ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒ ~ Myanmar Communication Law

ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒျကမ္းတြင္ ပါဝင္ေသာ ပုဒ္မ ၆၃၊ ၆၄၊ ၆၆၊ ၇၃၊ ၇၄နွင့္ ၇၅ တို့ပါ အခ်က္မ်ားအေပၚ ေဝဖန္အျကံေပးမႈမ်ား ရွိေန

ျပည္သူအမ်ား သိရွိေလ့လာ အျကံျပုနိုင္ရန္အတြက္ နိုဝင္ဘာလ ၇ ရက္ေန့က နိုင္ငံပိုင္ သတင္းစာမ်ားမွ တစ္ဆင့္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒျကမ္းတြင္ ပါဝင္သည့္ ဥပေဒပုဒ္မ ၆၃၊ ၆၄၊၆၆၊ ၇၃၊ ၇၄နွင့္ ၇၅ တို့အေပၚ နည္းပညာ နယ္ပယ္မွ ကြ်မ္းက်င္သူမ်ားသာမကဘဲ အမ်ားျပည္သူကပါ ေဝဖန္အျကံ ျပုမႈမ်ား ရွိေနေျကာင္း သိရသည္။

အခန္း (၂၀) ပါဝင္ေသာ ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒျကမ္းတြင္ အခန္း (၁၉) ျပစ္မႈနွင့္ ျပစ္ဒဏ္မ်ား အခန္း၌ ပါဝင္သည့္ ဥပေဒပုဒ္မ ၆၃၊ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၆၄၊ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၆၆ ဥပေဒပုဒ္မခြဲ (ဃ) နွင့္ (င) တို့အပါအဝင္ အခန္း (၂) အေထြေထြတြင္ ပါဝင္ေသာ ဥပေဒပုဒ္မ (၇၃)၊ ဥပေဒပုဒ္မ (၇၄)နွင့္ ဥပေဒပုဒ္မ (၇၅) တို့မွာ အျငင္းပြားဖြယ္ရာမ်ား ျဖစ္လာနိုင္သည္ဟု သံုးသပ္မႈမ်ား ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ယခုထြက္ရွိလာခဲ့ေသာ ဥပေဒျကမ္းတြင္ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ခြင့္ဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ားကို အသားေပး ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ္လည္း အျခားတစ္ဖက္တြင္မူ မီဒီယာအပါအဝင္ လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ လြတ္လပ္ခြင့္ကိုပါ ထိပါးေစနိုင္သည့္ ဥပေဒပုဒ္မမ်ား ပါဝင္ေနသည့္အတြက္ ယခုကဲ့သို့ အျကံေပး ေဝဖန္မႈမ်ား ထြက္ေပၚခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒျကမ္း ဥပေဒပုဒ္မ ၆၃ တြင္ ‘မည္သူမဆို  သတ္မွတ္ထားသည့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဆက္သြယ္ေရး ပင္မ ဝင္ေပါက္ ထြက္ေပါက္ျဖင့္ ဆက္သြယ္အသံုးျပုထားျခင္းမွ အပ ခြင့္ျပုခ်က္မရွိဘဲ အျခားနည္းလမ္းျဖင့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဆက္သြယ္ေခၚဆိုမႈ သို့မဟုတ္ ခ်ိတ္ဆက္မႈျပုေျကာင္း ျပစ္မႈထင္ရွား စီရင္ျခင္းခံရလွ်င္ ထိုသူအား ငါးနွစ္ထက္ မပိုေသာ ေထာင္ဒဏ္ ျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ ျဖစ္ေစ ဒဏ္ နွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ရမည္’ ဟု ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

“ပုဒ္မ ၆၃ မွာ မည္သူမဆိုသတ္ မွတ္ထားတဲ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဆက္သြယ္ေရးပင္မ ဝင္ေပါက္၊ ထြက္ေပါက္ျဖင့္ ဆက္သြယ္အသံုးျပုျခင္းမွအပ ခြင့္ျပုခ်က္မရွိဘဲ အျခားနည္းလမ္းျဖင့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဆက္သြယ္ေခၚယူမႈ၊ ခ်ိတ္ဆက္မႈေတြကို တားျမစ္ထားတာ ေတြ့ရပါတယ္။ ဒါဟာ နည္းပညာကို ကန့္သတ္တာ၊ လက္ဝါးျကီးအုပ္တာလို့ ျမင္ပါတယ္။ ငါတို့ ခြင့္ျပုတာပဲ လုပ္ရမယ္၊ ငါတို့ ခြင့္ျပုခ်က္မရွိတာ မလုပ္ရဘူးဆိုတဲ့ အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ သတ္မွတ္ခ်က္လို့ ယူဆပါတယ္။ တရုတ္မွာလည္း ဒီအတိုင္းလုပ္တယ္။ Facebook၊ Twitter မသံုးရဘူး ဆိုတာမ်ိုး ေတြေပါ့။ ဒီလို သတ္မွတ္ခ်က္ လုပ္ျခင္းဟာ အေပးအယူလုပ္ထားတဲ့ ကုမၸဏီ သို့မဟုတ္ အဖြဲ့အစည္းအတြက္ မ်က္နွာသာေပးျပီး၊ ေဈးေပါေပါ သို့မဟုတ္ အခမဲ့ ဖြင့္ေပးထားတဲ့ လိုင္းေတြကို ျပည္သူေတြ သံုးခြင့္မရွိဘူး။ ငါတို့ လိုင္းပဲ သံုးရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာသက္ေရာက္ေနပါတယ္” ဟု itizen ဂ်ာနယ္၏ အယ္ဒီတာခ်ုပ္ ျဖစ္သည့္အျပင္ နိုင္ငံေရးေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားေနသူ ဦးတင္ညြန့္က ေျပာပါသည္။

ဥပေဒပုဒ္မ ၆၄ တြင္ “မည္သူမဆို လိုင္စင္ရယူျပီးမွသာ အသံုးျပုရန္ သတ္မွတ္ထားေသာ ဆက္သြယ္ေရး ပစၥည္းတစ္ခုခုကို လိုင္စင္မရွိဘဲ လက္ဝယ္ထားရွိျခင္း သို့မဟုတ္ အသံုးျပုျခင္းကို က်ူးလြန္ေျကာင္း ျပစ္မႈထင္ရွား စီရင္ျခင္းခံရလွ်င္ ထိုသူအား သံုးနွစ္ထက္မပိုေသာ ေထာင္ဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္နွစ္ရပ္လံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ရမည္” ဟု ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

အဆိုပါ ပုဒ္မအရ မိမိတြင္ရွိေနေသာ လက္ကိုင္ဖုန္းပင္လွ်င္ မွတ္ပံုတင္ထားျခင္း မရွိပါက ဥပေဒနွင့္ ျငိစြန္းေနသည့္ သေဘာသက္ေရာက္ေနေျကာင္း ျမန္မာနိုင္ငံ ကြန္ပ်ူတာလုပ္ငန္းရွင္ အသင္းအဖြဲ့ဝင္နွင့္ ABC Computer & Mobile မွ ဦးေအာင္မ်ိုးလြင္က ေျပာသည္။

“ကိုယ့္အိတ္ထဲမွာ ထည့္ထားတဲ့ဖုန္းေတာင္ အခုဥပေဒအရ မွတ္ပံုတင္ မတင္ထားရင္၊ ျပီးေတာ့လက္ ေတာ့ပ္မွာ ဝိုင္ဖိုင္ပါရင္ေတာင္ ဥပေဒနဲ့ျငိေနတာမ်ိုးဆိုေတာ့ ဒီအခ်က္ကို ျဖုတ္ေပးသင့္ပါတယ္” ဟု ဦးေအာင္မ်ိုးလြင္က ေျပာပါသည္။

“ပုဒ္မ ၆၄ မွာလည္း မည္သူမဆို လိုင္စင္ရယူျပီးမွသာ အသံုးျပုရန္ သတ္မွတ္ထားေသာ ဆက္သြယ္ ေရးပစၥည္းလို့ပါတယ္။ အဲဒီပစၥည္းေတြကို လိုင္စင္မရွိဘဲ လက္ဝယ္ထားရွိရင္၊ အသံုးျပုရင္ အျပစ္ရွိတယ္ လို့ပါတယ္။ ဆက္သြယ္ေရးပစၥည္း ဆိုတာေတြကို အဓိပၸာယ္ရွင္းလင္းခ်က္မွာ ျကည့္လိုက္ေတာ့ “တယ္လီဖုန္း၊ ဖက္စ္၊ တဲလက္စ္၊ ဆက္သြယ္ေရးဆိုင္ရာ အျခားပစၥည္းကိရိယာ၊ ယင္းပစၥည္းတစ္မ်ိုးမ်ိုးနဲ့ ဆက္စပ္အသံုးျပုသည့္ ပစၥည္းနွင့္ ဆက္သြယ္ေရးဆိုင္ရာ စမ္းသပ္ပစၥည္းေတြလို့ ပါေနတယ္။ ဒါဆိုရင္ လိုင္စင္မရွိဘဲ အဲဒီပစၥည္းေတြကို ကိုင္ခြင့္မရွိဆိုျပီး ကိုင္တြယ္သံုးစြဲခြင့္ကို လိုင္စင္နဲ့ ထပ္ပိတ္လိုက္ျပန္ေတာ့ ခြင့္ျပုနိုင္တဲ့သူေတြဆီကလြဲျပီး အဲဒီပစၥည္းေတြကို ဝယ္သံုးရင္ ရယူသံုးစြဲရင္ အျပစ္ျဖစ္ေနျပန္ေရာ။ လူတိုင္း ပစၥည္းသံုးစြဲခြင့္မွာေတာင္ လြတ္လပ္မႈမရွိတဲ့ အေနအထားကို ေရာက္ေနပါတယ္” ဟု ဦးတင္ညြန့္က ဆက္လက္ေျပာျပသည္။

ဥပေဒပုဒ္မ ၆၆ ဥပေဒ ပုဒ္မခြဲ (က) တြင္ မမွန္ကန္ေသာ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို မရိုးေျဖာင့္ေသာ သေဘာျဖင့္ လက္ခံျခင္း၊ ပို့လွြင့္ျခင္း၊ ဖမ္းယူျခင္း၊ ဆက္သြယ္ျခင္း၊ ျဖန့္ခ်ိျခင္း သို့မဟုတ္ ေပးေဝျခင္း သို့မဟုတ္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ ပုဒ္မခြဲ(ခ)တြင္ မိမိနွင့္ မသက္ဆိုင္ေသာ သတင္းအခ်က္အလက္ကို မရိုးမေျဖာင့္ေသာ သေဘာျဖင့္ ခြင့္ျပုခ်က္မရွိဘဲ လက္ခံျခင္း၊ ျကားျဖတ္ဖမ္းယူျခင္း၊ ပို့လွြင့္ျခင္း၊ ထုတ္လွြင့္ျခင္း၊ ဆက္သြယ္ျခင္း၊ ျဖန့္ခ်ိျခင္း သို့မဟုတ္ ေပးေဝျခင္း၊ ဥပေဒပုဒ္မခြဲ(ဂ)တြင္ သတင္းအခ်က္အလက္ ပို့လွြင့္ျခင္း၊ ဖမ္းယူျခင္း၊ ဆက္သြယ္ျခင္း၊ ေပးေဝျခင္း သို့မဟုတ္ ျဖန့္ခ်ိျခင္းကို ခြင့္ျပုခ်က္မရွိဘဲ တားျမစ္ျခင္း၊ တားဆီးပိတ္ပင္ျခင္း သို့မဟုတ္ ေနွာင့္ယွက္ျခင္း၊ ဥပေဒပုဒ္မခြဲ(ဃ)တြင္ အမ်ားျပည္သူ ဝင္ထြက္သြားလာျခင္း မျပုရန္ ဦးစီးဌာန၏ သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ တားျမစ္ထားေသာ ဆက္သြယ္ေရး ဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္သည့္ ေနရာအတြင္းသို့ ခြင့္ျပုခ်က္မရွိဘဲ ဝင္ေရာက္ျခင္း၊ ဥပေဒပုဒ္မခြဲ (င) တြင္ ဆက္သြယ္ေရးဝန္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းတစ္ရပ္ရပ္တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္ လုပ္ငန္းလိုင္စင္ ရရွိသူက တာဝန္ေပးအပ္ျခင္း ခံထားရသည့္ ပုဂၢိုလ္တစ္ဦးဦးအား တာဝန္ ဝတၱရားထမ္းေဆာင္မႈကို တားျမစ္ျခင္း၊ တားဆီးပိတ္ပင္ျခင္း သို့မဟုတ္ ေနွာင့္ယွက္ျခင္း စသည္တို့ကို ျပုလုပ္မည္ဆိုပါက သံုးနွစ္ထက္မပိုေသာ ေထာင္ဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္နွစ္ရပ္လံုးကို ျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ရမည္ဟု ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

“ပုဒ္မ ၆၆ အတိုင္းဆိုရင္ Facebook၊ Twitter၊ Google+ စတဲ့ ဆိုရွယ္မီဒီယာေတြကို သံုးခြင့္ေတာင္ မရွိသလို ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဆက္သြယ္ေရးဌာနကို အကာအကြယ္ေပးထားတဲ့ ဥပေဒကိုလည္း ပုဒ္မ ၆၆ အပိုဒ္ (ဃ) နဲ့ (င) ေတြမွာ ေတြ့ရပါတယ္။ ငါတို့ကို မထိနဲ့ မီးပြင့္သြားမယ္ဆိုတဲ့ ဥပေဒမ်ိုး ျဖစ္ေနပါတယ္။ မီဒီယာေတြ ငါတို့ဆီမလာနဲ့ ငါတို့ကို ျပႆနာလာမရွာနဲ့ ဝတၱရားေနွာင့္ယွက္မႈ ျဖစ္သြားမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာကေတာ့ ဆက္သြယ္ေရးအေနနဲ့ လက္ရွိက်င့္သံုးေနတဲ့ တင္းမာတဲ့ သေဘာထားအတိုင္း ဆက္သြားမလိုလို ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သတိျပုသင့္ပါတယ္” ဟု ဦးတင္ညြန့္က ေျပာပါသည္။

“ပုဒ္မ ၆၆ (ခ)မွာ ေဖာ္ျပထားခ်က္အတိုင္းဆိုရင္ အဲဒီသတ္မွတ္ခ်က္ဟာ ကေန့ေခတ္လို Social Media ေခတ္မွာ သတင္းအခ်က္မ်ားဟာ ကိုယ္တိုင္သိသည္ျဖစ္ေစ၊ မသိဘဲျဖစ္ေစ ျဖန့္ေဝျခင္း၊ ျဖန့္ေဝသကဲ့သို့ ျဖစ္ေနျခင္းမ်ား ရွိေနျပီး မရိုးေျဖာင့္ေသာသေဘာ ဟုတ္၊ မဟုတ္ တိက်စြာ သက္ေသသကၠာယ ေဖာ္ျပရန္ ခက္ခဲတဲ့အတြက္ေျကာင့္မို့ ယခုထက္ပိုျပီး အေသးစိတ္ ဖြင့္ဖို့ လိုေကာင္း လိုနိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ ဒီျပ႒ဌာန္းခ်က္ဟာ  နည္းပညာနဲ့ ကြာဟမႈျဖစ္ေနျပီး မသမာမႈမ်ားကို ကာကြယ္ရမယ့္အစား  နိုင္ငံသားေတြရဲ့ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္ကိုသာလွ်င္ ထိခိုက္သြားေစနိုင္တဲ့ သေဘာျဖစ္နိုင္ပါတယ္” ဟု Fairway Web Development ၏ Project Manager ကိုအိေမာင္က ေျပာပါသည္။

ဥပေဒပုဒ္မ ၆၆ တြင္ပါဝင္ေသာ ပုဒ္မခြဲ (က)နွင့္ (ခ)တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ အခ်က္မ်ားသည္ လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္ကို ထိပါးေစနိုင္သည့္အျပင္ မီဒီယာသမားမ်ား အတြက္လည္း ရည္ရြယ္ျပ႒ဌာန္းသည္ဟု သံသယရွိမိေျကာင္း ရိုက္တာသတင္းဌာနမွ ဦးေအာင္လွထြန္းက ေျပာသည္။

“ ပုဒ္မ ၆၆ (က)နဲ့ (ခ) မွာပါတဲ့ ျပ႒ဌာန္းခ်က္အခ်ို့ဟာ အမ်ားျပည္သူကို အထူးသျဖင့္ မီဒီယာသမား ေတြကို လိုရင္တစ္မ်ိုး မလိုရင္တစ္မ်ိုး နွိပ္ကြပ္အေရးယူလို့ရေအာင္ ရည္ရြယ္ျပ႒ဌာန္းထားတာလားလို့ ရိုးသားစြာသံသယ ရွိမိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို့နိုင္ငံ ဦးတည္ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီလူ့ေဘာင္နဲ့ လံုးဝမဆီေလ်ာ္တဲ့ ျပ႒ဌာန္းခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဥပေဒရဲ့ အခန္း(၂)ပါ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ့လည္း လံုးဝဆက္စပ္မႈမရွိတာကို ေတြ့ရပါတယ္” ဟု ဦးေအာင္လွထြန္းက ေျပာသည္။

ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒမူျကမ္း ဥပေဒပုဒ္မ ၇၃ တြင္ “ျပည္ေထာင္စု အစိုးရအဖြဲ့သည္ နိုင္ငံေတာ္ လံုျခံုေရး၊ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး သို့မဟုတ္ ရပ္ရြာေအးခ်မ္းသာယာေရးကို ထိခိုက္ေစနိုင္ေသာ မည္သည့္ သတင္းအခ်က္အလက္နွင့္  ဆက္သြယ္ေရးကိုမဆို ျကားျဖတ္ဖမ္းယူေရးအတြက္ သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ့အစည္းမ်ားသို့ ညွြန္ျကားနိုင္သည္” ဆိုေသာ အခ်က္နွင့္ ပုဒ္မ ၇၄ တြင္ ‘ဝန္ျကီးဌာန သို့မဟုတ္ ယင္းက တာဝန္ေပးအပ္ေသာ ဌာန၊ အဖြဲ့အစည္းသည္ နိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရးနွင့္ လံုျခံုေရး ကိစၥမ်ားအတြက္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အမ်ားျပည္သူ အက်ိုးအတြက္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လုပ္ငန္းလိုင္စင္ ရရွိသူ တစ္ဦးဦးက လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိေသာ ဆက္သြယ္ေရး ဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္း တစ္ရပ္ရပ္အတြင္း ဝန္ေဆာင္မႈ ျပုလုပ္ေနသည္ကို လိုအပ္ပါက ဝင္ေရာက္ ျကည့္ရႈစစ္ေဆးျခင္း၊ ျကီးျကပ္ျခင္းနွင့္ စာတမ္းအမွတ္အသားတို့ကို တင္ျပေစျခင္း ျပုနိုင္သည္’ ဟု ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

ထို့အျပင္ ဥပေဒပုဒ္မ ၇၅ တြင္ ဝန္ျကီးဌာနသည္ အမ်ားျပည္သူအက်ိုးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ရန္ အေျခအေန ေပၚေပါက္လာသည့္အခါ အစိုးရအဖြဲ့၏ သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ ဆက္သြယ္ေရးဝန္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းအား ယာယီရပ္ဆိုင္းေရး၊ ဆက္သြယ္မႈအမ်ိုးအစား တစ္ရပ္ရပ္ကို မျပုလုပ္ေရး၊ တားဆီးထိန္းသိမ္းထားရွိေရး၊ ျကားျဖတ္ဖမ္းယူေရး၊ ဆက္သြယ္ေရးဝန္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းမ်ားနွင့္ ဆက္သြယ္ေရး ပစၥည္းမ်ားကို ယာယီထိန္းခ်ုပ္ သံုးစြဲေရးတို့အတြက္ လုပ္ငန္းလိုင္စင္ရရွိသူအား ညွြန္ျကားနိုင္သည္” ဟု ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

နိုင္ငံေတာ္လံုျခံုေရးအတြက္  မည္သည့္ သတင္းအခ်က္အလက္ ဆက္သြယ္ေရးကိုမဆို အစိုးရမွ ျကားျဖတ္ဖမ္းယူေရး ကိစၥရပ္မွာ နိုင္ငံတိုင္း၏ ဥပေဒတြင္ ရွိထားျပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုသို့လုပ္ေဆာင္နိုင္ရန္အတြက္ အျခားေသာ အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ား မပါရွိဘဲ ေယဘုယ်ဆန္သည့္ သေဘာျဖင့္သာ ေဖာ္ျပခဲ့ျခင္းသည္ အျငင္းပြားဖြယ္ရာမ်ား ျဖစ္လာနိုင္ေျကာင္း သံုးသပ္မႈမ်ား ရွိပါသည္။

နိုင္ငံေတာ္လံုျခံုေရးနွင့္ ပတ္သက္ျပီး ျကားျဖတ္ဖမ္းယူေရး ဥပေဒနွင့္ စပ္လ်ဉ္းျပီး အေမရိကန္နိုင္ငံမွာပင္ စက္တင္ဘာလ ၁၁ အေရး ကိစၥေပၚျပီးေနာက္ Patriot Act ဟု ထြက္ေပၚလာခဲ့ေသာ္လည္း ထိုဥပေဒတြင္ Section ေပါင္းမ်ားစြာ ပါဝင္ျပီး အျခားဆက္စပ္ ဥပေဒမ်ားကိုလည္း ျပင္ဆင္မႈျပုလုပ္ခဲ့ေျကာင္း ကိုအိေမာင္က ေျပာပါသည္။

“ျကားျဖတ္ဖမ္းယူေရးအတြက္ သက္ဆိုင္ရာအဖြဲ့အစည္းမ်ားသို့ ညွြန္ျကားနိုင္သည္လို့ ေယဘုယ် သတ္မွတ္ခ်က္ဟာ နိုင္ငံသားမ်ားရဲ့ Privacy နဲ့ ပတ္သက္ျပီး အျငင္းပြားစရာ ျဖစ္လာနိုင္တဲ့အတြက္ ဒီဥပေဒရဲ့ အတိုင္းအတာဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ ခြင့္ျပုသင့္တယ္။ ဘယ္လို ခြင့္ျပုတယ္ စသျဖင့္ အခုထက္ပိုျပီး အေသးစိတ္ ျဖည့္စြက္ေဖာ္ျပသင့္တယ္လို့ ယူဆမိပါတယ္” ဟု ကိုအိေမာင္က ေျပာပါသည္။

“ဥပေဒပုဒ္မ ၇၃ နဲ့ ၇၅ကို ျကည့္ရင္ ဆက္သြယ္ေရး လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရရွိထားသူေတြလည္း အစိုးရကို ေျကာက္ေနရမွာပဲ။ မထင္ရင္ မထင္သလို ရပ္လိုက္၊ စစ္လိုက္ လုပ္ေနေတာ့ တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ကုမၸဏီအဖြဲ့အစည္းေတြလည္း စိတ္ညစ္ရမယ္ထင္တယ္။ ဥပေဒ အတိုင္းဆိုတာထက္ အထက္က ညွြန္ျကားခ်က္အတိုင္း ဆိုတာေတြ မစြက္ဖက္ပါဘူးလို့ အာမခံနိုင္ရင္ေတာ့ ကိစၥမရွိပါဘူး” ဟု ဦးတင္ညြန့္က ေျပာပါသည္။

ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ ဆက္သြယ္ေရးနွင့္ ပတ္သက္ျပီး ျပ႒ဌာန္းခဲ့ေသာ ဥပေဒမ်ားအနက္ The Myanmar Telegraph Act (1885)၊ The Myanmar Wireless Telegraphy Act (1943)၊ ကြန္ပ်ူတာဖြံ့ျဖိုးေရး ဥပေဒ (၁၉၉၆) နွင့္ အီလက္ထေရာနစ္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ေရး ဥပေဒ (၂၀ဝ၄) တို့မွာ အသံုးျပုမႈ အမ်ားဆံုး ဥပေဒမ်ားျဖစ္ပါသည္။ The Myanmar Telegraph Act (1885)၊ The Myanmar Wireless Telegraphy Act (1943)တို့ကို ယခုျပ႒ဌာန္းမည့္ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒျဖင့္ ပယ္ဖ်က္မည္ျဖစ္သျဖင့္ အနာဂတ္တြင္ ဆက္သြယ္ေရးနွင့္ ပတ္သက္ျပီး ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒ၊ ကြန္ပ်ူတာဖြံ့ျဖိုးေရးဥပေဒ (၁၉၉၆) နွင့္ အီလက္ထေရာနစ္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ေရး ဥပေဒ (၂၀ဝ၄) တို့ျဖင့္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္မည္ျဖစ္သည္။ ထိုဥပေဒ သံုးခုအနက္ အီလက္ထေရာနစ္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ေရး ဥပေဒ (၂၀ဝ၄)မွာ အားနည္းခ်က္မ်ားစြာ ရွိေနျပီး နည္းပညာသံုးစြဲသူမ်ားကို အကာအကြယ္ေပးမႈ နည္းပါးကာ နိုင္ငံသားမ်ား၏ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္နွင့္ မီဒီယာသမားမ်ားကိုပါ ျခိမ္းေျခာက္သည့္ ဥပေဒျဖစ္ေနသျဖင့္ ပယ္ဖ်က္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုမႈ မ်ားရွိခဲ့သည္။ ထို့အျပင္ အဆိုပါ ဥပေဒျဖင့္ နိုင္ငံေရးတက္ျကြလႈပ္ရွားသူမ်ားကို နွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္ခဲ့ဖူးသည္။

အထူးသျဖင့္ ထြက္ရွိခဲ့ျပီးေသာ ကြန္ပ်ူတာဖြံ့ျဖိုးေရးဥပေဒ (၁၉၉၆) နွင့္ အီလက္ထေရာနစ္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ေရး ဥပေဒ (၂၀ဝ၄) တို့တြင္လည္း ရည္ရြယ္ခ်က္နွင့္ ျပ႒ဌာန္းခ်က္မ်ား ကြဲလြဲမႈရွိေနသျဖင့္ ပယ္ဖ်က္ေပးရန္ လိုသည္ဟု ဦးေအာင္လွထြန္းက ေျပာသည္။

“၁၉၉၆ ကြန္ပ်ူတာဖြံ့ျဖိုးေရး ဥပေဒဆိုတာနဲ့ ၂၀ဝ၄ အီလက္ထေရာနစ္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ေရး ဥပေဒနွစ္ခုရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ့ ျပဌာန္းခ်က္ေတြက လံုးဝတစ္လြဲစီ ျဖစ္ေနပါတယ္။ လက္ရွိအေျခအေနနဲ့ လံုးဝမအပ္စပ္ေတာ့လို့ သံုးသပ္ျပင္ဆင္ဖို့ ဒါမွမဟုတ္ လံုးဝ ဖ်က္သိမ္းေပးဖို့လိုပါတယ္” ဟု ဦးေအာင္လွထြန္းက ေျပာပါသည္။

ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒမူျကမ္း၌ အီလက္ထေရာနစ္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ေရး ဥပေဒတြင္ ျပ႒ဌာန္းခဲ့ေသာ အခ်က္တခ်ို့ကိုလည္း တိုက္ရိုက္ကူးယူ ေဖာ္ျပခဲ့သည္ကို ေတြ့ရွိရသည္။

ထိုအခ်က္မွာ ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒျကမ္း၏ ပုဒ္မ ၆၀ သည္ အီလက္ထေရာနစ္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ ရြက္ေရး ဥပေဒပုဒ္မ ၃၃ ျပ႒ဌာန္းခ်က္နွင့္ တူညီေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒမူျကမ္း ပုဒ္မ ၆၀ တြင္ ျပ႒ဌာန္းထားသည္မွာ မည္သူမဆို ဆက္သြယ္ေရး ဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ရာတြင္ ျဖစ္ေစ၊ ဆက္သြယ္ေရးပစၥည္းကို အသံုးျပု၍ျဖစ္ေစ ေအာက္ပါျပုလုပ္မႈ တစ္ရပ္ရပ္ကို က်ူးလြန္ေျကာင္း ျပစ္မႈထင္ရွား စီရင္ျခင္းခံရလွ်င္ ထိုသူအား ေထာင္ဒဏ္အနည္းဆံုး ခုနွစ္နွစ္မွ အမ်ားဆံုး တစ္ဆယ့္ငါးနွစ္အထိ ခ်မွတ္ရမည့္အျပင္ ေငြဒဏ္လည္း ခ်မွတ္နိုင္သည္။

ေအာက္ပါျပစ္မႈ တစ္ရပ္ရပ္ ဆိုသည္မွာ

(က)နိုင္ငံေတာ္၏ လံုျခံုေရး၊ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးနွင့္ နယ္ေျမေအးခ်မ္းသာယာေရး၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရး၊ နိုင္ငံေတာ္၏ စီးပြားေရး သို့မဟုတ္ အမ်ိုးသား ယဉ္ေက်းမႈကို ထိခိုက္ေစမည့္ ျပုလုပ္မႈတစ္ရပ္ရပ္ကို ျပုလုပ္ျခင္း၊

(ခ)နိုင္ငံေတာ္၏ လံုျခံုေရး၊ တရားဥပေဒ စိုမိုးေရးနွင့္ နယ္ေျမေအးခ်မ္းသာယာေရး၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရး၊ နိုင္ငံေတာ္၏ စီးပြားေရး သို့မဟုတ္ အမ်ိုးသားယဉ္ေက်းမႈနွင့္ စပ္လ်ဉ္းသည့္ နိုင္ငံေတာ္၏ လွ်ို့ဝွက္ခ်က္နွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ သတင္းအခ်က္အလက္ တစ္ရပ္ရပ္ကို ရယူျခင္း သို့မဟုတ္ ေပးပို့ျဖန့္ခ်ိျခင္း၊ သို့မဟုတ္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ျခင္းတို့ ျဖစ္သည္။

ပုဒ္မ၆၀၏ ျပ႒ဌာန္းခ်က္သည္ ယခင္အစိုးရလက္ထက္က နိုင္ငံေရးသမားမ်ားနွင့္ ဘေလာ့ဂါမ်ားကို နွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ အေရးယူရာ၌ သံုးစြဲခဲ့ေသာ အခ်က္တစ္ခ်က္ျဖစ္ခဲ့ကာ မီဒီယာသမားမ်ားကိုလည္း ျခိမ္းေျခာက္မႈ ျပုလုပ္ထားသည့္ အခ်က္ျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါ ျပ႒ဌာန္းခ်က္ကိုပင္ ယခုဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒမူျကမ္း၌ ဆက္လက္ထည့္သြင္းထားခဲ့သျဖင့္ နိုင္ငံေရးသမားမ်ားနွင့္ မီဒီယာသမားမ်ားအတြက္ စိုးရိမ္ဖြယ္အေနအထား ရွိပါသည္။

မည္သို့ပင္ဆိုေစကာမူ ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒမူျကမ္းကို ျပည္သူအမ်ား ေလ့လာအျကံျပုနိုင္ရန္အတြက္  အျပည့္အစံု တရားဝင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္းသည္ ျကိုဆိုရမည့္ ကိစၥျဖစ္ျပီး ျပည္သူ့အက်ိုးအတြက္ ခုခံကာကြယ္ တားဆီးနိုင္မည့္ ဥပေဒျဖစ္လိုေျကာင္း ဆနၵျပုမႈမ်ား ရွိေနခဲ့ပါသည္။

ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒျကမ္းနွင့္ ပတ္သက္ေသာ အျမင္အခ်ို့

အခန္း(၁၁)အသံုးျပုသူကို အကာအကြယ္ေပးျခင္းဆိုတဲ့ အခန္းမွာ ဝန္ေဆာင္ခနႈန္းထားကို ဝန္ျကီးဌာနက သတ္မွတ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥကေတာ့ နည္းနည္းျပႆနာရွိပါတယ္။ ဒါကျပိုင္ဆိုင္မႈကို အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစတယ္လို့ ျမင္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီးကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဝန္ေဆာင္ခကိစၥကို စားသံုးသူကပဲ ဆံုးျဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္။ သူတန္တယ္ထင္ရင္သံုးမယ္၊ မတန္ဘူးထင္ရင္ မသံုးဘူးေပါ့။

အခန္း(၁၉)ျပစ္မႈနွင့္ ျပစ္ဒဏ္မ်ားအခန္းမွာ စိတ္ဝင္စားဖို့ ေကာင္းတာေတြ ေတြ့ရပါတယ္။ အခ်ို့ေသာ စကားလံုးေတြအတြက္ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုမႈေတြ ထပ္မံျဖည့္စြက္ဖို့ လိုအပ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို့ကို အေရးယူခဲ့တဲ့ ၃၃(က)က အခု ၆၀(က) ျဖစ္သြားပါတယ္။ ပုဒ္မ(၆၀)ပုဒ္မခြဲ(က)မွာ နိုင္ငံေတာ္လံုျခံုေရး၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးနွင့္ နယ္ေျမေအးခ်မ္းသာယာေရး၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရး၊ နိုင္ငံေတာ္၏ စီးပြားေရး သို့မဟုတ္ အမ်ိုးသားယဉ္ေက်းမႈကို ထိခိုက္ေစတဲ့ ျပုလုပ္မႈတစ္ရပ္ရပ္ဆိုတာက ဘာလဲ။ ထိခိုက္ျခင္း မထိခိုက္ျခင္းကို ဘယ္သူက သတ္မွတ္မွာလဲ ဘယ္သူက ဆံုးျဖတ္မွာလဲ။ Email Address တစ္ခုရွိရံုနဲ့ အဲဒီ့ပုဒ္မ အတပ္ခံခဲ့ရသူေတြ ရွိပါတယ္။

ေနာက္ျပီး အပိုဒ္ခြဲ(ခ)မွာပါတဲ့သတင္းအခ်က္အလက္ တစ္ရပ္ရပ္ကို ရယူျခင္း သို့မဟုတ္ ေပးပို့ျဖန့္ခ်ိျခင္း သို့မဟုတ္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ျခင္းဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြမွာလဲ ပိုမိုတိက်တဲ့ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္လ ိုပါတယ္။ ကိုယ့္ Email Address ကိုသိျပီး ပို့တဲ့သူက ပို့လို့ ကိုယ့္ရဲ့ Email Inbox ထဲ ေရာက္ေနတာကို ရယူျခင္းလို့ သတ္မွတ္မလား၊ Facebook ေပၚမွာ Like လုပ္တာကိုေရာ ျဖန့္ခ်ိျခင္းလို့ သတ္မွတ္မလား၊ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ျခင္း ဆိုတာကေရာ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။ မွတ္မိသေလာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို တရားစြဲတဲ့ ၃၃(က)မွာ အဲဒီ့ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ျခင္းဆိုတဲ့ စကားလံုး မပါဘူးလို့ ထင္ပါတယ္။ စကားလံုးေတြရဲ့ အဓိပၸာယ္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း လုပ္ထားဖို့လိုပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ကို အမႈစြဲ၊ တရားစီရင္တုန္းကဆို Inbox ထဲမွာ သူ့အလိုလိုေရာက္ေနတဲ့ ေမးလ္ေတြ၊ ပံုေတြကို တရားမဝင္ သိမ္းဆည္းပါတယ္ဆိုျပီး စြပ္စြဲခဲ့တာပါ။ ကိုယ့္ကြန္ပ်ူတာထဲကို ေဒါင္းလုပ္ခ်လိုက္တာမ်ိုး၊ အျပင္ကို print ထုတ္လိုက္တာမ်ိုးကိုမွ ရယူသိမ္းဆည္းတယ္လို့ သတ္မွတ္သင့္ပါတယ္။

ပုဒ္မ ၆၆ မွာပါတဲ့ ပုဒ္မခြဲ(ဂ)ကေတာ့ အရင္ကဆို လံုးဝမေတြ့ရတဲ့ Humanright အတြက္ အကာအကြယ္ေပးထားတဲ့ပုဒ္မျဖစ္တာကို ထူးထူးျခားျခား ေတြ့ရပါတယ္။ ဝန္ျကီးဌာနအေနနဲ့ စည္းမ်ဉ္းစည္းကမ္းေတြကို လံုျခံုေရးအျမင္ တစ္ခုတည္းကိုမျကည့္ဘဲ ျပည္သူလူထုအတြက္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး မျဖစ္ေစရေအာင္၊ ျပည္သူလူထုရဲ့ အက်ိုးစီးပြားကို အကာအကြယ္ေပးနိုင္ေအာင္ ဆိုတာေတြကိုပါ စဉ္းစားျပီး ျပန္လည္ေရးဆြဲသင့္ပါတယ္။

အီလက္ထေရာနစ္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ေရး ဥပေဒျဖင့္ နွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရျပီး ျပန္လြတ္လာသူ ဘေလာ့ဂါ ေနဘုန္းလတ္

ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒျကမ္း ဥပေဒပုဒ္မ ၇၃ နဲ့ ၇၅ ကို ျကည့္ရင္ ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ပိုင္ခြင့္ ရရွိထားသူေတြလည္း အစိုးရကို ေျကာက္ေနရမွာပဲ။ မထင္ရင္ မထင္သလို ရပ္လိုက္၊ စစ္လိုက္လုပ္ေနေတာ့ တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ကုမၸဏီအဖြဲ့အစည္းေတြလည္း စိတ္ညစ္ရမယ္ထင္တယ္။ ဥပေဒအတိုင္း ဆိုတာထက္ အထက္ကညွြန္ျကားခ်က္အတိုင္း ဆိုတာေတြ မစြက္ဖက္ပါဘူးလို့ အာမခံနိုင္ရင္ေတာ့ ကိစၥမရွိပါဘူး။

ေနာက္တစ္ခ်က္က ဖြဲ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀ဝ၈) ပုဒ္မ ၃၈၁ မွာ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ အေျခအေနနွင့္ အခ်ိန္အခါမွတစ္ပါး နိုင္ငံသားမ်ား၏ တရားဝင္ရပိုင္ခြင့္ရွိေသာ နစ္နာခ်က္မ်ားအတြက္ ဥပေဒျဖင့္ သတ္မွတ္ထားေသာ ရယူပိုင္ခြင့္မ်ားကို ျငင္းပယ္ျခင္းမျပုရ-(က)တိုင္းတစ္ပါးမွ က်ူးေက်ာ္ဝင္ ေရာက္တိုက္ခိုက္ခ်ိန္ (ခ)ဆူပူေသာင္းက်န္းမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနခ်ိန္ (ဂ)အေရးေပၚအေျခအေန ျဖစ္ေပၚေနခ်ိန္ လို့ပါတယ္။

ဒီလိုအေျခအေနမ်ိုးေတြမွာပဲ နိုင္ငံသားေတြရဲ့ အခြင့္အေရးကို စြက္ဖက္ပိုင္ခြင့္ ရွိပါလ်က္ အမ်ားျပည္သူအက်ိုးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ရန္ အေျခအေန ေပၚေပါက္သည့္အခါလို့ ဆိုလိုက္ျပီး နိုင္ငံသားေတြရဲ့ အခြင့္အေရးကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း က်ူးလြန္မယ္ဆိုေတာ့ အဲဒီအေျခအေနဆိုတာကို ကြဲျပားစြာရွင္းလင္းဖို့ လိုမယ္ထင္တယ္။ အခုလို ဆနၵျပတာေတြ ေခတ္စားေနခ်ိန္မွာ အတြင္းသတင္းကို ျပင္ပမေရာက္ေစခ်င္လို့ ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းကို ရပ္ဆိုင္းဖို့ မျကာခဏ အမိန့္ေပးေနရင္ ဥပေဒအထက္မွာ အမိန့္ေပးနိုင္တဲ့လူေတြ ေရာက္ေနမွာ စိုးရိမ္ရပါတယ္။

ေနာက္ျပီးေတာ့လည္း ကြ်န္ေတာ္တို့ ဖြဲ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒရဲ့ ဒီပုဒ္မေတြကို အေလးထားသင့္ ပါေသးတယ္။ ပုဒ္မ ၃၅၃ မွာမည္သူ့ကိုမွ် တည္ဆဲဥပေဒနွင့္ အညီမွတစ္ပါး အသက္ကိုျဖစ္ေစ၊ ပုဂၢိုလ္ဆိုင္ရာ လြတ္လပ္မႈကိုျဖစ္ေစ နစ္နာဆံုးရံႈးမႈ မရွိေစရလို့ပါတယ္။ ပုဒ္မ ၃၅၄ အပိုဒ္ (က)မွာလည္း မိမိ၏ယံုျကည္ခ်က္၊ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားကို လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္၊ ေရးသားျဖန့္ေဝခြင့္ ဆိုတာေတြပါတယ္။ ပုဒ္မ ၃၅၇ မွာ ဤဖြဲ့စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ဌာန္းခ်က္မ်ားနွင့္ မဆန့္က်င္လွ်င္ နိုင္ငံေတာ္သည္ နိုင္ငံသားမ်ား၏ ေနအိမ္ဥပစာလံုျခံုမႈ၊ ပစၥည္းလံုျခံုမႈ၊ စာေပးစာယူနွင့္ အျခားဆက္သြယ္ေရးဆိုင္ရာ လံုျခံုမႈမ်ားအတြက္ ဥပေဒအရ ကာကြယ္ေပးရမည္။ ပုဒ္မ ၃၇၁ မွာ နိုင္ငံေတာ္သည္ အမ်ိုးသား စီးပြားေရး ဖြံ့ျဖိုးတိုးတက္ေစေရးအတြက္ နည္းပညာ၊ အရင္းအနွီး၊ စက္မႈပစၥည္း၊ ကုန္ျကမ္း အစရွိသည္တို့ကို ရရွိေစရန္ ကူညီရမည္။

ဒီဥပေဒေတြကို ျပန္ျကည့္ရင္ (၁) ပုဂၢိုလ္ဆိုင္ရာလြတ္လပ္မႈကို မဆံုးရံႈးေစရဘူး (၂) မိမိယံုျကည္ခ်က္၊ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြကို လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္ ရွိတယ္ (၃) မိမိယံုျကည္ခ်က္၊ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြကို လြတ္လပ္စြာ ေရးသားျဖန့္ေဝခြင့္ ရွိတယ္ (၄) နိုင္ငံသူ နိုင္ငံသားေတြရဲ့ စာေပးစာယူနဲ့ ဆက္သြယ္ေရးဆိုင္ရာ လံုျခံုမႈကို ဥပေဒအရ အကာအကြယ္ေပးရမယ္လို့ နားလည္ပါတယ္။

ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒပုဒ္မ ၆၆ မွာ ပါရွိတဲ့ အခ်က္ေတြအရ (၁) မမွန္ကန္ေသာသတင္း၊ မွန္ကန္ေသာ သတင္း ဆိုတာေတြကို ဘယ္သူေတြက အတည္ျပုေပးမွာလဲ (၂) မိမိနွင့္ သက္ဆိုင္တယ္ မသက္ဆိုင္ဘူးဆိုတာကို ဘယ္သူက သတ္မွတ္ေပးမွာလဲ (၃) ဆက္သြယ္ေရးဌာနဆိုတာ ျပည္သူ သို့မဟုတ္ မီဒီယာေတြ ဝင္ထြက္သြားလာ သတင္းယူပိုင္ခြင့္မရွိတဲ့ ေနရာလား (၄) ဆက္သြယ္ေရးမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ သူေတြဟာ တို့ထိလို့မရတဲ့ untouchable ေတြလား ေမးရမလို ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဥပေဒထုတ္တယ္ဆိုတာ ဥပေဒထုတ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ သူေတြထုတ္ရတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ နားလည္ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီဥပေဒကို လွြတ္ေတာ္ကေန အျပန္အလွန္ ေဆြးေနြးျပီး အတည္ျပုမွသာ ဥပေဒျကမ္းကေန အတည္ျပုနိုင္တဲ့ ဥပေဒျဖစ္ရတာပါ။ ခုလည္း ကြ်န္ေတာ့္ထက္ လွြတ္ေတာ္က အမတ္မင္းေတြက ပိုျပီးျမင္မယ္ထင္ပါတယ္။ မျမင္ရင္လည္း ျမင္တတ္တဲ့ ျပည္သူေတြေတြထံကေန ျဖစ္သင့္ မျဖစ္သင့္တာေတြကို အျကံေတာင္းျပီး တရားနည္းလမ္း မက်တဲ့၊ ျပည္သူ့အတြက္ မဟုတ္တဲ့၊ ျပည္သူနဲ့ မဆီေလ်ာ္တဲ့ ဥပေဒျပ႒ဌာန္းခ်က္ေတြကို ျပည္သူ့အက်ိုးအတြက္ ခုခံတားဆီး ကာကြယ္နိုင္ပါေစလို့ ဆနၵျပုပါတယ္။

ဦးတင္ညြန့္ (itizen ဂ်ာနယ္၏ အယ္ဒီတာခ်ုပ္)

ကြ်န္ေတာ့္အေနနဲ့ နည္းပညာဆိုင္ရာ ဥပေဒနဲ့ ပတ္သက္ရင္ က႑ဍအားျဖင့္ (၄) ရပ္ခြဲျပီး ျမင္ပါတယ္။ နံပါတ္(၁)ကေတာ့ ဆက္သြယ္ေရးဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းေတြကို ပုဂၢလိကအေနနဲ့ လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပုေရး ျဖစ္ပါတယ္။ နံပါတ္(၂)ကေတာ့ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ အသိဉာဏ္ပညာဆိုင္ရာ မူပိုင္ခြင့္ဥပေဒမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ နံပါတ္(၃)ကေတာ့ ကြန္ပ်ူတာေဆာ့ဖ္ဝဲကို ထုတ္ကုန္အျဖစ္ နိုင္ငံတကာသို့ တင္ပိုနိုင္ျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒေတြျဖစ္ပါတယ္။ နံပါတ္(၄)အခ်က္ေတာ့ နည္းပညာ ရာဇဝတ္မႈ (Cyber Crime) ကာကြယ္တားဆီးေရးနဲ့ သက္ဆိုင္တဲ့ ဥပေဒေတြျဖစ္ပါတယ္။

ဆက္သြယ္ေရး ဥပေဒမူျကမ္းမွာ နံပါတ္(၁)ျဖစ္တဲ့ ဆက္သြယ္ေရးဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ ခြင့္ျပုေရးနဲ့ နံပါတ္(၄)အခ်က္ျဖစ္တဲ့ နည္းပညာရာဇဝတ္မႈ တားဆီးေရးဆိုင္ရာ က႑ဍေတြ ပါဝင္ေနတာကို ေတြ့ရတယ္။ ပထမက႑ဍျဖစ္တဲ့ ဆက္သြယ္ေရးဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ားကို ဥပေဒနွင့္အညီ လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပုေရးမွာ လုပ္ငန္းမွတ္ပံုတင္ျခင္းကစျပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း ဆက္သြယ္ေရးဆိုင္ရာ လိုင္စင္၊ အျငင္းပြားမႈ ေျဖရွင္းျခင္းစတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ သူ့အပိုင္းနဲ့သူသတ္မွတ္ပါဝင္ေနလို့ နည္းပညာသမား တစ္ေယာက္အျမင္အေနနဲ့ အားနည္းခ်က္၊ လိုအပ္ခ်က္ရယ္လို့ အထူးသတိျပုမိတာမ်ိုး မရွိပါဘူး။

ေကာင္းတဲ့အခ်က္မ်ားအေနနဲ့ကေတာ့ အသံုးျပုသူရဲ့ Privacy ကို ကာကြယ္ေပးဖို့ သတ္မွတ္ ထားတဲ့အခ်က္ေတြ၊ ေဈးနႈန္းသတ္မွတ္ထိန္းညွိေပးျခင္းဆိုင္ရာ အခ်က္ေတြပါဝင္တဲ့အတြက္ ဆက္သြယ္ ေရးလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္လိုသူ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ အခြင့္အလမ္းေတြ ဖန္တီးေပးထားတဲ့ ဥပေဒျကမ္းတစ္ရပ္ ျဖစ္တယ္လို့ ျမင္မိပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ဒုတိယက႑ဍျဖစ္တဲ့ ကြန္ရက္ခ်ိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္မႈ အပါအဝင္ အျခားေသာ ကြန္ပ်ူတာနဲ့ ဆက္သြယ္ေရးအေျချပု ရာဇဝတ္မႈမ်ား တားဆီးေရးနဲ့ သက္ဆိုင္တဲ့ က႑ဍမွာေတာ့ အားနည္းခ်က္အခ်ို့ ရွိေနတယ္လို ထင္ျမင္ယူဆမိပါတယ္။ ဒီဥပေဒရဲ့ ပထမက႑ဍက လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္မႈကို အသားေပးေပမဲ့ ဒုတိယက႑ဍမွာေတာ့ လုပ္ငန္းေတြကိုသာမက နိုင္ငံသားတစ္ဦးခ်င္းအထိကို သက္ေရာက္နိုင္တဲ့ ျပစ္မႈနွင့္ ျပစ္ဒဏ္ေတြကို သတ္မွတ္ထားတာကိုလည္း ေတြ့ရွိရပါတယ္။

ဥပမာ-ပုဒ္မ(၆၂)(က)မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ‘မည္သူမဆို ဆက္သြယ္ေရးကြန္ရက္အတြင္းသို့ ယင္း၏ ပိုင္ရွင္သို့မဟုတ္ စီမံခန့္ခြဲခြင့္ရွိသူ၏ ခြင့္ျပုခ်က္ သို့မဟုတ္ သေဘာတူညီမႈမရွိဘဲ ဝင္ေရာက္ျခင္း၊ ျကည့္ရႈျခင္း၊ ဝင္ေရာက္အသံုးျပုျခင္း၊ ဝင္ေရာက္ေနွာင့္ယွက္ျခင္း၊ စံခ်ိန္စံညွြန္း သတ္မွတ္ခ်က္ကို ျဖစ္ေစ၊ မူလအေနအထားကို ျဖစ္ေစ၊ ေျပာင္းလဲျခင္း သို့မဟုတ္ ဖ်က္ဆီးျခင္းက်ူးလြန္ေျကာင္း ထင္ရွား စီရင္ျခင္းခံရလွ်င္ ထိုသူအား ငါးနွစ္ထက္မပိုေသာ ေထာင္ဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္နွစ္ရပ္ လံုးျဖစ္ေစခ်မွတ္ရမည္’ ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ိုးဟာ ဆက္သြယ္ေရး လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္သူ လုပ္ငန္းနဲ့ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကိုသာမက အဆိုပါလုပ္ငန္းမ်ားကေပးတဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈကို အသံုးျပုတဲ့ အသံုးျပုသူမ်ား ကိုပါ သက္ေရာက္တဲ့၊ သက္လည္းသက္ေရာက္သင့္တဲ့ ျပ႒ဌာန္းခ်က္မ်ိုးျဖစ္ပါတယ္။

ဒီဥပေဒဟာ ပထမပိုင္း အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္မ်ားအရ ဆက္သြယ္ေရးဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ ကိုင္လိုသူေတြအတြက္ ရပိုင္ခြင့္၊ တာဝန္ေတြနဲ့ စည္းျကပ္ကန့္သတ္ျခင္းဆိုင္ရာေတြကို သတ္မွတ္တဲ့ ဥပေဒတစ္ရပ္သာ ျဖစ္သင့္ျပီး နည္းပညာရာဇဝတ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒေတြကိုေတာ့ အေသးစိတ္သီးျခား သတ္မွတ္ျပ႒ဌာန္းဖို့ လိုအပ္တယ္လို့ ထင္ျမင္ယူဆပါတယ္။ နည္းပညာရာဇဝတ္မႈေတြ တားဆီးတဲ့ ဥပေဒျပဌာန္းခ်က္ေတြ ပါဝင္လာတာကို ျကိုဆိုရမွာျဖစ္ေပမယ့္ ဒီဥပေဒေတြဟာ နည္းပညာရာဇဝတ္မႈ တားဆီးေရးဆိုတဲ့ ဦးတည္ခ်က္အတြက္ဆိုရင္ လက္ေတြ့မွာ ျပည့္စံုလံုေလာက္ျခင္း မရွိေသးပါဘူး။

နည္းပညာရာဇဝတ္မႈဆိုတဲ့ ေခါင္းစဉ္ေအာက္မွာ က႑ဍေပါင္းမ်ားစြာ ပါဝင္ပါတယ္။ ကြန္ရက္ ခ်ိုးေဖာက္ ဝင္ေရာက္မႈေတြ ပါဝင္ပါတယ္။ အခ်က္အလက ္တရားမဝင္ရယူျဖန့္ေဝမႈေတြ ပါဝင္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဒစ္ဂ်စ္တယ္မူပိုင္ခြင့္ ခ်ိုးေဖာက္မႈေတြ၊ ကေလးသူငယ္ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္မႈေတြ၊  နည္းပညာ အကာအကြယ ္ခ်ိုးဖ်က္မႈေတြ(Cracking)၊ ေငြေျကးလိမ္လည္မႈကဲ့သို့ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္နည္း ပညာရာဇဝတ္မႈေတြ၊ ကြန္ပ်ူတာစနစ္ သို့မဟုတ္ လူပုဂၢိုလ္တစ္ဦးကို Virus၊ Malware၊ DDoS Attack စတဲ့ နည္းပညာမ်ား အသံုးျပုျပီး ဂုဏ္သိကၡာနဲ့ အက်ိုးစီးပြားထိခိုက္ေအာင္ တိုက္ခိုက္မႈေတြ၊ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ လိမ္လည္တဲ့ အင္တာနက္ဝက္ဘ္ဆိုက္ လွြင့္တင္မႈေတြ၊ ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ အေထာက္အထားမ်ား (Identity) ခိုးယူျပီး အေယာင္ေဆာင္ ေဆာင္ရြက္မႈေတြ နည္းပညာအေျချပုခိုးမႈ၊ ေျခာက္လွန့္ေတာင္းယူမႈေတြ Spam လို့ေခၚတဲ့ အမ်ားျပည္သူ စိတ္အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစတဲ့ ေဆာင္ရြက္မႈေတြ၊ အင္တာနက္နဲ့ ကြန္ရက္ေပၚမွာ အမ်ားျပည္သူ စိတ္အေနွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစတဲ့ လူမ်ိုးေရး၊ ဘာသာေရးအေျချပု အျကမ္းဖက္အခ်က္အလက္မ်ား၊ ဝါဒျဖန့္မႈမ်ား စတဲ့လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ၊ အေသေရဖ်က္မႈကအစ၊ မူးယစ္ကုန္သြယ္မႈ အပါအဝင္ အျကမ္းဖက္မႈေတြအထိ အျခားအျခားေသာ ရာဇဝတ္မႈမ်ားကိုလည္း နည္းပညာအသံုးျပု က်ူးလြန္ျခင္းကေန ကာကြယ္တဲ့ ဥပေဒေတြ လိုအပ္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ သီးျခားဥပေဒမ်ားအေနနဲ့ လိုအပ္မယ္လို့ ထင္ျမင္ယူဆျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလို သီးျခားျပ႒ဌာန္းေတာ့မွသာ ‘ပိုင္ရွင္သေဘာတူညီခ်က ္မရွိဘဲ ဝင္ေရာက္ျခင္း’ ‘ကြန္ပ်ူတာ ဗိုင္းရပ္စ္’ ‘ညစ္ညမ္းေသာ သတင္းအခ်က္အလက္’ ‘ျကားျဖတ္ဖမ္းယူျခင္း’ ‘စီးပြားေရးအလို့ငွာ မူပြားျခင္း’ ‘မိမိနွင့္ မသက္ဆိုင္ေသာ အခ်က္အလက္’ ‘ျဖန့္ေဝျခင္း’ စတဲ့ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ စကားရပ္ေတြကို ျပစ္မႈမ်ားကိုလည္း တားဆီးေစနိုင္ေအာင္ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္ကိုလည္း မထိခိုက္ေစေအာင္ တိက်ေသခ်ာစြာ အေသးစိတ္ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုေဖာ္ျပနိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုသတ္မွတ္ထားတဲ့ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြရွိမွသာ တရားစီရင္ရာမွာလည္း ပိုမိုျပီး ထိေရာက္မႈေတြရွိေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီအျပင္ ဒစ္ဂ်စ္တယ္နဲ့ နည္းပညာအခ်က္အလက္မ်ားဟာ အလြယ္တကူကူးယူ ျပန့္ပြားေစနိုင္ျခင္း၊ အလြယ္တကူ ျပင္ဆင္နိုင္ျပီး ျပင္ဆင္မႈမွတ္တမ္းကို ေျခရာေကာက္နိုင္ရန္ ခက္ခဲျခင္းတို့ေျကာင့္ ဒစ္ဂ်စ္တယ္နည္းပညာကြ်မ္းက်င္သူ စံုစမ္းေရးအရာရွိမ်ားနဲ့ ဒစ္ဂ်စ္တယ္သက္ေသခံဆိုင္ရာ သတ္မွတ္စည္းကမ္း ဥပေဒေတြ ရွိေတာ့မွသာ တရားစီရင္ရာမွာ ထိေရာက္ေစနိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒစ္ဂ်စ္ တယ္အခ်က္အလက္မ်ားကို သက္ေသအျဖစ္ တင္ျပတဲ့အခါမွာ ရည္ညွြန္းကိုးကား စာရြက္စာတမ္းသာမက ယံုမွားသံသယကင္းစြာ ေကာက္ခ်က္ခ်?

Ref:https://www.facebook.com/notes/aye-chan-mon/

Myanmar Communication Law ~ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒ by Ko Nge on Scribd