မႏိုင္စိန္ေလး

ေဂ်ာ့ဂ်္​ ဆိုးေရာ႕စ္​ ကေတာ့ တကၡနိုလိုဂ်ီ စေတာ့ေတြကို ထုတ္​ေရာင္​းေနၿပီ......

စေတာ့ရွယ္​ယာတန္​ဖိုးေတြ ထိုးက်ေနခ်ိန္​၌ ဆိုးေရာ႕စ္​ကေတာ့ ေဒၚလာ ၁၇သန္​းထက္​ ပိုၿပီး အရႈံးခံေတာ့မည္​ မဟုတ္​ေတာ့ ဟု ဆိုကာ လက္​ထဲ ရွိတဲ့ Facebook,Netflix,Goldman Sachs တို႔၏ စေတာ့ မ်ားကို ထုတ္​ေရာင္​းပစ္​သည္​။ ေဈးကြက္​ေရးရာ ကြၽမ္​းက်င္​သူမ်ားတို႔က သုံးသပ္​ရာ၌ စေတာ့ေဈးေတြ အက် မွာ ဆိုးေရာ႕စ္​ က အခုလို ေရာင္​းတာနွင္​့တိုက္​ဆ္​ုိင္​ေနျခင္​းသည္​ ေဈးကြ က္​ ကို ပိုၿပီး ေသြးပ်က္​ေစနိုင္​ၿပီး လူေတြက အေရာင္​းထိုင္​မႈ ႕ပို၍ တိုးလာနိုင္​ေၾကာင္​း သုံးသပ္​ ယူဆ ထားၾကသည္​။ အရင္​ေန႔က ပိုစ္​့ မွာ ေရးခဲ့သလို ထိပ္​တန္​းကုမၸဏီႀကီး ၅ခုတို႔၏စေတာ့ ေဈးက် ဆင္​းမႈ ႕ေၾကာင္​့ ဆံုးရႈံးမႈ့တန္​ဖိုးေဒၚလာ၁ ထရီလီယံ အထက္​ ရွိေနလို႔Investorsတို႔ကေနာက္​ထပ္​ ဆက္​က်မည္​့ အေရးကို စိုးရိမ္​ထိတ္​လန္​႔ေနၾကသည္​။ 

ဒီနွစ္​ထဲ၌ တကၡနိုလိုဂ်ီ ကုမၸဏီႀကီးေတြ အတြက္​ေတာ့ၿဂိဳလ္​ဆိုး၀င္​သလို ပင္​ ျဖစ္​ေနၾကသည္​။ 

• နွစ္​အစကေနယခု အခ်ိန္​အထိ Facebook ရွယ္​ယာ တန္​ဖိုးသည္​ ၂၀% အထိ အက် ရွိေနသည္​။
•  Goldman Sachs ရွယ္​ယာတန္​ဖိုးသည္​ ၁၅% အထိ အက်ရွိေနသည္​။ 
• Netflix ရွယ္​ယာ က အဆိုးဆံုးျဖစ္​ေနၿပီး၂၉% အထိ အက် ျပေနသည္​။

စေတာ့ ဂုရု ႀကီးေတြကေတာ့ ဆိုးေရာ႕စ္​ လုပ္​ရပ္​ မွန္​ကန္​ေၾကာင္​း ေထာက္​ခံမႈ ႕လုပ္​ၾကၿပီး ဒီလူက ေဒၚလာ ၁၇ .၇သန္​း အရွဴံးရွ္​ိမႈ့ နွင္​့တင္​ စိတ္​ေအးရၿပီျဖစ္​ေၾကာင္​းနွင္​့ ေနာက္​ထပ္​ ဒီ့ထက္​မက စေတာ့ တန္​ဖိုးမ်ား ဆံုးရႈံးစ ရာ အေနအထား၌ ရွိေနေၾကာင္း အမ်ားစုက သုံးသပ္​ယူဆ ထားၾကသည္​။ဟုတ္​ မဟုတ္​။ မွန္​၊ မမွန္​ေတာ့မသိ။ ဆိုးေရာ႕စ္​ ဆ္​ိုတဲ့လူက ေပါ့ေသးေသးေတာ့မဟုတ္​။

•  စေတာ့ ေဈးနႈန္​းမ်ားထိုးက်မႈ ႕၌ ကမာၻ ့အခ်မ္​းသာဆံုးပုဂၢိဳလ္​ႀကီး Jeff Bezosလည္​ းစက္​ကြင္​းမလြတ္​နိုင္​ေပ။ စက္​တင္​ဘာေနာက္​ပိုင္​း ကေန ၾကည္​့ပါက ၎၏ ဆံုးရႈံးတန္​ဖိုးစုစုေပါင္​းသည္​ေဒၚလာ ၄၂ဘီလီယံေက်ာ္​ ရွိေနပါၿပီတဲ့။ 
• Facebook CEO MarkZuckerberg လည္​းဇူလွိုင္​ လ  ေနာက္​ပိုင္​း၌ ေဒၚလာ ၃၄ဘီလီယံ ဆံုးရႈံး မႈ ႕ရွိေနရာကေနလက္​ရွိအခ်ိန္​၌ ေဒၚလာ ၅၂ဘီလီယံ ေက်ာ္​အထိဆံုးရႈံးမႈ ႕ရွိေနသည္​တဲ့။
• Google သူေဌး ၂ဦးျဖစ္​ၾကတဲ့ Larry Page နွင္​့Sergey Brin တို႔၏ ဆံုးရႈံးမႈ ႕တန္​ဖိုးသည္​ ေဒၚလာ၂၀ဘီီလီယံ ေက်ာ္​အထိရွိေနသည္​။ Google ရွယ္​ယာေဈးနွဴန္​းမ်ားသည္​လည္​း နွစိအစကေန ယခု အခ်ိန္​ကာလ အတြင္​း၌ ၂၀% ထက္​မနည္​ းက်ဆင္​းေနၿပီး၂၀၁၁ေနာက္​ပိုင္​း အဆိုးဆံုး အေနအထား၌ ရွိေနပါသည္​။

ကမာၻ ့အႀကီးဆံုးစာရင္​း၀င္​ ေကာ္​ပိုေရးရွင္​းႀကီးတခုျဖစ္​တဲ့ GE ကုမၸဏီသည္​လည္​း အေျခအေနမေကာင္​း။ ၂၀၁၅ နွင္​့ ၂၀၁၇ ကာလအတြင္​း၌ ရွယ္​ယာ Buybackလုပ္​ေနရတာ ရွယ္​ယာေဈးနႈန္​းေဒၚလာ ၂၀နွင္​့ ၃၂ၾကားမွာ စုစုေပါင္​း၀ယ္​ယူမႈ့ တန္​ဖိုး ေဒၚလာ ၄၀ဘီလီယံအထိ ရွ္​ိခဲ့ၿပီ း ဆက္​တိုက္​ဆိုသလို Share Buybackလုပ္​သည္​့တိုင္​ ရွယ္​ယာေဈးက တက္​မလာဘဲ လက္​ရွိ၌ ရွယ္​ယာတေစာင္​ ကို ေဒၚလာ ၇.၈၁၀န္​းက်င္​သာ ရွိေနေတာ့သည္​။

GE ရဲ႕ ေႂကြးၿမီကလည္​းေဒၚလာ ၁၀၀ဘီလီယံ ေက်ာ္​အထ္ိ တိုးလာခဲ့သည္​။ Share buybackလုပ္​ျခင္​းျဖင္​့ ရွယ္​ယာေဈးနႈန္​းကို မထိန္​းထားႏုိင္​ဘဲ ေႂကြးၿမီသာ တိုးလာခဲ့ သည္​။အဲဒီေတ့ ာ GE ကုမၸဏီႀကီးၿပိဳလဲ သြားနိုင္​သည္​ အထိစိုးရိမ္​စရာ အေနအထားမ်ိဳးေတာင္​ ေျပာလာၾကသည္​။

အဲဒိေတာ့ အေမရိကန္​ စေတာ့ ေဈးကြက္​သည္​ အလြန္​ေတာင္​့တင္​းခို္​င္​မာမႈ ႕ရွိၿပီး လူပုဂၢိဳလ္​ တဦးခ်င္​းစီတို႔ကလႈပ္​ခတ္​ ယိုင္​နဲ႔ေအာင္​ လုပ္​လို႔မရ ပါ ဟု ကြၽန္​ုပ္​အားအာေဘာ္​လြန္​ ေ၀ဖန္​သူမ်ားတ္​ို႔ အတြက္​ေတာ့လက္​ရွိေဒၚနယ္​ထရမ္​့ နွင္​့ ရွီက်င္​့ဖ်င္​တို႔ ေမႊ လိုက္​တာ ခပ္​ပါးပါးေလးဘဲ ရွ္​ိေသးတာကို လႈတ္​ခပ္​မႈ ႕ဆံုးရွဴံးမႈ ႕ဒီေလာက္​အထိ ရွိေနသည္​က္ို ဆင္​ျခင္​ၾကည္​့ၾကပါ။

ကုန္​သြယ္​စစ္​ အေၾကာင္​း ျပည္​တြင္​းမီဒီယာတ္​ို႔ထက္​ေစာလ်င္​စြာ ေရးသား သည္​့အခါတုန္​းကလည္​းအစိုးရိမ္​လြန္​ေနတာပါ။ ကုန္​သြယ္​စစ္​ က ေလ ထဲတင္​ ၿပီးမွာပါ ဆိုသည္​့ သူမ်ားလည္​း လက္​ ရွိ အေျခအေနကိုရိပ္​မိေလာက္​ေရာေပါ့။ ေဂ်ာ့ဂ်္​ ဆ္​ိုးေရာ႕စ္​တေယာက္​ Facebook ရွယ္​ယာ အပါ အ၀င္​တကၡနိုလိုဂ်ီ စေတာ့ေတြ လိုက္​၀ယ္​ေနတဲ့ အခ်ိန္​တုန္​းကလည္​း အဲဒီလူက စေတာ့ေဈးကြက္​ အက် ရိပ္​ရွိလာခ်ိန္​မွာ အဆင္​းကို ဘီးတပ္​ ေပးသည္​့ အေနျဖင္​့အစုလိုက္​ အၿပံဳလိုက္​ ျပန္​ေရာင္​းထုတ္​နိုင္​တယ္​လို႔ ေရးသား ခဲ့ဖူးသည္​။ အဲတုန္​းက လည္​း ေ၀ဖန္​ခံရဖူးသည္​  ။

 ကဲ အခုေတာ့ ဆရာႀကီးမ်ား၊ေ၀ဖန္​ သူမ်ား အေနျဖင္​့ အခုအေျခအေနကို ရိပ္​မိေလာက္​ေလာက္​ေရာေပါ့။

#KoNayNay

George Soros Sold Facebook, Netflix, and Goldman Stock Just Before They Tumbled

Billionaire investor and liberal activist George Soros has been known for investing moves that have succeeded wildly—and also for ones gone horribly wrong.

Chalk up three recent moves in his win column. 

Soros Fund Management, which Soros founded and chairs, exited social-network giant Facebook (FB) completely in the third quarter, while also slashing positions in Netflix stock (NFLX) and Goldman Sachs Groupstock (GS). Those three stocks have tumbled in the fourth quarter so far, with Facebook and Goldman setting new lows Tuesday. They are down almost 20% and 15%, respectively, so far this quarter. Highflying streaming-content giant Netflix has tumbled almost 29% since the end of September.

Soros saved a chunk of cash by selling: Barron’s estimates that, had he maintained positions in those stocks, he would have unrealized losses of about $17.7 million so far in the fourth quarter.

Soros Fund Management revealed the investment changes in a filing to the Securities and Exchange Commission last week. The firm declined to comment on its trades. The fact that Soros Fund Management sold its entire Facebook position doesn’t necessarily mean Soros isn’t still invested in the company through personal holdings or other means, or that his fund hasn’t bought any Facebook stock since the start of the fourth quarter. 

While selling Facebook, Netflix, and Goldman stock, Soros Fund Management initiated positions in Alibaba Group Holding (BABA) andMicron Technology (MU), according to the filing.

Soros Fund Management, which handles the Soros family’s money, owned 159,200 shares of Facebook at the end of the second quarter (a new purchase that quarter, as it didn’t own any Facebook stock at the end of the first), and sold them all by the end of the third quarter, which closed at the end of September. 

Facebook stock tumbled to an intraday low of $126.85 on Tuesday, a level the shares last traded at in January 2017.

Public criticism of Facebook has only increased since then, particularly following a Nov. 14 report by the New York Times that top executives Mark Zuckerberg and Sheryl Sandberg denied the impact of Russian election meddling on the site and sought to deflect criticism to the company’s rivals. The Times reported that those efforts included hiring a Republican opposition research firm to draw connections between Facebook critics and Soros, who is often a target of conservative ire—and of anti-Semitic smear campaigns. 

Faceook has pushed back against the Times report as inaccurate, taking particular exception to the characterization of its work with Definers, the opposition research firm.

“We’ve acknowledged publicly on many occasions—including before Congress—that we were too slow to spot Russian interference on Facebook, as well as other misuse,” the company said last week. “But in the two years since the 2016 Presidential election, we’ve invested heavily in more people and better technology to improve safety and security on our services.” 

Read more: Soros: Beware IT Monopolies Facebook, Google

Zuckerberg said in an interview with CNN on Tuesday. “A lot of the criticism around the biggest issues has been fair, but I do think that if we are going to be real, there is this bigger picture as well, which is that we have a different world view than some of the folks who are covering us,” he said.

Soros Fund Management sold all its Facebook stock before the end of the third quarter, prior to publication of the New York Times report. Following the report, the head of Soros’ Open Society Foundations criticized what it called “Facebook’s smear campaign” against Soros.

Soros Fund Management also sold 106,400 shares of Netflix in the third quarter, chopping its stake by 89%. Only 13,800 Netflix shares were left in Soros Fund Management’s hands at the end of September. Netflix stock began to slip in October on investor skepticism about future profitability.

Goldman Sachs stock has plunged since the Justice Department earlier this month revealed charges against two of the bank’s former employeesfor their roles in issuing bonds from 1Malaysia Development Bhd, or 1MDB, while still working for Goldman. The bank itself hasn’t been charged, but has warned investors that the investigation could result “in the imposition of significant fines, penalties, and other sanctions.” 

Soros Fund Management was already more than half out of its Goldman position before the 1MDB news broke. Soros Fund Management’s stake had shrunk to 28,206 Goldman shares at the end of September, from 64,814 shares at the end of June. 

American depositary receipts of Chinese web giant Alibaba slid 11.2% in the third quarter, pressured by the continuing trade dispute between the U.S. and China. At some point during that period, Soros Fund Management bought 91,200 of them. With still no end to the trade war in sight, Alibaba stock has slipped another 11% so far in the fourth quarter.

Soros Fund Management also bought 490,100 shares of chip maker Micron in the third quarter. Like Alibaba, Micron stock ended the third quarter in the red, and has continued to fall. Micron stock slid nearly 14% in the third quarter, and is down nearly 20% so far in the fourth quarter, as the demand outlook has worsened.

If Soros Fund Management still maintains those stakes in Alibaba and Micron, they are sporting a combined $6.2 million paper loss so far in the last quarter of 2018.

Ref:https://www.barrons.com/articles/george-soros-sold-facebook-stock-just-before-it-tumbled-1542801600

ဝါးကို မွိုမတက္ ပိုးမထိုးေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ?

ဝါးကို မွိုမတက္ ပိုးမထိုးေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ?

     25/02/2019 10:52 AM     

Photo - ဝါးမ်ားပိုးမထိုးေအာင္ကာကြယ္ထားရွိပုံ (ဓာတ္ပုံ - U Khin Maung Fb Page)

ဝါးကို မွိုမတက္ ပိုးမထိုးေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ လို႔ ေမးေနၾကတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ ဗဟုသုတရေစရန္အလိုငွာ လက္လမ္းမွီသေလာက္ နည္းလမ္းမ်ားကို ေဝမွ်ေပးလိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်

၁) #Boric_Acid ႏွင့္ Borax Powder ျဖင့္ ေဆးစိမ္ျခင္း

×××××××××××××××××××××××××××××××××

အမ်ားအေခၚအေဝၚ (လက္ခ်ားအမူန႔္) Boric powder နဲ႕ Borax acid ကို ၁ ဆ ႏွင့္ ၁ဆ ခြဲ ေရာၿပီး ၁ ေပါင္လွ်င္ ေရ၃ဂါလံ ႏွင့္ ၅ ရက္ခန႔္စိမ္ျခင္း ျဖင့္ ဝါးမ်ားကို မိူမတက္ ပိုးမထိုးေအာင္ကာကြယ္နိုင္ပါတယ္။

ဝါးအတြင္းရွိ သၾကားရည္သည္ ေရထက္ျပစ္သည္။ ဝါးကို ကန္အတြင္း စိမ္ထားပါက သၾကားရည္မ်ားထြက္ကာ အခ်ဥ္ေပါက္လာသည္။ ေနာက္ထပ္တဖန္စိမ္ေသာအခါ အလ်ဥ္ရလာေသာေၾကာင့္ ေလးရက္ခန႔္ၾကာလွ်င္ အခ်ဥ္ ေပါက္လာသည္။ ပိုးမ်ားႀကိဳက္ေသာ သၾကားဓါတ္မ်ားကုန္၍ ပိုးမစားေၾကာင္းသိရသည္။ ေငြေၾကးသက္သာေသာ္ လည္း ၾကာၾကာထားပါက အပုတ္နံ႕ထြက္လာ၍ ေရအနည္းငယ္ခ်န္ကာ ေရလွဲလယ္သင့္သည္။

၂) #ပင္လယ္ေရတြင္ စိမ္ၿပီး ေနလွမ္းအေျခာက္ခံျခင္း 

××××××××××××××××××××××××××××××

စီးဆင္းေနေသာ ေရတြင္ သုံးပတ္မွ တစ္လ အထိ စိမ္ထားပါက သၾကားရည္ေနရာတြင္ ေရအစား ဝင္ေရာက္သြားသည္။ ထိုေၾကာင့္ ေရစိမ္ဝါးသည္ ပိုးမစားေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ ဝါးကို ေရစိမ္ပါက အေရာင္ေျပာင္းလဲေစသည္။ ႐ူပ ႏွင့္ အားအင္ဆိုင္ရာမ်ားဆုံးရႈံးေစေသာေၾကာင့္ ခံနိုင္ရည္က်ဆင္းေစသည္။

၃) #ၾကပ္တိုက္ျခင္း

×××××××××××

ဝါးကို ၾကပ္တိုက္ျခင္းျဖင့္လည္း ၾကာရွည္ခံေအာင္ ျပဳလုပ္နိုင္သည္။ မွိုင္းတိုက္ျခင္း ၊ မီးရွိူ႕ရန္ မီးေသြး ၊ ထင္း ၊ ဂတ္(စ္) တို႔ကိုအသုံးျပဳနိုင္သည္။ မီးေလာင္စာေၾကာင့္ ဝါးသည္ သိပ္သည္းလာၿပီးပိုးမႊားအႏၲာရာယ္ကာကြယ္နိုင္သည္။

၄) #တန္ေဆာင္မုန္းလ (သို႔) ဒီေရက်ခ်ိန္တြင္ ဝါးကို ေ႐ြးခ်ယ္ခုတ္ျခင္း

××××××××××××××××××××××××××××××××

ဝါးသည္ သဘာ၀ ႏွင့္ ဆက္စပ္မူအလြန္ရွိသည္။ ဒီေရ တက္လွ်င္ ဝါးပင္တြင္ ေရမ်ားတက္ၿပီး ဒီေရက်ခ်ိန္တြင္ ဝါးပင္အတြင္းတြင္ ေရမ်ားက်သြားတတ္သည္။ လ၏ဆြဲငင္အားျဖင့္ ေျမႀကီးအတြင္းမွ အစာရည္က ဆြဲစုပ္ယူသည္။ လျပည့္ရက္တြင္ ဝါးအဆစ္အတြင္း သၾကားရည္ ျပည့္ေနတတ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လကြယ္ရက္(သို႔) တန္ ေဆာင္မုန္းလတြင္ ဝါးခုတ္ပါက ပိုးမႊားအႏၲာရယ္သက္သာသည္။

၅) #ေနေရာင္မရွိခ်ိန္တြင္ ဝါးကို ေ႐ြးခ်ယ္ခုတ္ျခင္း 

×××××××××××××××××××××××××××××××

သစ္ပင္တို႔၏ သဘာ၀သည္ အစာခ်က္ရန္ ေနေရာင္လိုအပ္သည္။ ဝါးပင္သည္လည္း အစာမခ်က္ေသာေနေရာင္ မရွိေသာအခ်ိန္တြင္ ခုတ္ယူပါက ပိုးစားသက္သာေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။

၆) #အပင္တြင္ အျပတ္ မခုတ္ပဲ အနည္းငယ္ခ်န္ကာ အ႐ြက္က်မွ သိမ္းျခင္း

××××××××××××××××××××××××××××××××

ကိုယ္ပိုင္စိုက္ခင္းျဖစ္ပါက သက္တမ္းမွန္ေသာ ဝါးကိုေ႐ြးခ်ယ္ပါ။ ေအာက္ဆုံးအဆစ္မွ တစ္လက္မေလာက္ခ်န္ထား၍ ျပတ္မသြားေအာင္ ခုတ္ပါ။ ခုတ္စာထြက္ေသြားေသာေနရာကို သပ္ခုထားၿပီး တျခားအပင္ကို မွီထားပါ ။ ၂ ပတ္ ၃ ပတ္ၾကာေသာအခါ သၾကားရည္ထြက္သြားမည္။ က်န္ရွိေသာ သၾကားဓါတ္ကိုလည္း အ႐ြက္မ်ားက အစာခ်က္၍ သၾကားဓါတ္နည္းသြားမည္။ ဝါးအတြင္း က်န္ရွိေသာသၾကားရည္သည္လည္း အခ်ဥ္ေပါက္ၿပီး အယ္(လ္)ကိုေဟာသို႔ေျပာင္းကာ ပိုးမႊားမ်ားမႀကိဳက္ေတာ့ပါ။ ယခုနည္းသည္ အေကာင္းဆုံး ဝါးခုတ္နည္း ျဖစ္ပါသည္။

အားလုံးအဆင္ေျပၾကပါေစ

Source - ဆရာဝင္းေက်ာ္ဦး။ ေလးစားရမည့္ ဝါးပင္တို႔၏ သဘာ၀ စာအုပ္မွ

Ref:https://greenwaymyanmar.com/posts/how_to_protect_infection_in_bamboo

CSR -Corporate social responsibility

သီလဝါကေန ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကို taxi သမားက ႏိုင္ငံျခားသားကို ၇၀၀၀၀က်ပ္ဆိုျပီး ဂ်င္းထည့္တယ္။

အြန္လိုင္း ေရွာ့ပင္းေရာင္းတဲ့သူေတြက ၁၀၀၀ တန္ ပစၥည္းကို ၅၀၀၀ တင္ေရာင္းတယ္။ ဒါ ပို႔ခ မပါေသးဖူး။

ကင္မရာအေဟာင္းေရာင္းဝယ္ေတြက အသစ္ေစ်း တစ္သိန္းတန္ေလာက္ကို ကိုယ္က တစ္ႏွစ္ေလာက္သံုးျပီး ၉၀၀၀၀ က်ပ္ဆိုျပီး ျပန္ေရာင္းတယ္။ သူတစ္ႏွစ္သံုးတာက သူပစၥည္းဖို႔ အရင္းေက်ေနျပီ။

စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ  အစားအေသာက္တမ်ိဳးမ်ိဳးကို ၁၅၀၀ ေလာက္နဲ ေရာင္းရင္ေတာင္ အျမတ္ထြက္ေနျပီကို သံုးေလးေထာင္ တင္ေရာင္းတယ္။

ေျမေစ်းကြက္မွာလည္း ၅၀တန္ေျမကြက္ကို ၁၅၀ေလာက္နဲ ပစ္ေရာင္းၾကတယ္။ အက်ိဳးေဆာင္ဆိုသူမ်ားကလည္း ေစ်းပိုရေလ သူတို႔ အတြက္ ပိုက်န္ေလဆိုျပီး ေလာဘနဲ မေတာ္မတရား ေစ်းတင္ေပးၾကတယ္။

အဌားဆိုလည္း က်ပ္တစ္သိန္းတန္ အခန္းကို တစ္သိန္းခဲြေလာက္ရေအာင္ တင္ၾကတယ္။ လိုအပ္ခ်က္မ်ားေတာ့ ေစ်းတင္လည္း လာဌားမွာပဲ ဆိုျပီး လုပ္ၾကတယ္။

အခု ရုပ္ရွင္ရိုက္တဲ့ေနရာမွာဆိုလည္း ဘာထူးလဲ။ ျဖတ္ေလ်ာက္ခန္းတြက္ တစ္နာရီ ေဒၚလာ ၃၀ ေပးမယ္ဆိုတာ ျမန္မာလက္ထဲေရာက္ေတာ့ တစ္ေန႔ကို က်ပ္၁၅၀၀၀ ျဖစ္သြားတယ္။

ရိုက္ကြင္းပတ္လည္က ဆိုင္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေရာင္းရလဲ မသိ။ ဆိုင္ပိက္ခ အေနနဲ တစ္ရက္ေရာင္းရေငြ က်ပ္သိန္း၂၀ ဆိုျပီး ယူတယ္။ အခြန္ေတာ့ ေဆာင္ရဲ့လား မသိ။

ကုမၸဏီေတြဆိုလည္း ဘာထူးလဲ။ အစိုးရကို အခြန္ေပးရမွာ အေသေၾကာက္ေပမယ့္ စားသံုးသူဆီက အျမတ္ မတရားယူဖို႔ ဝန္မေလးၾကဖူး။

အစိုးရ ဝန္ထမ္းေတြလည္း ကိုယ့္ရဖို႔ပဲ ေတြးၾကတာ မ်ားတယ္။ တင္ဒါေခၚတဲ့ စနစ္ေတြ သာခ်ျပရရင္ ဝန္ထမ္းေတြ အကုန္ျပဳက္ေလာက္တယ္။

စည္းေစာင့္စည္းမႈဆိုတာ ျမန္မာျပည္မွာ ခပ္ရွားရွားရယ္။

ျပီးေတာ့ အျမတ္မတရားလိုခ်င္လြန္းၾကေပမယ့္ Service ဆိုတာ နားမလည္ဖူး။

သူမ်ားဆီက တခုခု ယူျပီးရင္ ျပန္ေပးရမယ္ ဆိုတာ နားမလည္ၾကဖူး။ တန္ဖိုးဆိုတာ သူေနရာနဲ သူရွိတယ္ ဆိုတာ လက္မခံလိုၾကဘူး။ ဥပမာ ဖုန္းတစ္လံုးကို သိန္းေက်ာ္ေပးျပီး ဝယ္ဖို႕ ျပင္ၾကေပမယ့္ ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ကိုက် ေသာင္းကဏန္းေပးရမွာ လက္တြန္႔ၾကတာမ်ိဳး။

ျမန္မာျပည္ဆိုင္အေတာ္မ်ားမ်ားက ဆိုင္ဝန္ထမ္းအမ်ားစုဟာ မ်က္ႏွာထား တင္းတင္းပါ။ ေတာသားရုပ္ေပါက္ရင္ ပိုဆီုးတယ္။

 တခါကလည္း ကင္မရာဆိုင္ ကိုယ္ဝယ္ဖို႔ ေမးတာ မဝယ္နိင္ဖူး ထင္ပံုရပါတယ္။ မေျပာခ်င္သလို ေျပာခ်င္သလိုနဲေစ်းေျပာတယ္။ social မွာ တင္တာ တေစ်း ကိုယ္ေမးတဲ့ခ်ိန္က် အျမင့္ေစ်း တစ္ေစ်း။

ျမန္မာေတြေလာက္ ေလာဘၾကီးတာ ျမန္မာပဲ ရွိတယ္။

ရတဲ့ မေတာ္မတရား ပိုက္ဆံေတြနဲက် ေနာင္ဘဝေကာင္းေအာင္ ဆိုျပီး အလွဴဒါနေတြ ျပဳလုိက္ၾကတာ မနည္းမေနာ။

CSR ဆိုတာ အခုမွ သေဘာေပါက္ၾကေပမယ့္ ျမန္မာကုမၸဏီ လုပ္ငန္း အမ်ားစုဟာ ဝန္ထမ္းေတြ ေရွ႕ေရးကို ဘယ္ေသာ္အခါမွ မစဥ္းစားေပးၾကဘူး။

ႏိုင္ငံျခားကုမၸဏီၾကီးေတြ လာတယ္။ လစာေပးရင္ နိင္ငံတကာစနစ္အတိုင္း ထိုက္သင့္သေလာက္ေပးတယ္။ ျပည္တြင္းကုမၸဏီေတြနဲ ပူးေပါင္းတယ္။ လစာဟာ ေအာက္ဆံုးအဆင့္ျဖစ္သြားတယ္။ ကိုယ့္ျမန္မာ့အခ်င္းခ်င္း ပိုရေစဆိုတဲ့ စိက္ဓါက္လံုးဝမရွိၾကဘူး။

ျမန္မာျပည္က HR department က လူေတြကို ေမးခ်င္တာ လခမ်ားမ်ားရတယ္ ဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္ပဲၾကည့္ၾကတာလားဆိုတာပဲ။ သင္တန္းေတြမွာေတာ့HR သင္ရိုးေတြဟာ တကယ့္ကို ေကာင္းလိုက္တာ။ 

လက္ေတြ႔ အလုပ္ခြင္မွာ HR Department ေတြဟာ HR သင္ရိုးကို လိုက္လုပ္တာ မရွိသေလာက္ ရွားတယ္။

အဲ ျပည္ပက ဘဲြ႕ရလာလို႔ ျမန္မာျပည္မွာ အလုပ္လာလုပ္တယ္။ ဘာထူးလဲ။ ကိုယ့္လစာအျမင့္ရရွိေရးအတြက္သာ ၾကည့္ျပီး တျခားသူဆို ဖိတြယ္ နိပ္ကြပ္ဖို႔ ေခ်ာင္းၾကတယ္။

ပဲြေတြမွာ အဆင့္တန္းျမင့္ျမင့္စကားလံုးအလွေတြ သံုးၾကေပမယ့္ သူတို႔စိက္ေတြဟာ အထင္းသားေပၚလြင္ေနရေတာ့ ၾကည့္ျပီး သက္ျပင္းခ်မိတယ္။

အိုဘယ္ ျမန္မာေပါ့။

ျပည္ပမွာ အလုပ္လုပ္ျပီး စနစ္တက် လုပ္တက္လာလို႔ ျမန္မာျပည္မွာ အလုပ္ျပန္လုပ္တယ္။ ႏိုင္ငံတကာစနစ္အတိုင္းက်င့္သံုးသမ်ဟာ ဒီေရာက္ရင္ ျမန္မာမႈ စစ္စစ္ ျဖစ္သြားတယ္။ 

မေတာ္ေလာဘနဲ အက်ဥ္းတန္စိက္ဆိုတာ made in Myanmar brand စစ္စစ္ ျဖစ္လာေနတယ္။

ေရရွည္ကို ၾကည့္ျပီး ေစ်းေရာင္းဖို႔ထက္ ေရတိုနဲ အျမတ္မ်ားမ်ားရဖို႔ ၾကံတယ္။ တနပ္စားလည္း ေအးေဆး ဒီေလာကမွာ အသက္ရွင္သန္နိင္တယ္။ နာမည္ပ်က္ဆိုတာ ျမန္မာ့စီးပြားေရးေလာကမွာ ဟာသပ်က္လံုးစကားလံုး တလံုးျဖစ္ေနတယ္။

ဦးသူ လည္သူ စားစတမ္းနဲ အဖဲြ႔အစည္းေတြ လူေတြဟာ ေသာက္က်င့္ယုက္နည္း မ်ိဳးစံုနဲ က်င့္ၾကံလာၾကျပီး နိဗၺာန္ေရာက္ဖို႔ဆုေတာင္းေနၾကတာ ျမင္ရေတာ့ 

:) :) 

ေမာင္ခ်င္း(ဖီဆစ္)

"မူ"အလြန္ေကာင္းတဲ့ ဂြန္ကယ္ေညာင္း "Little for many, much for few"

■ "မူ"အလြန္ေကာင္းတဲ့ ဂြန္ကယ္ေညာင္း ■

ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံမွာ ေျမေဈးေတြ အလြန္ႀကီးျမင့္လာျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းဟာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။

 ဆင္းရဲမြဲေတမႈကို တိုက္ဖ်က္ႏုိင္ရင္ ေျမေဈးေတြ က်ဆင္းသြားမယ္လို႔ အခ်ိဳ႕ေသာ ျပည္သူမ်ားက ေျပာၾကပါတယ္။ 

အဲဒီစကားဟာ မမွားေပမယ့္ အျပည့္အဝမွန္ကန္မႈေတာ့ မရွိပါဘူး။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္မွာ လူနည္းစုလက္ထဲကို ေျမေတြ မ်ားမ်ားေရာက္ရွိေနၿပီး လူမ်ားစုလက္ထဲမွာ နည္းနည္းရွိေနျခင္းဟာ ေျမေဈးျမင့္တက္ျခင္းရဲ႕ အဓိကအေၾကာင္းရင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။  အဲဒါကို "Little for many, much for few" ျဖစ္စဥ္လို႔ ပညာရွင္မ်ားက ဖြင့္ဆုိၾကပါတယ္။ 

အဲဒီလိုျဖစ္ေပၚျခင္းရဲ႕ ပင္မအေၾကာင္းတရားကို ရွာေဖြဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္ အစိုးရရဲ႕ ေျမယာမူဝါဒနဲ႔ ေျမယာစီမံခန္႔ခြဲမႈ အားနည္းခ်က္မ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိႏုိင္ပါတယ္။ 

ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝတဲ့ ႏုိင္ငံမ်ားမွာပင္ အထက္ပါအားနည္းခ်က္မ်ားကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေျမေဈးႀကီးျမင့္ေနတာကို ေတြ႕ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ 

ဒါေၾကာင့္မို႔ အစိုးရေတြဟာ ၿမိဳ႕ျပေဒသမွာ ေျမယာကို လူနည္းစုလက္ဝါးႀကီးအုပ္ျခင္း (Land Grabbing)နဲ႔ ဝယ္ယူေဈးကစားျခင္း (Speculation) မျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္အတြက္ အမ်ားျပည္သူအက်ိဳးစီးပြားကို ဦးစားေပးတဲ့ ေျမယာမူဝါဒမ်ား ခ်မွတ္ၿပီး ထိေရာက္ေကာင္းမြန္တဲ့ ေျမယာအသံုးခ်မႈနဲ႔ ေျမယာစီမံခန္႔ခြဲမႈလုပ္ငန္းမ်ားကို ဥပေဒနဲ႔အညီ ေဆာင္ရြက္ေပးၾကရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံမွာ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ က ၆၉ ရာခုိင္ႏႈန္းေသာ ေျမေတြဟာ စုစုေပါင္း လူဦးေရရဲ႕ ၀ ဒသမ ၆ ရာခုိင္ႏႈန္းသာရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕လက္ထဲမွာ ေရာက္ရွိေနေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္။ 

၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ အစိုးရရဲ႕ အထက္ပါလုပ္ငန္းအစီအစဥ္မ်ားေၾကာင့္ ၁၀ ရာခုိင္ႏႈန္းရွိတဲ့ ေျမေတြဟာ ယခင္ ၀ ဒသမ ၆ ရာခုိင္ႏႈန္းသာရွိတဲ့ လူနည္းစုရဲ႕ ပိုင္ဆုိင္မႈလက္အတြင္းမွ လြတ္ကင္းသြားခဲ့ေၾကာင္း ေလ့လာသိရွိရပါတယ္။ 

အထူးသျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲႏုိင္ငံမ်ားအေနနဲ႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနစဥ္မွာပဲ ေျမဝယ္ေလွာင္မႈမ်ားကို ႏွိပ္ကြပ္ျခင္းနဲ႔ ေျမေဈးတည္ၿငိမ္မႈရရွိေစျခင္း (Supressing Land Speculation and Stablizing Land Price)ဆုိတဲ့ လုပ္ငန္းႏွစ္ရပ္ကို အစီအစဥ္မ်ား ခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ၾကရန္ အထူးလိုအပ္ေၾကာင္းလည္း ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ 

အဲဒီလို မေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေသးဘဲ ေျမယာျဖည့္ဆည္းမႈ (Land Supply) ျပဳလုပ္ရန္ ၿမိဳ႕ေျမတိုးခ်ဲ႕ျခင္းႏွင့္ ၿမိဳ႕သစ္တည္ေဆာက္ျခင္း (Site and Services Schenes)စတဲ့ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေပးမယ္ဆုိရင္ ေျမရရွိေရးအတြက္ အခက္အခဲမ်ားစြာ ႀကံဳေတြ႕ရမယ့္အျပင္ S.O.C (Social OverheadCapital)လုိ႔ေခၚတဲ့ လူမႈေရးဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ေငြလံုးေငြရင္းမ်ားကိုပါ အလြန္အကြၽံ က်ခံေဆာင္ရြက္ေပးရတဲ့အျဖစ္နဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအေနအထားမွာ အစိုးရနဲ႔ ပုဂၢလိက ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈစနစ္ (P.P.P)ကို က်င့္သံုးရင္လည္း အက်ိဳးစီးပြားမွ်တစြာ ခြဲေဝႏုိင္ဖို႔ အလြန္ခက္ခဲမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္၍ အဲဒီအခက္အခဲမ်ားကို ေက်ာ္လႊားၿပီး အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏုိင္ခဲ့တယ္ဆုိရင္လည္း ‘သမင္ေမြးရင္း က်ားစားရင္း’ဆုိသလုိ ေျမယာလက္ဝါးႀကီးအုပ္မႈရဲ႕ ဝါးမ်ဳိမႈေအာက္မွာ လူနည္းစုလက္ထဲကို ေျမေတြမ်ားမ်ားေရာက္ၿပီး လူမ်ားစုလက္ထဲမွာ ေျမနည္းနည္းသာ က်န္တဲ့ ျဖစ္စဥ္က ျပန္လည္ေခါင္းေထာင္လာဦးမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

အဲဒီေနရာမွာ ေတာင္ကိုရီးယားႏုိင္ငံရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားကို ေလ့လာေတြ႕ရွိခဲ့သမွ် ေဆြးေႏြးေဖာ္ျပလိုပါတယ္။ ေတာင္ကိုရီးယားႏုိင္ငံမွာ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္အလြန္မွစတင္ၿပီး စက္မႈဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းကို အရွိန္အဟုန္ျမႇင့္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ စက္မႈဖြံ႕ၿဖိဳးမႈနဲ႔ ၿမိဳ႕ျပႀကီးထြားမႈျဖစ္စဥ္ဟာ ဆယ္စုႏွစ္ကာလအတြင္း ယွဥ္တြဲျဖစ္ေပၚလာၿပီး ေျမေဈးေတြ တရိပ္ရိပ္ ျမင့္တက္လာပါတယ္။ အစိုးရရဲ႕ ေငြေၾကးျဖည့္ဆည္းမႈ (Money Supply) ပမာဏျမင့္တက္လာခဲ့ၿပီး အဲဒီေငြေၾကးအမ်ားစုဟာ ေျမယာေဈးကြက္ထဲကို စီးဝင္လာတဲ့အတြက္ ေျမေဈးေတြ ပိုၿပီးျမင့္တက္လာပါတယ္။ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္က စၿပီး အေရွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသမွာ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ျပည္ပမွ ႏုိင္ငံျခားေငြမ်ား စီးဝင္မႈမ်ားလည္း အလြန္ျမင့္မားလာပါတယ္။ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ ဆုိးလ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေျမေဈးဟာ ၁၃၈ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ျမင့္မားလာပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ ျပည္ပပို႔ကုန္မ်ား တုိးတက္လာျခင္းေၾကာင့္ ကုန္သြယ္ေရးပိုေငြမ်ားစြာ ရရွိလာၿပီး ေျမေဈးေတြ တတိယအႀကိမ္ ျမင့္ တက္လာမႈနဲ႔ ေတြ႕ႀကံဳရျပန္ပါ တယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ ႏုိင္ငံရဲ႕ ေျမ ၆၅ ဒသမ ၂ ရာခုိင္ႏႈန္းကို ေျမပိုင္ရွင္ ၅ ရာခုိင္ႏႈန္းကသာ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ ပိုင္ဆုိင္ထားပါတယ္။ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္မွာ အမ်ိဳးသား ေျမတန္ဖိုး စုစုေပါင္းဟာ GDP တန္ဖိုးထက္ ၁ ဒသမ ၉ ဆသာ ျမင့္မားရာမွာ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ ၉ ဒသမ ၆ ဆ ျမင့္မားလာေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါတယ္။

ေျမေဈးႀကီးမားလာတာနဲ႔အမွ် ေျမယာေလ်ာ္ေၾကးေငြကို ကာလေပါက္ေဈးနဲ႔ ေပးရတဲ့ ႏႈန္းထားေတြ ျမင့္တက္လာပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ စုစုေပါင္း ေဆာက္လုပ္မႈ ကုန္က်စရိတ္ေတြ ျမင့္တက္လာၿပီး အိမ္ရာမ်ားရဲ႕ ေရာင္းေဈးနဲ႔ ငွားရမ္းခႏႈန္းေတြ ျမင့္မားမႈကိုပါ ႀကံဳေတြ႕ရျပန္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဝင္ေငြနည္းျပည္သူေတြနဲ႔ ဝင္ေငြအလယ္အလတ္ျပည္သူေတြရဲ႕ မိသားစုဝင္ေငြနဲ႔ လက္လွမ္းမီႏိုင္မႈ (Affordablity) အတုိင္းအတာရဲ႕ အျပင္ဘက္ကို ေရာက္ရွိသြားပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အလုပ္သမားမ်ားရဲ႕ လုပ္အားခႏႈန္းေတြကို ျမႇင့္တင္ေပးရျပန္တဲ့အတြက္ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈစရိတ္ေတြ ျမင့္တက္လာျပန္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တုိင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး (Macro Economy)ကို ထိခိုက္လာေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ေျမယာ ဝယ္ေရာင္းသူေတြဟာလည္း ၿမိဳ႕ျပင္မွာရွိတဲ့ လယ္ေျမနဲ႔ သစ္ေတာမ်ားကိုပါ ခ်ဲ႕ထြင္ဝယ္ယူလာၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ၿမိဳ႕ေျမ၊ လယ္ေျမေဈးေတြ စုၿပံဳတက္လာၿပီး ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈေတြ ပိုမိုႀကီးထြားလာပါေတာ့တယ္။

အဲဒီအခါမွာ အစိုးရဟာ ေျမယာက႑မွာ ျပည္သူေတြရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ဦးစားေပးျမႇင့္တင္ေရး (Toenhance Public Interest)ဆုိတဲ့ မူဝါဒကို ခ်မွတ္က်င့္သံုးခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ အဲဒီမူဝါဒအရ မူလက ေျမယာလႊဲ ေျပာင္းေရာင္းခ်မႈအေပၚ သမား႐ိုးက် အခြန္ေကာက္ခံမႈစနစ္ကို ပိုမိုထိေရာက္ေအာင္ ျပင္ဆင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီျပင္ဆင္က်င့္သံုးတဲ့ အစီအစဥ္ကို ‘ဂြန္ကယ္ေညာင္း’ (Gong-Kae-Nyom)လုိ႔ အမည္ေပးခဲ့တာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ ‘ျပည္သူအက်ိဳးျပဳ မူဝါဒ’ (Public Concept) ျဖစ္ပါတယ္။ ဂြန္ကယ္ေညာင္းရဲ႕ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္က သာမန္ျပည္သူတို႔ရဲ႕ အိမ္ရာေျမပိုင္ဆုိင္မႈ၊ လယ္ယာေျမပိုင္ဆုိင္မႈနဲ႔ အေသး စားစက္မႈလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ စက္႐ံုေျမပိုင္ဆုိင္မႈမ်ားအေပၚ အခြန္ေငြႏႈန္းထားကို တုိးျမႇင့္မႈမျပဳဘဲ ေျမေဈးတက္ျခင္းေၾကာင့္ ရရွိမယ့္အက်ိဳးအျမတ္ကို ေမွ်ာ္ကိုးၿပီး မလိုအပ္ဘဲ ေျမယာေတြ အလြန္အကြၽံ ပိုင္ဆုိင္ထားမႈမ်ား (Unncessary and Excessive Land Holding) ကို အခြန္လက္နက္နဲ႔ ၿဖိဳခြင္းရန္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရိွရပါတယ္။

‘ဂြန္ကယ္ေညာင္း’ မူဝါဒအရ ပထမဦးဆံုးေျခလွမ္းအျဖစ္ လယ္ယာေျမမ်ား လႊဲေျပာင္းေရာင္းခ်ရာမွာ ေျမတန္ဖိုးျဖတ္မႈ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းအသစ္မ်ားကို ခ်မွတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္မွ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အထိ ၈ ႏွစ္ၾကာ အခ်ိန္ယူၿပီး တစ္ႏုိင္ငံလံုးရွိ ေျမအမ်ိဳးအစားအားလံုးရဲ႕ ဧရိယာနဲ႔ အမည္ေပါက္ပိုင္ရွင္မ်ားရဲ႕ စာရင္းဇယားကို ျပဳစုၿပီး ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္။ လူတစ္ဦးရဲ႕ အမည္နဲ႔ တစ္ႏုိင္ငံလံုးမွာ ေျမမည္မွ်ပုိင္ဆုိင္ေၾကာင္း စာရင္းေတြ ေပၚထြက္လာတဲ့အခါ အေျမာက္အျမားပိုင္ဆုိင္သူမ်ားကို ေရြးထုတ္ၿပီး ‘ေျမအားလံုးပိုင္ဆုိင္မႈအေပၚ ေကာက္ခံသည့္အခြန္’ (Comprehensive Land holding Tax)စနစ္ကို က်င့္သံုးေကာက္ခံခဲ့ပါတယ္။ ေျမရွင္ႀကီးမ်ားအေပၚ အခြန္ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး ပိလာေစရန္ ရည္ရြယ္ေကာက္ခံျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္။ ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္းအေနနဲ႔ ထမ္းေဆာင္ရမယ့္ ေျမပိုင္ဆုိင္မႈနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အခြန္စနစ္ (၃)မ်ိဳးကိုလည္း သီးျခားျပ႒ာန္းထားတာ ေတြ႕ရွိရျပန္ပါတယ္။

ပထမအမ်ိဳးအစားက အိမ္ရာေျမပိုင္ဆိုင္မႈကို ကန္႔သတ္ၿပီး ပိုမိုတဲ့ ေျမအတြက္ အခြန္ႏႈန္း သီးျခားသတ္မွတ္ ေကာက္ခံျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခြန္ကို ဆုိးလ္ၿမိဳ႕ အပါအဝင္ ၿမိဳ႕ႀကီး ၆ ၿမိဳ႕မွာပဲ ေကာက္ခံတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သတ္မွတ္တဲ့ၿမိဳ႕ႀကီး ၆ ၿမိဳ႕မွာ ေနထိုင္ေသာ ျပည္သူေတြဟာ သက္ဆုိင္ရာ ၿမိဳ႕အတြင္း စုစုေပါင္း အိမ္ရာေျမအက်ယ္အဝန္း ၆,၆၀၀ စတုရန္းေပထက္ ပိုလွ်င္ အခြန္ေဆာင္ရပါတယ္။ ၿမိဳ႕ရဲ႕ ၂ ေနရာ၊ ၃ ေနရာမွာ ေျမပိုင္ဆုိင္ထားရင္လည္း အားလံုးကို စုေပါင္းၿပီး ၆,၆၀၀ အထိ ကင္းလြတ္ခြင့္ျပဳပါတယ္။ ပိုမိုပိုင္ဆုိင္တဲ့ ေျမတန္ဖိုးရဲ႕ ၇ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၁၁ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိကို ႏွစ္စဥ္ အခြန္ေပးသြင္းရပါတယ္။

လက္ထဲမွာ ၿမိဳ႕ေျမေတြ အမ်ားႀကီး ပိုင္ဆိုင္ထားျခင္းကို ၿဖိဳခြဲရန္ျဖစ္ၿပီး ဥပေဒျပ႒ာန္းၿပီးတဲ့ ေနာက္ ၂ ႏွစ္တိတိ ကင္းလြတ္ခြင့္ ေပးထားပါတယ္။ ၂ ႏွစ္ျပည့္ရင္ အခြန္ေပးရေတာ့မွာကို ႀကိဳတင္သိရွိၿပီး ေရာင္းခ်ေရးစီစဥ္ႏုိင္ရန္ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္တကယ္လည္း သတ္မွတ္တဲ့ ၿမိဳ႕ ၆ ၿမိဳ႕တြင္း မလုိအပ္ဘဲ ေျမေလွာင္ထားမႈေတြ ေလ်ာ့က်ခဲ့တာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။

ဒုတိယအမ်ိဳးအစားက ‘ေျမ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအျမတ္အေပၚ စည္းၾကပ္မႈ’ (Land Development Charge)ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာျပရရင္ ပုဂၢလိကလုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးဟာ လယ္ေျမကိုဝယ္ၿပီး အိမ္ရာစီမံကိန္း (သို႔မဟုတ္) စက္မႈေျမ တည္ေထာင္အသံုးျပဳခြင့္ရတယ္။ အဲဒီစီမံကိန္းအရ ေဆာက္လုပ္ၿပီးတဲ့အခါမွာ ေျမေတြက ေဈးတက္သြားပါတယ္။ အဲဒီေျမကို အေဆာက္အအံု ပါသည္ျဖစ္ေစ၊ မပါသည္ျဖစ္ေစ ေရာင္းခ်တဲ့အခါမွာ ၎ရင္းႏွီးထားတဲ့ စရိတ္အားလံုးႏုတ္ၿပီး စုစုေပါင္း ပိုမိုရရွိလာတဲ့အျမတ္ေငြရဲ႕ ၅၀ ရာခုိင္ႏႈန္​းကို အစိုးရကို ေပးသြင္းရပါတယ္။ သူဘယ္ေလာက္နဲ႔ ေျမဝယ္ထားတယ္ဆိုတဲ့ စာရင္းကို တာဝန္ရွိတဲ့ နယ္ေျမအစိုးရအဖြဲ႕အစည္းက မွတ္တမ္းတင္ထားရပါတယ္။ ေျမကိုရင္းၿပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရာမွ ေျမေဈးတက္လာျခင္းအတြက္ အစိုးရက အျမတ္ ၅၀ ရာခုိင္ႏႈန္းရယူတာ ျဖစ္ပါတယ္လို႔ သိရွိရပါတယ္။ ဒီ ဥပေဒက လယ္ယာေျမေတြကို အသြင္ေျပာင္းအသံုးခ်ၿပီး ေျမေလွာင္ေဈးကစားမႈမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ ဥပေဒလည္းျဖစ္ပါတယ္။

တတိယအမ်ိဳးအစားကေတာ့ ‘ေျမေဈးတုိးျမင့္လာမႈအေပၚ အခြန္ေတာင္းခံျခင္း’ (Land ValueIncrement Tax) ျဖစ္ပါတယ္။ ဝယ္ယူၿပီးေအာင္းထားတဲ့ တေစၧၿခံ (Ghost Plot) သို႔မဟုတ္ (Idle Land)မ်ားကို ရည္ရြယ္တဲ့ ဥပေဒ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေျမေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္အတြင္း အမ်ိဳးသားေျမယာေဈးႏႈန္းထက္ ျမင့္မားလာရင္ ျမင့္တက္လာတဲ့ ေျမတန္ဖိုးျခားနားေငြရဲ႕ ၅၀ ရာခုိင္ႏႈန္းကို သီးျခားေကာက္ခံျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဥပေဒေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ျပေတြမွာ အိမ္ရာေျမကြက္လပ္ေတြ လံုးဝကိုင္မထားရဲၾကဘဲ ရရာေဈးနဲ႔ ေရာင္းထုတ္လာၾကၿပီး ေျမေဈးက်ဆင္းလာပါတယ္။ ဒါေပမယ္​့ ၿပီးစလြယ္အိမ္ေတြမ်ားစြာ ေဆာက္လုပ္လာၾကတဲ့ ဆိုးျပစ္ကိုလည္း ေတြ႕ရွိရျပန္ပါတယ္။ စံခ်ိန္စံၫႊန္းနဲ႔အညီ ေဆာက္လုပ္ေရးအတြက္ စစ္ေဆးရတဲ့ အလုပ္တာဝန္ေတြ ပိုမိုလာေၾကာင္းနဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲ အမိန္႔ၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြနဲ႔ တားဆီးရေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္။

ၿခံဳၿပီးသံုးသပ္ၾကည့္ရင္ ေတာင္ကိုရီးယားႏုိင္ငံဟာ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္အလြန္ကာလမ်ားမွ စတင္ၿပီး ၿမိဳ႕ျပေဈးေတြနဲ႔ လယ္ယာေျမေဈးေတြ က်ဆင္းလာျခင္းနဲ႔ ေဈးႏႈန္းတည္ၿငိမ္မႈရွိျခင္း စတဲ့ အက်ိဳးေတြ ရရွိလာတာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ‘ဂြန္ကယ္ေညာင္း’ မူအရ ေျမအားလံုး ပိုင္ဆုိင္မႈအေပၚ အခြန္ေကာက္ျခင္း (Comprehensive Hand-holding Tax)ဟာ တစ္ႏုိင္ငံလံုး ျဖန္႔ၾကက္ၿပီး ၿမိဳ႕ေျမ၊ လယ္ေျမမ်ား ဝယ္ယူၿပီး လက္ဝါးႀကီးအုပ္မႈကို ေဖာ္ထုတ္ဟန္႔တားႏုိင္ခဲ့တယ္။ လယ္လယ္ဝယ္ဝယ္ေတြနဲ႔ ေျမရွင္းႀကီးစနစ္ ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳး ေပၚထြန္းမလာႏုိင္ေအာင္ ထိေရာက္စြာ တားဆီးႏုိင္ခဲ့တယ္ဆုိတာကို အားက်ဖြယ္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ အမ်ားဆံုးျဖစ္တဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီး ၆ ၿမိဳ႕မွာ အိမ္ရာေျမပိုင္ဆုိင္မႈ ကန္႔သတ္တဲ့ (Urban Land Cieling Act)အရ စီးပြားေရးအရ အထူးအာ႐ံုစိုက္ရမယ့္ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ ေျမေဈးက်ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအေပၚ စည္းၾကပ္မႈ (Land Dev: Charges)အရ လယ္ေတြဝယ္ၿပီး အျခားနည္းအသံုးျပဳသူေတြအေနနဲ႔ အျမတ္အစြန္းရယူႏိုင္ေပမယ့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေၾကာင့္ ေျမေဈးတက္လာတဲ့အေပၚမွာ အမ်ားျပည္သူပါ အက်ိဳးခံစားခြင့္ရရွိေအာင္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ေျမကြက္လပ္ေတြ ဝယ္ၿပီး ေလွာင္ထားျခင္းကင္းေအာင္ (Land Price Incremental Tax)ဆုိတဲ့ အခြန္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့တာလည္း ထပ္မံေတြ႕ရွိျပန္ပါတယ္။

စာေရးသူတုိ႔ႏုိင္ငံမွာ ၿမိဳ႕ေျမမ်ား လက္ဝါးႀကီးအုပ္ပိုင္ဆုိင္မႈအျပင္ လယ္လယ္ဝယ္ဝယ္ဆုိတဲ့ လယ္ယာေျမေတြ ဧကေပါင္းမ်ားစြာ ဝယ္ေလွာင္ထားၾကတဲ့ အေလ့အက်င့္ေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ေအာင္ ‘"မူ"အလြန္ေကာင္းတဲ့ ဂြန္ကယ္ေညာင္း’ကို နမူနာယူၿပီး ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၾကရင္ ေကာင္းမယ္လို႔ အႀကံျပဳရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္ ...။

ျမင္​့မိုရ္​​ေဆြ

Source: 7Day News

Via: Thandar Theint

မႏၲေလးၿမိဳ႕သုိ႔ ဆုိက္ေရာက္မည့္ က်ည္ဆံရထားလမ္း စီမံကိန္း

ဓာတ္ေငြ႕ပုိက္လုိင္းႏွင့္ ေရနံစိမ္း ပုိက္လုိင္းတုိ႔ကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံ အေနာက္ဘက္ကမ္းေျခမွ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ အေရွ႕ဘက္ရွိ ယူနန္ျပည္နယ္သုိ႔ သြယ္တန္းထားၿပီး အသုံးျပဳေနၿပီ ျဖစ္သည္။

ဓာတ္ေငြ႕ပုိက္လုိင္းသည္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံတြင္း၌ ခရီးဆန္႔ရာ၌ အေရွ႕ဘက္ကမ္းေျခရွိ ကြမ္တုံျပည္နယ္အထိ ေရာက္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း ပုိက္လုိင္းမ်ား ျဖတ္သန္းသည့္ ေနရာေဒသမ်ားတြင္ မၿငိမ္မသက္ ျဖစ္ေနသည့္ေနရာမ်ားလည္း ပါ၀င္ေသာ္လည္း တုိက္ခုိက္ဖ်က္ဆီးခံရျခင္းမွ ယခုတုိင္ ကင္းေ၀းေနဆဲျဖစ္သည္။ မွတ္မွတ္ရရ ရွိေနသည္မွာ ပင္မဓာတ္အားလုိင္း တာ၀ါတုိင္အခ်ဳိ႕သာ ေဖာက္ခြဲဖ်က္ဆီးခံရဖူးသည္။ ပုိက္လုိင္းတုိ႔မွာ ေဘးမသီရန္မခ ရွိေနၾကသည္။

ျပည္ပပုိ႔ကုန္သြင္းကုန္ ရထားလမ္း

*****************************

ရခုိင္ျပည္နယ္ ေက်ာက္ျဖဴႏွင့္ ယူနန္ျပည္နယ္မွ ကြမ္မိန္းတုိ႔အၾကား ရထားလမ္းတစ္ခု ေဖာက္ရန္ အစီအစဥ္ ရွိထားသည္။ ျမန္ႏႈန္းျမင့္ high-speed ရထားလမ္းျဖစ္သည္။ အရွည္ ကီလုိမီတာ ၁,၄၀၀ ၀န္းက်င္ ရွိလိမ့္မည္ဟု ခန္႔မွန္းေရးဆြဲထားသည္။ ထုိရထားလမ္းတြင္ လူစီးရထားမ်ားအျပင္ ကုန္တြဲရထားမ်ားလည္း ေျပးဆြဲမည္။ ေက်ာက္ျဖဴဆိပ္ကမ္းတြင္ ေရေၾကာင္းခရီးျဖင့္ ေရာက္ရွိလာသည့္ ကြန္တိန္နာမ်ားကို ရထားေပၚသုိ႔ တင္ၿပီး သယ္ယူမည္။ ထုိကြန္တိန္နာတုိ႔သည္ တရုတ္ႏုိင္ငံအတြက္ သြင္းကုန္မ်ားကုိ သယ္ေဆာင္ထားမည္ ျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံမွ ပုိ႔ကုန္မ်ား ထည့္သြင္းထားသည့္ ကြန္တိန္နာမ်ားသည္လည္း ေက်ာက္ျဖဴဆိပ္ကမ္းသုိ႔ အဆုိပါ ရထားလမ္းျဖင့္ ကုန္တြဲရထားမ်ားက သယ္ေဆာင္လာေပးၾကမည္ျဖစ္သည္။ ထုိကြန္တိန္နာမ်ားကုိ ေက်ာက္ျဖဴဆိပ္ကမ္းမွတစ္ဆင့္ ပင္လယ္ကူးသေဘၤာေပၚသုိ႔ တင္ေပးၿပီး ကမၻာ့႔ေဈးကြက္ထဲသုိ႔ တင္ပုိ႔မည္ ျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ဤႏွယ္ လမ္းေပါက္ျခင္းေၾကာင့္ ေရေၾကာင္းျဖင့္ တရုတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္ရွိရန္ မာလက္ကာ ေရလက္ၾကားအထိ သြားၿပီးမွ တရုတ္ျပည္ဆီသုိ႔ သြားရသည့္ ခရီးတာကုိ ေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္စရိတ္ သက္သာမည္ျဖစ္သည့္အျပင္ အခ်ိန္ကုန္လည္း သက္သာမည္ ျဖစ္သည္။

စီအမ္အီးစီ တ႐ုတ္ျမန္မာ စီးပြားေရးစႀက ႍ

**************************

အျမန္လမ္းစီမံကိန္းသည္ ေက်ာက္ျဖဴရွိ အထူးစီးပြားေရးဇုန္ special economic zone (SEZ) ႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားသည္။ ရထားလမ္းအျပင္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ား အထူးသျဖင့္ ကုန္တင္ယာဥ္မ်ားအတြက္ ကားလမ္းလည္း ပါ၀င္မည္ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ သုံးစြဲၾကသည့္ အသုံးအႏႈန္းအရ ထုိလမ္းမႀကီးသည္ စီးပြားေရးစႀက ႍ ဟု ေခၚေ၀ၚသည္။ တ႐ုတ္ျမန္မာ ႏွစ္ႏုိင္ငံကုိ သြယ္တန္းေပးထားသျဖင့္ တ႐ုတ္ျမန္မာ စီးပြားေရးစႀက ႍ China-Myanmar Economic Corridor ျဖစ္သည္။ အတုိေကက္အားျဖင့္ စီအမ္အီးစီ (CMEC) ဟု ေခၚေ၀ၚသည္။ ေဒသတြင္းႏွင့္ ေဒသနယ္နိမိတ္၏ ဟုိမွာဘက္အထိ ေတြးေမွ်ာ္ထားေသာ ေရရွည္ေျမာ္ျမင္မႈအရ အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း ျဖစ္သည္။

၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ေမလတြင္ BRI Forum for International Cooperation ကုိ ဘီဂ်င္းၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ ပထမအႀကိမ္အျဖစ္ က်င္းပခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္း ၇၀ ႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေပါင္း ၁၃၀ မွ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ကုိယ္စားလွယ္ေတာ္မ်ား တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ လာမည့္ ဧၿပီလ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ က်င္းပမည္ ျဖစ္သည္။

ဤ စီအမ္အီးစီသည္ အေမရိကန္ေဒၚလာ တစ္ ထရီလ်ံ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမည့္ျဖစ္ေသာ ခါးပတ္ႏွင့္လမ္း ပဏမေျခလွမ္း ( Belt and Road Initiative ) ၏ အေရးပါေသာ အပုိင္းက႑တစ္ခုျဖစ္သည္။ ဘီအာအုိင္ဟု အတုိေကာက္ေခၚေ၀ၚသည့္ ခါးပတ္ႏွင့္လမ္း ပဏမေျခလွမ္းသည္ ကုန္သြယ္ေရး ျမႇင့္တင္ရန္အတြက္ ရထားလမ္းမ်ား၊ ကားလမ္းမ်ား ေဖာက္လုပ္သြယ္တန္းမည့္ ကြန္ရက္တစ္ခု ျဖစ္ၿပီး ၎တြင္ ႏုိင္ငံတကာ ေရလမ္းခရီးလမ္းမ်ားလည္း ေပါင္းစပ္ခ်ိတ္ဆက္ထားသည္။ ကြန္ရက္သည္ အာရွ၊ အာဖရိကႏွင့္ ဥေရာပရွိ ႏုိင္ငံေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ကုိ ျဖန္႔က်က္ထားေသာ္လည္း ဗဟုိခ်က္မွာ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ဘီအာအုိင္ကုိ တ႐ုတ္သမၼတ ရွီက်င္းပင္က ကမကထျပဳကာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနသည္မွာ သဘာ၀ က်ေပသည္။

ေထာင္လုိက္ ရွစ္သြယ္ အလ်ားလုိက္ ရွစ္သြယ္

**********************************

သမၼတဦးသိန္းစိန္ လက္ထက္တြင္ ကခ်င္ျပည္နယ္၌ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံမွ ေခ်းေငြမ်ားျဖင့္ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳကာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃ ဒသမ ၆ ဘီလ်ံ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံ လုပ္ကုိင္မည့္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းကုိ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ဆုိင္းငံ့ထားခဲ့သည္။ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံမွ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳသည့္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၀ ဘီလ်ံ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏံွမည္ျဖစ္ေသာ ယူနန္-ရခုိင္ကမ္း႐ုိးတန္း ျမန္ႏႈန္းျမင့္ ရထားလမ္း စီမံကိန္းအတြက္ လက္မွတ္ေရးထုိးထားေသာ နားလည္မႈစာခၽြန္လႊာသည္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ သက္တမ္းကုန္ဆုံးခဲ့သည္။ အေကာင္အထည္မေဖာ္ျဖစ္ခ့ဲေခ်။ ထုိသုိ႔ရွိခဲ့ရာမွ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္တြင္ စီအမ္အီးစီကုိ ႏွစ္ႏုိင္ငံ သေဘာတူလက္မွတ္ေရးထုိးခဲ့သည္။ 

သုိ႔ျဖစ္ရာ ကားလမ္းႏွင့္ ရထားလမ္း စီမံကိန္းမ်ားကုိ အေႏွးႏွင့္အျမန္ အေကာင္အထည္ေဖာ္မည္ဟု သိႏုိင္ေပသည္။ ပထမအဆင့္အေနျဖင့္ ယူနန္ျပည္နယ္မွ ႐ူလီမွ မႏၲေလးအထိ ရထားလမ္းတစ္ခု ေဖာက္မည္ဟု သိရသည္။ ထုိရထားလမ္းမွတစ္ဆင့္ တရုတ္ႏုိင္ငံ ျပည္တြင္း ရထားလမ္းကြန္ရက္ကုိ အခ်ိတ္အဆက္ ျပဳမည္ ျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ျပည္တြင္းရွိ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးမ်ားကုိ ခ်ိတ္ဆက္ေပးမည့္ က်ည္ဆံရထား ျမန္ႏႈန္းျမင့္ရထားလမ္းမ်ားကုိ အမ်ဳိးသားစီမံကိန္းအဆင့္ျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနသည္။ ထုိအစီအစဥ္ကုိ ေထာင္လုိက္ရွစ္သြယ္ အလ်ားလုိက္ရွစ္သြယ္ 'Eight Vertical, Eight Horizontal' (八纵八横) စီမံကိန္းဟု အမည္ေပးထားသည္။ ေရရွည္မဟာဗ်ဴဟာအရ အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း ျဖစ္ၿပီး က်ည္ဆံရထားလမ္း ၁၆ ခု ပါ၀င္ရာ၌ ေျမာက္ေတာင္ ေျပးသည့္ ေထာင္လုိက္ရွစ္လမ္း၊ အေရွ႕အေနာက္ ေျပးသည့္ အလ်ားလုိက္ ရွစ္လမ္း ပါ၀င္သည္။ ကြမ္မိန္းၿမိဳ႕သည္ ခ်ဳံကင္း-ကြမ္မိန္း ျမန္ႏႈန္းျမင့္ ရထားလမ္းမွ တစ္ဆင့္ ျမန္ႏႈန္းျမင့္ ရထားလမ္းကြန္ရက္သုိ႔ အခ်ိတ္အဆက္ ျပဳထားသည္။ ကြမ္မိန္းမွ ျမန္မာႏုိင္ငံဘက္သုိ႔ ဆန္႔ထုတ္ရာ၌ ၃၂၈ ကီလုိမီတာ အကြာအေ၀းရွိသည့္ ကြမ္မိန္း-ဒါလီ ျမန္ႏႈန္းျမင့္ ရထားလမ္း ေဖာက္လုပ္ၿပီးစီးခဲ့ၿပီး ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လတြင္ ရထားခရီးစဥ္မ်ား စတင္ေျပးဆြဲခဲ့သည္။ ဒါလီမွ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ေသာ ႐ူလီသုိ႔ ၃၃၆ ကီလုိမီတာ အလ်ားရွိသည့္ ျမန္ႏႈန္းျမင့္ ရထားလမ္းကုိ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့သည္။ ၆ ႏွစ္ၾကာျမင့္မည္ဟု လ်ာထားခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါ ၂၀၂၂ ခုႏွစ္က်မွ ၿပီးစီးမည္ဟု ခန္႔မွန္းထားသည္။

႐ူလီမွ မႏၱေလးသုိ႔ မူဆယ္ကုိ ျဖတ္သန္းၿပီး ေဖာက္လုပ္မည့္ ရထားလမ္းသည္ အလ်ား ကီလုိမီတာ ၄၃၀ ရွိမည္ ျဖစ္သည္။ အကယ္စင္စစ္ မႏၱေလးအထိ ပထမအဆင့္အေနျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းသာျဖစ္ၿပီး ၎ရထားလမ္းပုိင္းအေနျဖင့္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံအဖုိ႔ အက်ဳိးေက်းဇူး အျပည့္အ၀ ရမည္ မဟုတ္ေခ်။ ေက်ာက္ျဖဴအထိ ရထားလမ္းေဖာက္ၿပီးမွသာ ၎၏ ျပည္ပ ပုိ႕ကုန္သြင္းကုန္မ်ားကုိ ရထားျဖင့္ သယ္ပုိ႔ႏုိင္မည္ျဖစ္ၿပီၤး ရရွိမည့္ အက်ဳိ္းေက်းဇူး ႀကီးမားမည္ ျဖစ္သည္။

ေခ်းေငြအတုိးႏႈန္း

********

စီမံကိန္းႀကီးမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ေစရန္အတြက္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံမွ ေခ်းေငြကုိ စီမံကိန္းအေကာင္အထည္ ေဖာ္မည့္ႏုိင္ငံက ရယူၾကရသည္။ ထုိအခါ စီမံကိန္းတန္ဖုိးပမာဏႏွင့္ ေခ်းေငြအေပၚ ရယူသည့္ အတုိးႏႈန္းတုိ႔သည္ အေရးပါသည္။ ထုိသုိ႔ အေရးပါေသာ္လည္း ေခ်းေငြအေၾကာင္း ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ နည္းပါးေလ့ရွိသည္။ သာဓကအားျဖင့္ လာအုိ-တ႐ုတ္ ရထားလမ္း စီမံကိန္းကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ လာအုိက တ႐ုတ္ႏုိင္ငံထံမွ ေခ်းေငြကုိ ရယူခဲ့သည္။ ႏွစ္ ၂၀ ကာလရွည္ ေခ်းေငြျဖစ္ၿပီး ပမာဏမွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၄၈၀ ျဖစသည္။ တစ္ႏွစ္အတြက္ အတုိးႏႈန္းမွာ ၃ ရာခုိင္ႏႈ္န္းျဖစ္သည္။ ထုိအတုိးႏႈန္းမွာ မ်ားေနသျဖင့္ လာအုိမွ အတုိးႏႈန္း ေလွ်ာ့ေပးရန္ ေဆြးေႏြး ညိႇႏႈိင္းခဲ့သည္။ သေဘာတူညီမႈ ရရွိေၾကာင္းသာ ထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီး ႏႈန္းမည္မွ်ျဖင့္ သေဘာတူၾကသည္ကုိ ထုတ္ျပန္ေၾကညာျခင္း မရွိခဲ့ေခ်။ 

မူလ၌ စီမံကိန္းပမာဏမွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၇ ဘီလ်ံျဖစ္ၿပီး လာအုိႏုိင္ငံအေနျဖင့္ တရုတ္ႏုိင္ငံထံမွ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၅၀၀ ေခ်းေငြ ရယူရမည္ျဖစ္သည္။ ေဆြးေႏြးညိႇႏႈိင္းမႈမ်ား ျပဳခဲ့ၾကၿပီး စုစုေပါင္း ကုန္က်စဂိတ္ ပမာဏကုိ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၆ ဒသမ ၄ ဘီလ်ံဟု ေလွ်ာ့ခ်သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ လာအုိႏုိင္ငံအေနျဖင့္ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၄၈၀ ကုိ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံထံမွ ေခ်းေငြရယူၿပီး ရင္းႏွီၤးျမႇဳပ္ႏွံရမည္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အတြက္ ႏွစ္တုိး ၃ ရာခုိင္ႏႈန္းသတ္မွတ္သျဖင့္ မ်ားလြန္းေသာေၾကာင့္ ထပ္မံေဆြးေႏြးညိႇႏႈိင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသည္ ေဒသတြင္းရွိ ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ရထားလမ္းစီမံကိန္းမ်ား၊ အေျခခံအေဆာက္အအုံ စီမံကိန္းမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ဖုိ႔ ႏွစ္ရွည္ေခ်းေငြ ေပးအပ္ရာ၌ ေခ်းေငြအမ်ားစုအတြက္ ႏွစ္တုိးမွာ ႏွစ္ရာခုိင္နႈန္း ျဖစ္သည္။

အရင္းေၾကရန္ အခ်ိန္ၾကာ

*****

ရထားလမ္းတုိ႔သည္ လုိအပ္ခ်က္အရ ေဖာက္လုပ္ၾကရျခင္းျဖစ္ၿပီး ျပန္ရသည့္၀င္ေငြမွာ အရင္းေၾကဖုိ႔ ကာလၾကာျမင့္သည့္သေဘာသဘာ၀ ရွိသည္။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံထားေသာ အရင္းအႏွီး ျပန္ရဖုိ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ၀န္းက်င္ၾကာျမင့္ေလ့ရွိသည္။ သုိ႔ေသာ္ စီးပြားေရးႀကီးထြားရန္အတြက္ ရထားလမ္းျဖင့္ ကုန္စည္ပုိ႔ေဆာင္ျခင္းက အေထာက္အကူျပဳေပးသည္။ ထုိသုိ႔ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစရန္ စီမံေဆာင္ရြက္မႈ ထိေရာက္အက်ဳိးရွိစြာ လုပ္ကုိင္ႏုိင္ဖုိ႔ အေရးႀကီးသည္။ ထုိသုိ႔ မျပဳႏုိင္လွ်င္ အရင္းေၾကရန္ အသာထား လက္ရွိရထားလမ္းကုိ အရည္အေသြး က်ဆင္းမသြားေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔အတြက္ ေခ်းေငြ ထပ္ယူရသည့္ အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္သြားေလ့ရွိသည္။

စီအမ္အီးစီ ဘီအာအုိင္ စီမံကိန္းမ်ား

********

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္း၌ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံမွ စီအမ္အီးစီ-ဘီအာအုိင္ အစီအစဥ္ေအာက္တြင္ အဆုိျပဳထားေသာ စီမံကိန္း ၂၄ ခု ရွိၿပီး ၉ ခုကုိ အရွိန္တင္ ေဆာင္ရြက္ကာ အေကာင္အထည္ေဖာ္သြားမည္ျဖစ္သည္။ ထုိစီမံကိန္းမ်ားတြင္ ေက်ာက္ျဖဴ အထူးစီးပြားေရးဇုန္ Kyaukphyu Special Economic Zone ၊ ယူနန္ျပည္နယ္ႏွင့္ ထိစပ္ေနသည့္ ရွမ္းျပည္နယ္ႏွင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္တုိ႔မွ နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးဇုန္မ်ား၊ ဧရိယာသည္ စင္ကာပူႏုိင္ငံ၏ ဧရိယာထက္ ႏွစ္ဆက်ယ္၀န္းသည့္ စီမံကိန္းတစ္ခုအျဖစ္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ တြင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္မည့္ ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္ စီမံကိန္းတုိ႔ ပါ၀င္သည္။

Ref:https://www.industrialdirectory.com.mm/articles/item/1652-chinese-bullet-train.html

Myanmar the Missing Link from Western China to India’s N.E. States

By David DuByne, December 16, 2012

 

On Friday December 7, the Taiwan External Trade Development Council (TAITRA) hosted a regional China Cross Border Trade and Market Opportunities Conference. My focus was on the border crossing at Ruili in western Yunnan Province connecting through to Lashio and Shwebo in Myanmar. In the same slides I am about to show you below, I learned much more about China’s ambitious overland routes by rail and road throughout S.E. Asia with connections to the Indian sub-continent.

Iron Fangs

Referred to as “The Iron Fangs”, this vastly upgraded rail and road network will encircle all countries touching China’s southern border, with a center pivot point through Kunming. When construction is complete in 2015, roads will tie in deep sea ports throughout Myanmar, interlink Imphal in India’s N.E. Manipur State, plus crisscross all of S.E. Asia’s capitals. 

In the 21^st century, a new phrase will be coined; “All roads lead to Kunming”, forget Rome!

S.E Asia Routes from China, connecting regional capitals

A Far-Ranging View

A wider angle allows you to see the importance of Myanmar’s location more clearly. Take note that the planned amount of cargo flowing through Myanmar to India and the Middle East will rival that from Beijing and Tianjin which forwards goods to the US, Canada and Japan. *(English map translation by Editor Oilseedcrops.org)

A wide angle view of the planned cargo volume: Myanmar -- Kunming

Tianjin Port handled 453 million tonnes of cargo and 11.5 million TEU of containers in 2011, making it the world's fourth largest port by throughput tonnage, and the eleventh in container throughput.*(English map translation by Editor Oilseedcrops.org)

Tianjin, Beijing and Tangshan, cargo from N.E China onward

The port trades with more than 600 ports in 180 countries and territories around the world. It is served by over 115 regular container lines run by 60 liner companies. Capacity is still increasing at a high rate, with 550–600 Mt of throughput capacity expected by 2015. 

The expectation is that the Special Economic Zone (SEZ) ports at Sittwe and Kyaukpyu in Rakhine State, Myanmar will clear all goods produced in Chongqing, Chengdu and Yunnan Provinces in western China.

The changes are enormous, instead of shipping south out of Chongqing to Shanghai, middle river cities can ship up to Chongqing then deliver through Myanmar by rail or road.

---

Southern Silk Road Control

China’s blueprint includes complete control over the Southern Silk Road and all freight forwarding within S.E. Asia. Zhongguo's prize is the add-on of total area in the Indian subcontinent that will be accessible by new infrastructure and transit lines. A few overland road and rail lines will connect this area to China’s export market. Reduced shipping costs by at least $900 USD per container will make China made goods even more competitive in India, Bangladesh, Bhutan and Nepal. 

Market expansion to the sub-continent region, courtesy of Myanmar

Roads through to Imphal in India’s N.E. States offer direct overland connections to India. This area has long sought independence from India. Impoverished, isolated and underdeveloped, this will also change the significance of what was once a backwater in India to a mega Inter-Asia freight forwarding transit center. 

Kunming to India's N.E States through Kalemyo, Saigang, Myanmar

The N.E. States have accused New Delhi of ignoring the issues concerning them and there is a feeling of second-class citizenship meted out to them by mainland Indians. This has led the peoples of these states to seek greater participation in self-governance resource usage, infrastructure improvements and hydro-electric dam building regulation. 

Kunming-Mumbai or Kunming-Kabul by rail

Only this little section of road needs to be completed for China to achieve its goal, the re-establishment of the Southern Silk Road.  In West Bengal the Siliguri Corridor connects India onward to Eurasia nut the connection at Imphal is essential. 

Trans Asia Railway Network, U.N Master Logistics Plan

What was the Southern Silk Road?

During the Han Dynasty’s reign of Emperor Wudi (141BC–87BC) the Southern Silk Road was mainly composed of West Route (Maoniu Route) and East Route (Wuchi Route). The West Route originated from Chengdu, wandered through Sichuan Province via Ya'an City, Maoniu (Hanyuan), Qiongdu (Xichang), and took traders to Myanmar (Burma) by way of Dali, Baoshan and Tengchong.

Then its ancient trade route extended through to Juandu (India), Bangladesh and even the Middle East. The East Route was very narrow and had only five-feet wide, so it was also called 'Wuchi Route'. It began from Chengdu, passed through Yibin, Zhaotong, Qujing and reached Kunming, where one branched road went to Vietnam and the other one wound to Dali, joining the West Route. Now the roads are being widened to pass through Ruili.

---

China’s Vision 

The middle man for all freight throughout Asia, with the central hub being Kunming.

China's proposed connections by road, rail and air

As you see in the maps above; there will be East, West and Central overland routes out of China, connecting through to the remainder of S.E. Asia’s largest cities, all the way south to Singapore. *(English map translation by Editor Oilseedcrops.org)

The East Route from Kunming

The East Line will originate in Nanning, Guangxi Province on the Vietnamese border and connect through Bangkok, Kuala Lampur and Singapore.*(English map translation by Editor Oilseedcrops.org)

The Pure Gold Triangle: Kunming-Hanoi-Naning 

Nanning to Hanoi or a spur line from Kunming to Hanoi, this will funnel transit through Chinese hands. To get to Myanmar’s ports and avoid the Malacca Straights you need to pass through Kunming. Landing ports in Vietnam or China, your choice.

Guanxi Province border with Vietnam; Ports available in QinZhou and FangChengGang

From the Chinese border at Pingxiang porters can legally run 8000RMB of goods across the border by foot. They are termed “Ant Couriers”. This method of customs clearance and reloading a vehicle saves time. Walk 50 couriers over the border, reload onto a Vietnamese registered vehicle, and you are off in a fraction of the time than clearing a fully loaded truck from China into Vietnam. *(English map translation by Editor Oilseedcrops.org)

Ant Couriers

The Participants

Add some color to your day; these are the participants in the construction scheme.

---

 

Infrastructure:  Lack or Opportunity

Like all countries in the earliest stages of development, take Myanmar and Laos for example, they have very limited infrastructure. Now think back to America in 1849 or China in 1985. This is the same in terms of development. I believe the rate of construction will surpass the speed of China exponentially. What took China 35 years to do, Myanmar will do in eight.

China Myanmar Rail Connection Network Map.jpg

Electricity is in short supply even in Yangon, most power in Myanmar is hydroelectric, and since there are dramatic differences in precipitation in different seasons, electricity supply is correspondingly unreliable. Monsoon season you have 24 hour power, but during the dry season you may get 4-6 hours of power per day. I was in Kathmandu, Nepal in 2010 and they had the exact set of similar circumstances with hydro-power and low water electrical generation problems. Kathmandu languishes in the dark 18 hours per day when there is no rain in autumn. 

Oil and Natural Gas Pipelines Route Map Myanmar to China.jpg

Question: 

Where does your firm, company or agency fit in here? 

What product, service or parts do you offer to assist in the retro-fit of the country?

---

David DuByne is the Editor of Oilseedcrops.org and is also a media partner with Advantique Group who is the organizer of the Myanmar Private Sector Investment Summit (MPSIS) Jan 28-30, 2013 in Yangon, Myanmar. 

If you thought this article was informative, then you may enjoy another related article David DuByne wrote (Myanmar: Southeast Asia's “Last Frontier” for Investment) published by the Taipei American Chamber of Commerce Topics Magazine November, 2012.