ေရတို ေရရွည္

Facebook က ကုုိမ်ိဳးမင္းေရးထားတာ ေကာင္းလြန္းလိုု႔ ကူးယူၿပီး ျပန္တင္ေပးလိုုက္တာပါ......

လူတိုုင္းဖတ္ၾကည့္သင့္ သိထားသင့္တယ္ထင္ပါတယ္... 

အမိေျမက ဘာၾကာင့္ ေျမေစ်းေတြ ဒီေလာက္ေတာင္ႀကီးျမင့္သြာရတာလဲ?

ကိုုယ့္က်ိဳဳးရွာ လူတစုု၊ ေတာထဲက ေငြမဲေတြကိုု ေငြျဖဴေဖာ္ခ်င္သူေတြ ႏွင့္ ႏိုုင္ငံျခားသားတရုုတ္ေတြႏုုိင္ငံ   ေရး ကစားကြက္ေတြထဲမွာ ဘာဆိုုဘာမွမသိရွာတဲ့ ဓားစာခံျပည္သူလူထုုေတြဘဲ လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္၄၀ေလာက္ကထက္ ပိုုဆင္းရဲဒုုကၡေရာက္ရွိသြာရရွာပါၿပီေလ... 

အေသခ်ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုုက္ရင္ အမိေျမမွာ ႏိုုင္ငံတကာကိုု တင္ပိုု႔ႏိုုင္တဲ့ ဘာထုုတ္ကုုန္ ဘာစက္ရံုုေတြ ဘာမွမဖြင့္ျဖိဳးေသးဘဲႏွင့္ ဘာေၾကာင့္အိမ္ျခံေျမေစ်းေတြတခုုထဲဘဲ အဆေပါင္းရာ၊ေထာင္ဂဏန္းနီးပါး

ေထာင္တက္သြားရတာ ဘယ္သူေတြမွာ တာ၀န္အရွိဆံုုးလိုု႔ ထင္ပါသလဲ?   

အမ်ားျပည္သူေတြ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၀-၄၀ ေလာက္က အေျခေနေတြထက္ လက္ရွိ အိမ္ျခံေျမေစ်းေတြက ပိုုင္ဆိုုင္ႏိုုင္ဖိုု႔ဆိုုတာ အလမ္းေ၀းလြန္းလွပါတယ္၊ လက္ရွိတာ၀န္ရွိသူေတြ ႏိုုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ မွန္ကန္တဲ့ မူ၀ါေတြက အမ်ားျပည္သူေတြ အတြက္ ေကာင္းမြန္စြာ ခ်မွတ္ႏိုုင္မူအေပၚအမ်ားႀကီး မူတည္ေနပါတယ္လိုု႔  ေျပာခ်င္တာပါ.....

http://blogs.wsj.com/economics/2015/02/02/the-u-s-economy-will-soon-see-its-best-years-in-a-decade-federal-forecasters-say/

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ေလာက္က အထူးသျဖင့္ တရုတ္၊ ဗီယက္နမ္ေတြနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္တဲ့အခါ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေျမ၀ယ္ထားပါလား၊ အိမ္၀ယ္ထားပါလားလို႔ ေျပာတတ္ၾကတယ္။ သူတို႔ေျပာတာ ေနာက္က်ေနၿပီ။ ျမန္မာ့ေျမေစ်း၊ အိမ္ေစ်းဟာ မိုးထိေနၿပီလို႔ ျပန္ေျပာခဲ့တယ္။ သူတို႔က မိုးထိလည္း ဆက္တက္မွာပဲ၊ ၀ယ္ထား မမွားဘူးလို႔ ေျပာၾကတယ္။ သူတို႔အေတြ႕အႀကံဳနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး အႀကံေပးၾကတာပါ။ 
တရုတ္၊ ဗီယက္နမ္တို႔မွာ စီးပြားေရး တိုးတက္လာတာနဲ႔အမွ် အိမ္ေျမေစ်းဟာ မၾကားဖူးတဲ့ ေစ်းေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတာကိုး။ ျမန္မာမွာလည္း ျဖစ္တာပဲေလ။ အခုေတာ့ ျမန္မာမွာ မေျပာတတ္။ ဒါေပမယ့္ ကမာၻ႕ဒုတိယ စီးပြားေရး အႀကီးမားဆံုး တရုတ္ အိမ္ေျမေစ်းကြက္မွာေတာ့ ေဇာက္ထိုးဆင္းေနၿပီ။ ႀကိဳပြိဳင့္နဲ႔ ႀကိဳေရာင္း ႀကိဳ၀ယ္ထားတာေတြ၊ အဆမတန္ နင္းကန္ေဆာက္ေနတာေတြဟာ ၀ယ္သူမဲ့၊
 ေငြသြင္းသူမဲ့ ျဖစ္ေနၿပီ။ စီးပြားေရး ထြန္းသစ္စ ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္တဲ့ တရုတ္အိမ္ေျမေစ်းကြက္ ၿပိဳဆင္းလာပါၿပီ။ အက်ဳိးဆက္ေတြကို
 ၾကည့္ရေအာင္။

ဆယ္စုႏွစ္ သံုးစုေလာက္ ေတာက္ေလွ်ာက္တက္ခဲ့တဲ့ တရုတ္စီးပြားေရးဟာ တစ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း အတက္ေႏွးလာတယ္။ လူေတြရဲ႕ ၀င္ေငြဟာ တန္႔လာတယ္။ ေငြပိုေငြလွ်ံနည္းလာတယ္။ အိမ္ေျမေစ်းကြက္မွာ ၀ယ္ႏိုင္အားထက္ ေရာင္းလိုအားက အဆမတန္ မ်ားလာတယ္။ ဒီမွာ အိမ္ေျမေစ်းကြက္ ေလ်ာက်လာတယ္။ တရုတ္အိမ္ေျမေစ်းကြက္ ေအးသြားတာနဲ႔ တရုတ္ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းမွာ သံုးရတဲ့ ကုန္ၾကမ္းေတြကို ေရာင္းခ်ေပးေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ တန္႔ကုန္တယ္။ ကုန္ၾကမ္းေရာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံအမ်ားစုဆိုတာ သယံဇာတကို အဓိက ေရာင္းစားေနရတဲ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲ ႏိုင္ငံေတြမို႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲ ႏုိင္ငံေတြမွာပါ စီးပြားေရးက အ,ကုန္တယ္။ အလုပ္
သမားေတြ အလုပ္လက္မဲ့ ျပႆ      နာရင္ဆိုင္လာရတယ္။

တရုတ္အပါအ၀င္ စီးပြားေရး ထြန္းသစ္စ ႏုိင္ငံအမ်ားစုထဲ စီး၀င္လာတဲ့ အရင္းေတြရဲ႕ ဇာစ္ျမစ္ကို လိုက္ၾကည့္တဲ့အခါ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေမရိကန္ အိမ္ေျမေစ်းကြက္ ေပါက္ထြက္မႈကို ေတြ႕ရတယ္။ အေမရိကန္ အိမ္ေျမေစ်းကြက္ ေပါက္ထြက္မႈနဲ႔အတူ စီးပြားေရး ဆုတ္ကပ္ကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္ဖို႔ အေမရိကန္ ဗဟုိဘဏ္ဟာ ေငြစကၠဴေတြကို အလြန္အကၽြံ ရိုက္ထုတ္ခဲ့တယ္။ အေမရိကန္ ၀ယ္လိုအား ေစ်းကြက္ကို အေထာက္အကူျပဳဖို႔ အလြန္နည္းတဲ့ အတိုးႏႈန္းနဲ႔ ေငြေတြကို ထုတ္ေခ်းခဲ့တယ္။ အခုဆိုရင္ အေမရိကန္ ဗဟုိဘဏ္က ထုတ္ေခ်းထားတဲ့ ေငြပမဏဟာ ေဒၚလာ ခုနစ္ထလီယံ ရွိေနၿပီး၊ ထိုေငြဟာ ရွန္ဟိုင္းနဲ႔ တိုက်ဳိစေကာ့အိတ္ခ်ိန္းမွာ တင္ေရာင္းထားသမွ် စေတာ့ေတြကို ၀ယ္လို႔ရေအာင္ မ်ားျပားေနတယ္။

ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ ေငြေတြကို ဘယ္သူေတြ ေခ်းယူသလဲဆိုေတာ့ အေမရိကန္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြအျပင္၊ စီးပြားေရး ထြန္းသစ္စ ႏိုင္ငံေတြက အထူးသျဖင့္ စီးပြားေရးသမားေတြ ေခ်းယူတယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ေခ်းယူသလဲဆိုေတာ့ အေမရိကန္ ဗဟိုဘဏ္ကို ေပးရတဲ့ အတိုးႏႈန္းဟာ ျပည္တြင္းဘဏ္ေတြကို ေပးရတဲ့ အတိုးႏႈန္းထက္ အလြန္ အဖိုးခ်ဳိေနတယ္။ ဒီေတာ့ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ သူတို႔လုပ္ငန္းအတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေငြကို အေမရိကန္ ဗဟိုဘဏ္ကေန ေဒၚလာနဲ႔ ေခ်းယူတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျပည္တြင္းေငြ ေျပာင္းၿပီး လုပ္ငန္းေတြထဲ ထည့္ၾကတယ္။ အတိုးႏႈန္းနည္းနည္းနဲ႔ ေငြေတြ ရၾကတယ္ေပါ့။ အခ်ဳိ႕ဆိုရင္ အေမရိကန္ ဗဟုိဘဏ္တိုးႏႈန္းနဲ႔ ျပည္တြင္းဘဏ္တိုးႏႈန္းၾကား ကြာဟခ်က္ေတြကို ကစားၾကေသးတယ္။

စီးပြားေရး ေလာကမွာ စကားတစ္ခြန္း ရွိပါတယ္။ အလကား ဘာမွမရ။

ထိုစဥ္ အေမရိကန္ ေဒၚလာဟာ ျပည္တြင္းေငြနဲ႔ လဲလွယ္ရာမွာ တည္ၿငိမ္တယ္။ တစ္နည္း ျပည္တြင္းေငြေတြ ခိုင္မာတယ္။ အေမရိ
ကန္ ဗဟုိဘဏ္ရဲ႕ ဘဏ္တိုးႏႈန္းဟာ နည္းတယ္။ ျပည္ပက အေမရိကန္ ေဒၚလာကို ေခ်းယူတဲ့ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ ထုတ္ကုန္ေတြကို ေဒၚလာနဲ႔လည္း ေရာင္းခ်တာမို႔၊ ေဒၚလာေႂကြးကို ျပန္ဆပ္ဖို႔ရာ အခက္အခဲ မရွိဘူး။

ဒါေပမယ့္ ယေန႔မွာေတာ့ ဇာတ္လမ္းေတြက ေျပာင္းကုန္တယ္။ 

အေမရိကန္ စီးပြားေရးဟာ အတက္ဘက္ကို ျပန္ေရာက္ေနၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ထြန္းသစ္စ စီးပြားေရး ေစ်းကြက္ေတြ အပါအ၀င္ က်န္ကမာၻရဲ႕ စီးပြားေရးဟာ အက်ဘက္ကို ဦးတည္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ အေမရိကန္ ေဒၚလာဟာ မာသထက္ မာလာတယ္။
 ျပည္တြင္းေငြေၾကးေတြနဲ႔ လဲလွယ္ရာမွာ ေစ်းျမင့္သထက္ ျမင့္လာတယ္။ ဒါက တစ္ခ်က္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က စီးပြားေရး ထြန္းသစ္စ ႏိုင္ငံေတြ မီွခိုေနရတာက သယံဇာတ ဥပမာ ေရနံ၊ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ ေရာင္းခ်ရမႈေတြ။ အခု ထိုကုန္ပစၥည္းေတြရဲ႕ ေပါက္ေစ်းဟာ
 လြန္ခဲ့ေသာ ခုနစ္ႏွစ္ေလာက္ကထက္ တစ္၀က္ေလာက္ပဲ ရွိေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ ၀င္ေငြပိုင္းမွာလည္း က်ဆင္းသြားတယ္။

အက်ဳိးဆက္က ထြန္းသစ္စ စီးပြားေရး ေစ်းကြက္ေတြထဲက အရင္းအႏီွးေတြဟာ ျပည္ပကို အလ်င္အျမန္ စီးထြက္ကုန္တယ္။ လုပ္အားခ ပိုသက္သာတဲ့ ႏိုင္ငံေတြဆီ ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈေတြ ေရာက္ကုန္တာေၾကာင့္လည္း ျပည္တြင္းမွာ ပိုလွ်ံလာတဲ့ အလုပ္လက္မဲ့ေတြ အေရး ဘယ္လိုရွင္းမရလဲ မသိ ျဖစ္လာတယ္။ အေမရိကန္ ေဒၚလာကို ေခ်းယူၿပီး စီးပြားေရး ခ်ဲ႕ထြင္သူေတြ ေႂကြးလည္ပင္းခိုက္လာတယ္။ ေႂကြးျပန္ဆပ္ရမယ့္အခ်ိန္မွာ မေပးႏိုင္ရင္ ရွိတာထုတ္ေရာင္း ဆပ္ရမွာမို႔ လုပ္ငန္းေတြ ပိုပိတ္ပစ္ရကာ၊ အလုပ္လက္မဲ့ေတြ ပိုထြက္လာမယ္။

တစ္ပူေပၚ တစ္ပူဆင့္ဆိုသလို အခုလို အေမရိကန္ ေဒၚလာ ေစ်းတက္လာတာဟာ ဗဟိုဘဏ္ရဲ႕ စနက္ ဘာမွ မပါေသးဘူး။ အေမရိကန္ စီးပြားေရး တက္လာလို႔သာ ေဒၚလာက မာလာတာ။ အေမရိကန္ စီးပြားေရး တည္ၿငိမ္လာတာနဲ႔အမွ် ဗဟုိဘဏ္ဟာ သူအဆမတန္ ရိုက္ထုတ္ထားတဲ့ ေငြေတြကို ျပန္သိမ္းရေတာ့မယ္။ ျပန္သိမ္းပံု သိမ္းနည္းက ဘဏ္တိုးႏႈန္းကို ဆဲြတင္တဲ့နည္းပဲ။ အခုဆိုရင္ ဗဟိုဘဏ္ဟာ သူ႔ရဲ႕ ဘဏ္တိုးႏႈန္းကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအတြင္း ပထမဆံုး ဆဲြတင္ဖို႔ စဥ္းစားေနပါၿပီ။ ထိုအခါ ေဒၚလာေစ်းဟာ အခုထက္ ပိုတက္လာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ အေမရိကန္ ေဒၚလာေႂကြးကို ယူထားသူေတြအဖို႔ ပိုၿပီး ေႂကြးနစ္ဖို႔ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။

ထြန္းသစ္စ စီးပြားေရး ေစ်းကြက္ေတြဟာ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး တက္ခ်ိန္မွာ လိုအပ္တဲ့ အေျခခံ အေဆာက္အအံုေတြကို မတည္ေဆာက္ဘဲ ရလာတဲ့ ေငြေတြကို လူႀကိဳက္မ်ားတဲ့၊ မဲရႏိုင္တဲ့ လူမႈဖူလံုေရးေတြမွာပဲ သံုးခဲ့ၾကတယ္။ ဓာတ္ဆီေစ်း ေလ်ာ့ေရာင္းမယ္၊ ေရခ    ေလ်ာ့ေပးမယ္၊ အခြန္ေလ်ာ့ေပးမယ္ စတဲ့ ေရတို လူႀကိဳက္မ်ားမယ့္ ေနရာေတြမွာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ပိုေငြေတြကို သံုးစဲြခဲ့ၾကတယ္။ ေရတိုမွာ ေရြးေကာက္ပဲြေတာ့ ႏိုင္ပါရဲ႕။ ေရရွည္လိုအပ္ခ်က္ေတြကို မျဖည့္တင္းခဲ့ေတာ့ကာ အခုဆိုရင္ ယာယီအက်ဳိးအျမတ္၊ သက္သာမႈကို သာယာခဲ့ၾကတဲ့ ျပည္သူအမ်ားစုဟာ ဒုကၡပင္လယ္ ေ၀ေနရၿပီ။

က်ေနာ္တို႔ဟာ တုိင္းျပည္ဖြံ႔ၿဖိဳးဖို႔အတြက္ ျပည္ပ ရင္းႏီွးျမွပ္ႏွံမႈေတြ လာခ်င္ေအာင္ ဆဲြေဆာင္ရမယ္။ ထိုသူေတြ တိုင္းျပည္တြင္းမွာ
 ၾကာၾကာေနခ်င္၊ ေနႏိုင္မယ့္ စီးပြားေရး ေပၚလစီေတြ ခ်မွတ္ရမယ္။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ ထိုသူေတြ ထြက္သြားတဲ့အခါ ကိုယ့္ေျခေထာက္ ေပၚ ကိုယ္ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ လိုအပ္ေသာ စီးပြားေရး အေျခခံ အေဆာက္အအံုေတြမွာ ရင္းႏီွးျမွပ္ႏံွရမယ္။ ဒါမွသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕ စီးပြားေရးဟာ ေရရွည္တည္ျမဲႏိုင္မယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ စီးပြားေရး ထြက္သစ္စ ႏိုင္ငံေတြ မွားခဲ့သလို၊ ၀င္လာတဲ့ ေငြေတြကို တိုင္းျပည္ေရရွည္ အက်ဳိးရွိမယ့္ ေနရာေတြမွာ မသံုးဘဲ၊ ေရတို မဲအတြက္ သံုးမယ္ဆိုရင္ ထိုႏိုင္ငံေတြ ခံစားေနရတဲ့ စီးပြားေရး က်ဆင္းမႈဒဏ္ကို ခံရလိမ့္မယ္။

ထိုႏိုင္ငံက ျပည္သူေတြဟာ ေရတိုသက္သာတဲ့ အရာေတြအတြက္ ထိုအရာေတြကို ဖန္တီးေပးခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို မဲေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုလို စီးပြားေရး က်ဆင္းလာ၊ အလုပ္လက္မဲ့မ်ားလာ၊ လူေနမႈ အဆင့္အတန္း က်ဆင္းလာတဲ့အခါ ကိုယ္ပဲ ဒီအက်ဳိးဆက္ေတြကို ခံရတာပဲေလ။ တစ္ခါတေလ ေရရွည္အက်ဳိးအတြက္ ေရတိုသက္သာမႈေတြကို စြန္႔လႊတ္တန္ စြန္႔လႊတ္ၾကရပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ဒါက အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္မလြယ္တာေတာ့ အမွန္ပဲ။

Myo Min 

Ref:https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=810243789064670&id=327152140707173

ဘာမွမဖြင့္ျဖိဳးေသးဘဲႏွင့္ ဘာေၾကာင့္အိမ္ျခံေျမေစ်းေတြတခုုထဲဘဲ အဆေပါင္းရာ၊ေထာင္ဂဏန္းနီးပါး