စစ္စစ္၊ သံပုရာသီး၊ ဂ်ငး္ စတဲ့ ပစၥည္း ၃-မယ္ရွိရင္ ေဆးေဖာ္စပ္ ဖို ့ ရပါျပီ။ (၁၀၀% သဘာ၀ပ်ားရည္စစ္စစ္ ကို City Mart ဆိုင္မ်ားနဲ ့ေဆးဆိုင္ေတြမွာ အလြယ္တကူ ၀ယ္ယူရရွိနိုင္ပါတယ္။ သံပုရာသီး ၁-လံုး ကို အေစ့ဖယ္ အရည္မညွစ္ ဘဲ ခပ္ပါးပါး အခ်ပ္ေလးေတြ လွီးေပးရပါမယ္။ ဂ်င္း လက္ ၂-ဆစ္ခန္ ့ကို အ ခြံႏႊာျပီးေနာက္ ခပ္ပါးပါး အေခ်ာင္းမွ်င္မွ်င္ေလးေတြရ ေအာင္လွီးျဖတ္ပါ) ေစာေစာ က လွီးျဖတ္ထားတဲ့ သံပုရာသီးအလႊာခ်ပ္ေလးေတြနဲ ့ ဂ်င္းအေခ်ာင္းေလးေတြ ကို ေျခာက္ေသြ ့ သန္ ့ရွင္းတဲ့ ဖန္ပုလင္း လြတ္ ၁-လံုး ထဲမွာထဲ့ျပီး၊ ၄င္း တို ့ျမဳပ္ရံု ပ်ားရည္စစ္စစ္ကို အေပၚကေလာင္းခ်ေပးပါ။ ျပီးရင္ ဖန္ပုလင္းေလလံုေအာင္ အဖံုးကို က်ပ္က်ပ္ပိတ္၍ ထိုအေရာအေႏွာ ၃-မ်ိဳး ဂ်ယ္လီပံုစံေျပာင္းသြားတဲ့ အထိ ေရခဲေသတၱာ ထဲမွာ သိမ္းထားရပါမယ္။ ဂ်ယ္လီျဖစ္လာ တဲ့အခါ ၄င္းကိုဇြန္းနဲ ့ခပ္ကာ မတ္ခြက္ တစ္ခြက္ထဲေျပာင္းထဲ့ျပီး ေရေႏြးဆူဆူေလာင္းခ်၍ ခပ္ေႏြးေႏြးအေန အထားမွာ စားလို ့ရ ပါျပီ။ ပ်ားရည္နဲ ့ဓာတ္ျပဳထားတာေၾကာင့္ သံပုရာခြံကို၀ါးစား လို ့ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိဳးအစားအတိုင္း တစ္ေန ့တစ္ၾကိမ္က် ေသာက္ေပးျခင္းျဖင့္ ၃-ရက္မွ်ၾကာ တဲ့အခါ အပူကန္လည္ေခ်ာင္းနာမ်ား ေပ်ာက္ကင္းသြားပါ လိမ့္မယ္။(ပုလင္းဖံုး လံုလံုပိတ္ျပီး ေရခဲေသတၱာထဲ မွာ ၂-လ ၃- လ ၾကာတဲ့အထိ သိမ္းထား လည္း ေဆးဓာတ္မျပယ္နိုင္ပါဘူး)

ေပါက္ေပါက္

http://www.lwinpyin.com/2014/03/blog-post_7191.html?m=1

Credit @ Ko Nge