ပညာရွင္မ်ား ျပန္လာေရးႏွင့္ အစိုးရ သေဘာထား

ခက္ထန္ Friday, 02 September 2011 16:40 

ပညာရွင္မ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံမွ မထြက္ခြာေအာင္၊ ထြက္ခြာသြားၿပီးျဖစ္ေသာ ပညာရွင္မ်ား ျပန္လာႏိုင္ေအာင္ ႏိုင္ငံေတာ္က စီမံခ်က္ခ်ကာ ေဆာင္ရြက္ေပးရန္ ရွိမရွိ ယခုသီတင္းပတ္ အတြင္း ေအာက္လႊတ္ေတာ္တြင္ အမတ္တဦးက ေမးျမန္းသြားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

ဤအခ်ိန္တြင္ ဤေမးခြန္းသည္ အမွန္တကယ္ ေမးသင့္ေမးထိုက္ေသာ ေမးခြန္းျဖစ္ၿပီး ကမာၻအႏွံ႔ေရာက္ရွိေနေသာ ျမန္မာ တတ္သိပညာရွင္မ်ား သိခ်င္ေနသည့္ ကိစၥလည္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုေမးခြန္းကို တာဝန္ယူေျဖဆိုသည့္ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ကိုကို၏ အေျဖမွာမူ ရလဒ္တခု ထြက္ေပၚေရး မဟုတ္ဘဲ အျပစ္တင္သည့္ ခုတ္ရာတျခား ရွရာတျခား အေျဖျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ကိုကို၏ အေျဖသည္ ယခင္စစ္အစိုးရလက္ထက္က စြဲကိုင္ထားသည့္ သေဘာထား အယူအဆအတိုင္းသာ ျဖစ္သည္။ “မိမိႏိုင္ငံကို အက်ိဳးမျပဳဘဲ တျခားျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားသို႔ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ေနျခင္းမွာ အဓိကအားျဖင့္ တဦးခ်င္းစီ၏ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္၊ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ေပၚတြင္သာ အေျခခံသည္” ဟု ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ကိုကိုက ေျပာဆိုသြားသည္။

ယင္းေျပာဆိုခ်က္က စစ္အစိုးရ လက္ထက္ တိုင္းျပည္၏ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး အဖက္ဖက္ ခြ်တ္ၿခံဳက်မႈမ်ားအေပၚ တာဝန္မခံသည့္အျပင္ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ ျပႆနာရပ္အတြက္လည္း အေျဖရွာရန္ မစဥ္းစားသည့္ အစိုးရ၏ သေဘာထားကိုလည္း ထင္ဟပ္ေဖာ္ျပေနသည္။ နအဖစစ္အစိုးရ လက္ထက္ကလည္း ယင္းသို႔ ျပည္ပထြက္ခြာျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အစိုးရပိုင္သတင္းစာမ်ားမွ ပံုမွန္ ျပစ္တင္ေဝဖန္ေရးသားသည္ကို ေတြ႔ရေသာ္လည္း အခြင့္အလမ္း မဖန္တီးေပးႏိုင္မႈ၊ ပြင့္လင္းျမင္သာျခင္း မရွိမႈ စသည့္ အစိုးရက တာဝန္ခံရမည့္ကိစၥမ်ားကိုမႈ ဖံုးကြယ္ထားခဲ့သည္။

ၾသဂုတ္လအေစာပိုင္းကလည္း အစိုးရပိုင္သတင္းစာမွေန၍ ျပည္ပသို႔ ထြက္ခြာအေျခခ်သူမ်ားကို ေဝဖန္ျပစ္တင္ေသာ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသးသည္။ ယင္းေဆာင္းပါးတြင္ “အစိုးရ” ကို ဗဟိုျပဳ၍ မစဥ္းစားဘဲ “ႏိုင္ငံေတာ္” ကို ဗဟိုျပဳ၍ စဥ္းစားပါဟု ေရးသားရာ အစိုးရက တာဝန္ယူ စီမံေပးရမည့္အပိုင္းကို ဆက္လက္ေရွာင္လႊဲေနဆဲ ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။

ယခုအခ်ိန္သည္ ယင္းသို႔ ျပစ္တင္ေစာေၾကာရမည့္ အခ်ိန္မဟုတ္ဘဲ အစိုးရသစ္အေနျဖင့္ မည္ကဲ့သုိ႔ လမ္းဖြင့္ေပးမည္ကို အားတက္သေရာ ေျပာဆိုကမ္းလွမ္းသင့္သည့္ အခ်ိန္ဟု ထင္ပါသည္။ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ကိုကိုေျပာဆိုသည့္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအရ ႏိုင္ငံသားတိုင္း၏ မူလအခြင့္အေရး ခံစားခြင့္ရွိသည္ ဆိုသည္မွာလည္း ပညာရွင္မ်ားကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္သည့္ အခ်က္ မဟုတ္ေပ။

အထူးသျဖင့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဉာဏ္သစ္၊ အားသစ္ ပညာရွင္ လူငယ္အမ်ားအျပား ျပည္ပသို႔ ထြက္ခြာသြားၾကျခင္းကို မီဒီယာမ်ားက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေျပာဆိုလာခဲ့ၾကသည္။ ဦးေႏွာက္ယိုစီးမႈ ျပႆနာႏွင့္ ျပည္တြင္း၌ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ ဆံုး႐ံႈးျခင္းတို႔ကို ေထာက္ျပေဝဖန္ခဲ့ၾကသည္။

သို႔ေသာ္ ယင္းျပႆနာကို ကုစားႏိုင္ျခင္း မရွိသည့္အျပင္ ပညာေတာ္သင္ ထြက္ခဲ့ၾကသည့္ အစိုးရဝန္ထမ္း ပညာရွင္မ်ားပင္ အစိုးရဌာန ထိပ္ပိုင္းရာထူးမ်ားအတြင္း စစ္တပ္ႀကီးစိုးၿပီး ထိုက္တန္စြာ ေနရာမရမႈေၾကာင့္ ဘြဲ႔အတြက္ အစိုးရကို ေလွ်ာ္ေၾကးေပးၿပီး ထြက္သူမ်ား၊ ျပည္ပသို႔ ထြက္ေျပးသူမ်ား အမ်ားအျပားရွိခဲ့သည္။

အဓိကအားျဖင့္ ပညာရွင္မ်ားကို ဒုတိယအဆင့္တြင္ထား၍ စစ္တပ္မွ ေျပာင္းေရႊ႕လာသူမ်ားက ပထမအဆင့္ ရာထူးမ်ားတြင္ စိုးမိုးထားျခင္း၊ ပညာရွင္မ်ား၏ အျမင္အတိုင္း လြတ္လပ္စြာ တင္ျပ ေျပာဆိုခြင့္၊ ေဆာင္ရြက္ခြင့္မရွိဘဲ အထက္မွ ခ်မွတ္သည္မ်ားကိုသာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရျခင္း၊ တတ္သိထားသည့္ ပညာရပ္မ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီသည့္ နိမ့္က်ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္ရျခင္း၊ တတ္သိေလ့လာထားသည့္ ပညာအတိုင္း အက်ိဳးခံစားခြင့္ မရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္ နယ္ပယ္အသီးသီးမွ ပညာရွင္မ်ား ျပည္ပသို႔ ထြက္ခြာသြားခဲ့ၾကေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္။

နအဖ အစိုးရလက္ထက္တေလွ်ာက္တြင္ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားအနက္ ပညာေရး၊ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ သိပၸံႏွင့္ နည္းပညာ၊ စြမ္းအင္ဝန္ႀကီးဌာနတို႔မွ ပါရဂူဘြဲ႔ရမ်ားအပါအဝင္ ပညာရွင္ ဝန္ထမ္းအမ်ားစု ႏုတ္ထြက္ခဲ့ၾကၿပီး တခ်ိဳ႕လည္း ျပည္ပသို႔ ထြက္ခြာသြားသည္။ ႏုတ္ထြက္သြားၾကသူအမ်ားစုမွာ အစိုးရဝန္ထမ္းအျဖစ္ ပညာေတာ္သင္ ထြက္ခဲ့ျခင္းအတြက္ ဘြဲ႔အလိုက္ ေလွ်ာ္ေၾကးမ်ား သိန္း ဆယ္ဂဏန္းခ်ီ ေပးခဲ့ၾကရၿပီး မေပးႏိုင္သူမ်ားမွာ နာမည္ပ်က္စာရင္း အသြင္းခံခဲ့ရသည္။

အစိုးရဝန္ထမ္းအျဖစ္ ပညာရွင္မ်ား ရပ္တည္ရန္ ခက္ခဲျခင္း၊ ပညာရွင္မ်ားကို ေနရာေပးႏိုင္မည့္ ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းႀကီးမ်ား နည္းပါးျခင္းတို႔သည္လည္း ပညာရွင္မ်ား ျပည္ပသို႔ ထြက္ခြာရန္ တြန္းအားျဖစ္ေစခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံအတြင္း အဖက္ဖက္မွ ယိုယြင္းမႈမ်ားကို စနစ္တက် ေထာက္ျပေျပာဆိုၿပီး အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ မွတ္တမ္းတင္ျခင္း၊ စာတမ္းမ်ားေရးသားေဖာ္ျပျခင္း ျပဳလုပ္သည့္ ပညာရွင္မ်ားကို ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့ၿပီး ယင္းပညာရွင္မ်ား၏ ေလ့လာခ်က္မ်ား ျပင္ပကမာၻသို႔ ေပါက္ၾကားမည္ကိုလည္း အစိုးရက စိုးရိမ္ခဲ့သည္။

ထူးခြ်န္သည့္ တကၠသိုလ္မွ ပညာရွင္မ်ား၊ အစိုးရဝန္ထမ္း ပညာရွင္မ်ားကို ရာထူးတိုးမေပးျခင္း၊ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ထုတ္ပယ္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ပို၍ ဆိုးရြားသည့္ အခ်က္မွာ ႏိုင္ငံ၏ ယိုယြင္းပ်က္စီးမႈမ်ားကို သတိေပး ေျပာၾကားမႈမ်ားအစား အစုိးရ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား မည္မွ် မွန္ကန္ေၾကာင္းကို ပညာရွင္မ်ားအား လွည့္ဖ်ား တင္ျပေျပာဆိုေစျခင္းျဖစ္သည္။

တကၠသိုလ္မ်ားတြင္ ဘြဲ႔လြန္အတြက္ ေရးသားရေသာ သုေတသနမ်ားကိုလည္း အစိုးရ၏ စီမံကိန္းမ်ား မည္မွ် ေကာင္းမြန္ေၾကာင္းႏွင့္ အစိုးရမူဝါဒမ်ားက အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေၾကာင္းသာ အသားေပး ေရးသားေစခဲ့သည္။ ပညာေတာ္သင္ အစိုးရဝန္ထမ္းမ်ားကိုလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါက ဘြဲ႔အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျပန္လာ၍ သုေတသန မလုပ္ရန္ညႊန္ၾကားခံရၿပီး ျပည္တြင္းမွ အစိုးရ၏ ခြ်တ္ေခ်ာ္လြဲမွားေသာ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အခ်က္အလက္မ်ား မေပါက္ၾကားေစရပါဟု ခံဝန္လက္မွတ္ ထိုးခိုင္းသည္မ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။

ယမန္ႏွစ္ ၾသဂုတ္လက Eleven Media Group ၏ ေလ့လာေဖာ္ျပခ်က္အရ ၅ ႏွစ္တာကာလအတြင္း ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုးတြင္ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း ထူးခြ်န္ဆိုရရွိၿပီး Top-Ten ဝင္ခဲ့သူအမ်ားစုသည္ ျပည္ပသို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကေၾကာင္း သိရသည္။ တခ်ိဳ႕က ပညာေတာ္သင္ ထြက္ခြာသြားျခင္း၊ တခ်ိဳ႕က ေဆးတကၠသိုလ္၊ စက္မႈတကၠသိုလ္ စသည့္ သက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းတကၠသိုလ္မ်ား တက္ေနဆဲတြင္ ျပည္ပသို႔ ထြက္ခြာသြားျခင္းမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လာသူ နည္းပါးသည္ဟု ဆိုသည္။

ျပည္တြင္းတြင္ ပညာေရးစနစ္ နိမ့္က်ေနဆဲျဖစ္ျခင္း၊ ပညာအရည္အခ်င္းႏွင့္ ေလွ်ာ္ညီသည့္ အက်ိဳးခံစားခြင့္ မရွိတို႔ေၾကာင့္ ျပည္ပထြက္ခြာမႈမ်ား ဆက္လက္ ရွိေနၾကဆဲျဖစ္သည္။

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတြင္ ေခါင္းေဆာင္ တိန္႔ေရွာင္ဖိန္ လက္ထက္၌ ျပည္ပပညာေတာ္သင္ အမ်ားအျပားေစလႊတ္ခဲ့ရာ အမ်ားစုမွာ ျပန္မလာသည့္ အေျခအေနကို ႀကံဳရဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ တံခါးဖြင့္ စီးပြားေရးစနစ္ က်င့္သံုးၿပီးေနာက္ ျပည္ပသို႔ ထြက္ခြာၿပီး အေျခခ်ေနေသာ ပညာရွင္ အမ်ားအျပား ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ ႏိုင္ငံ၏ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလည္ပတ္မႈအတြင္း အားေကာင္းစြာ ေမာင္းႏွင္ႏိုင္သည့္ သြင္းအားစုမ်ား၊ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္မ်ား ျဖစ္လာၾကသည္။

စစ္အစိုးရလက္ထက္ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခုအတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ထြက္ခြာသြားသူမ်ား သန္းခ်ီ ရွိသည့္အနက္ ကြ်မ္းက်င္လုပ္သားမ်ားအပါအဝင္ ပညာရွင္လူတန္းစာမွာ ေသာင္းႏွင့္ ခ်ီ၍ ရွိႏိုင္သည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္။

ျမန္မာ အစိုးရသစ္အေနျဖင့္ မူဝါဒတင္က်ပ္မႈမ်ားကို ေျဖေလွ်ာ့ၿပီး ႏိုင္ငံကို အေျပာင္းအလဲ လုပ္လိုလွ်င္ ျပည္ပသို႔ ေရာက္ရွိသြားသည့္ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ႏွင့္ ယုိစီးသြားေသာ ဦးေႏွာက္မ်ားကို ျပန္လည္စုစည္းရန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ပါဝင္ခြင့္ လမ္းပြင့္သြားေအာင္ ႀကိဳးပမ္းရန္မွာလည္း အေရးႀကီးေသာ ဦးစားေပး စီမံခ်က္ တရပ္ျဖစ္သင့္သည္။

သို႔ေသာ္ ၾသဂုတ္လအတြင္း အစိုးရသတင္းစာမ်ား၏ ေဖာ္ျပခ်က္ႏွင့္ ေအာက္လႊတ္ေတာ္တြင္ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ကိုကိုတို႔၏ ေျပာဆိုခ်က္အရမူ အစိုးရအေနျဖင့္ သင့္ေလွ်ာ္သည့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားလုပ္ရန္ႏွင့္ အေျခအေနမ်ား ဖန္တီးေပးရန္ အစီအမံမ်ား မရွိေသးသည့္အျပင္ ျပည္ပထြက္ခြာသူမ်ားအေပၚ ထားရွိသည့္ အစိုးရ၏ မေကာင္းျမင္ သေဘာထားကိုလည္း မေျပာင္းလဲေသးေၾကာင္း ေတြ႔ေနရပါသည္။
Ref:mizzimaburmese