မူ၀ါဒမ်ား၊ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္မ်ား၊ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ား

Written by ေဒါက္တာလႈိင္မိုး

မည္သည့္လုပ္ငန္းလုပ္လုပ္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ရည္မႇန္းခ်က္၊ (Aims & Objectives)မ်ား ျပည့္မီေအာင္ျမင္ရန္ ထိပ္ပိုင္းမႇ တာ၀န္ရႇိသူမ်ားက မူ၀ါဒမ်ား (policies) ေရးဆြဲၾကရေလသည္။

၎မူ၀ါဒမ်ားကို လႊတ္ေတာ္တြင္းမႇာ အဖြဲ႔ငယ္မ်ားဖြဲ႔၍ျဖစ္ေစ (သို႔မဟုတ္) သက္ဆိုင္ရာ၀န္ႀကီးဌာန တစ္ခု(သို့မဟုတ္) ၀န္ႀကီးဌာနႏႇစ္ခု သုံးခုႏႇင့္ ဆက္စပ္ေနလ်င္လည္း ပါ၀င္သင့္ေသာ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ားကို လႊဲအပ္၍ျဖစ္ေစ မူ၀ါဒမ်ားေရးဆြဲေစ ျခင္းမ်ားရႇိေကာင္းရႇိပါမည္။

မူ၀ါဒမ်ား၏ ေဘာင္အတြင္း၌ ရႇိေနမည့္ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္မ်ား (Procedures) ကို ထပ္ဆင့္ ေဆြးေႏြး ေရးဆြဲၾကရပါမည္။ ၎လုပ္နည္း လုပ္ဟန္မ်ားသည္ လိုက္နာက်င့္သုံး ေဆာင္ရြက္ၾကရမည့္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း(ြRules & Regulations) အျဖစ္ ေပၚေပါက္လာၾကမည္ျဖစ္သည္။

၎အဆင့္အထိမႇာ ၀န္ႀကီးဌာန၌သာ ဒု၀န္ႀကီးမ်ား၊ ညႊန္ခ်ဳပ္မ်ား၊ ညႊန္မႇဴးမ်ားႏႇင့္ စည္းေ၀းေဆြးေႏြး ေရးဆြဲၾကရမည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။ သည့္ေနာက္မႇသာ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ား(Procedings)အတြက္ တိုင္းေဒသႀကီးႏႇင့္ ျပည္နယ္မ်ား၏ တာ၀န္ရႇိပုဂၢိဳလ္မ်ားထံ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ား ပို႔ၾကရလိမ့္မည္ဟု ျမင္မိပါသည္။

သို႔ရာတြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ မူ၀ါဒမ်ား ေရးဆြဲရာတြင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ား ေရးဆြဲရာတြင္လည္းေသာ္ေကာင္း အေသးစိတ္ ညႇိႏႈိင္းတိုင္ပင္ေဆြးေႏြးျခင္းကို ေပးသင့္ေသာအခ်ိန္ေပး၍ မျပဳလုပ္ခဲ့ၾကျခင္းေၾကာင့္ေလာ၊ တတ္ သိနားလည္ေသာ ပညာရႇင္မ်ား ပါ၀င္ခဲ့ျခင္း မရႇိေသာေၾကာင့္ေလာ၊ ပီျပင္မႈ နည္းပါးသည္ကို ေတြ႔ေနရသည္။

ဥပမာ- ကားမ်ား တင္သြင္းသည့္ကိစၥ၌ ပထမပိုင္းကတည္းက ပီျပင္ေသာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ား ထြက္ေပၚမလာခဲ့ေခ်။ မၾကာခဏ ျပဳျပင္ေနခဲ့ၾကရသည္ကို ကားကိစၥ စိတ္၀င္စားသူတိုင္း သိရႇိေနၿပီးျဖစ္သည္။

ဤသို႔ မျဖစ္သင့္ဟု ထင္ပါသည္။ ေပးသင့္ေသာအခ်ိန္ေပး၍ ပါ၀င္သင့္သူမ်ားပါ၀င္ကာ စည္းေ၀းေဆြးေႏြးျခင္းမ်ားကို လိုအပ္သလို တစ္ႀကိမ္မက ႏႇစ္ႀကိမ္သုံးႀကိမ္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ နက္နက္႐ႈိႈင္း႐ႈိင္း ေဆာင္ရြက္ သင့္ပါသည္။ သည့္တိုင္ တာ၀န္ခံရသည့္ ၀န္ႀကီး စသည္ ထံ ျပန္လည္တင္ျပသင့္ပါေသးသည္။ တာ၀န္ခံရသည့္ပုဂၢိဳလ္က ျပင္ဆင္သင့္သည္မ်ား ျပင္ဆင္အတည္ျပဳၿပီးမႇသာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားအျဖစ္ ထြက္ေပၚသင့္ပါသည္။

ဤသို႔မဟုတ္ဘဲ အႀကီးအကဲ တစ္ဦးတည္း၏ သေဘာဆႏၵျဖင့္ ညႊန္ၾကားျခင္း (Directing) မ်ဳိးကို ေရႇာင္ရႇားသင့္ေပသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ျဖစ္စဥ္အခ်ဳိ႕ကို ၾကည့္လွ်င္ လုံေလာက္ေသာအခ်ိန္ မေပးဘဲ ေဆြးေႏြးျခင္းမ်ဳိး၊ ပါသင့္ေသာ ပညာရႇင္မ်ား တာ၀န္ရႇိသူမ်ား မပါ၀င္ခဲ့ဘဲ ေဆြးေႏြးခဲ့ျခင္းမ်ဳိး၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ညႊန္ၾကားျခင္းျဖင့္သာ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကျခင္းမ်ဳိးမ်ားေၾကာင့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္အမႇားမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ၾကရေပသည္။ ျမစ္ဆုံျပႆနာသည္ ထင္ရႇားေသာ သာဓက ျဖစ္ပါသည္ . . .

အဂၤလိပ္တို႔ လက္ကိုင္ထားသည့္ Slow and steady wins the race ကို မေမ့သင့္ေပ။ ယခုေခတ္သည္ Slow မျဖစ္သင့္ေတာ့ပါဟု ေစာဒကတတ္လိုပါက တက္ႏိုင္ပါသည္။ အလ်င္အျမန္ (Fast) မျဖစ္သင့္ ဆိုသည္ကိုလည္း သတိမူသင့္ေပသည္။ အျမန္လိုလွ်င္ အမႇားေတြ ေတြ႔တတ္ျခင္းမႇာ သဘာ၀ နိယာမပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေႏႇးလြန္းျခင္း၊ ျမန္လြန္းျခင္းမဟုတ္ဘဲ မေႏႇးမျမန္ (Steady)ကိုျဖင့္ အမ်ားစု လက္ခံႏိုင္မည္ ထင္ပါသည္။ စည္းစနစ္က်နဖို႔က အဓိက၊ အရည္အေသြးပါပါႏႇင့္ ပီပီျပင္ျပင္ျဖစ္ဖို႔က အဓိကျဖစ္သည္ဟု ယူဆပါသည္။ အလြန္အေရးႀကီးေသာ အေၾကာင္းအရာျဖစ္လွ်င္ Slow + Steady ကပင္ ပီပီျပင္ျပင္ႏႇင့္ ေအာင္ျမင္မႈကို ျဖစ္ထြန္းေစႏိုင္ပါသည္။ အေရးေပၚကိစၥမ်ားအတြက္ကိုမူ အလ်င္အျမန္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း သည္ သဘာ၀က်ပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ျဖစ္စဥ္အခ်ဳိ႕ကို ၾကည့္လွ်င္ လုံေလာက္ေသာ အခ်ိန္မေပးဘဲ ေဆြးေႏြးျခင္းမ်ဳိး၊ ပါသင့္ေသာ ပညာရႇင္မ်ား တာ၀န္ရႇိသူမ်ား မပါ၀င္ခဲ့ဘဲ ေဆြးေႏြးခဲ့ျခင္းမ်ဳိး၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ညႊန္ၾကားျခင္းျဖင့္သာ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကျခင္းမ်ဳိးမ်ားေၾကာင့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ အမႇားမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ ၾကရေပသည္။ ျမစ္ဆုံျပႆနာသည္ ထင္ရႇားေသာ သာဓကျဖစ္ပါသည္။
ဆင္းရဲသားေလ်ာ့ပါးေရးအစီ အစဥ္ပင္လွ်င္ စည္းစနစ္က်နပီျပင္မႈ နည္းပါးသည္ဟုဆိုလွ်င္ မႇားမည္ မထင္ပါ။ မူအားျဖင့္ ေကာင္းေသာ္လည္း စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းႏႇင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈမႇာ အလြန္ အားေပ်ာ့ေနေလသည္။
ယေန႔လို ဒီမိုကေရစီကို စတင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနသည့္ ကာလတြင္ ျပည္သူအမ်ားစုႏႇင့္ သက္ဆိုင္ေသာ လုပ္ငန္းရပ္တိုင္းအတြက္ ေဆာင္ရြက္ရန္ ရႇိလာၿပီဆိုေသာအခါ တာ၀န္ရႇိသူမ်ား၊ တတ္သိပညာရႇင္မ်ား ပါ၀င္သည့္ စည္းေ၀းေဆြးေႏြးျခင္းမ်ဳိးကုိ တစ္ႀကိမ္မက လိုအပ္ လွ်င္လိုအပ္သလို ႏႇစ္ႀကိမ္သုံးႀကိမ္ (သို႔မဟုတ္)အႀကိမ္ႀကိမ္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ နက္နက္႐ႈိင္း႐ိႈင္း ျပဳလုပ္သင့္ပါသည္။ ေပးသင့္သည့္အခ်ိန္မ်ား ေပးၾကရပါမည္။ ၎ေနာက္ ျပန္လည္သုံးသပ္ျခင္း၊ အတည္ျပဳျခင္းမ်ား အဆင့္ဆင့္ ျပဳလုပ္ၿပီးမႇသာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ ညႊန္ၾကား ခ်က္မ်ား ေပးပို႔သင့္ပါသည္။ တစ္ခ်ဳိ႕လုပ္ရပ္မႇာ အမ်ဳိးသားအဆင့္အထိ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း တစ္ခ်ဳိ႕မႇာ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးဌာနအဆင့္၌သာ ျပဳလုပ္ၾကရပါမည္။တစ္ခ်ဳိ႕မႇာလည္း ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးဌာနအဆင့္၌ပင္ ျပဳလုပ္ၾကရပါမည္။ တခ်ဳိ႕မႇာလည္း တိုင္းေဒသႀကီး(သို႔မဟုတ္) ျပည္နယ္အစိုးရ အဆင့္မ်ား၌သာ စည္းေ၀းေဆြးေႏြးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။

သို႔မႇသာ အမ်ားျပည္သူတို႔အတြက္ တရားမွ်မႈ၊ ညီမ်မႈ၊ လြတ္လပ္မႈဆိုသည့္ ေလာကပါလတရားမ်ား ျဖစ္ထြန္းပါလိမ့္မည္။

Comments,,,,,
2-U Mar Ga2012-05-07 12:45

ေရွ႕လူေတြ ဘာလုပ္ခဲ့တယ္ဆို ငါ့လာမေျပာနဲ႔

ငါ့ေက်ာင္းေန ငါ့ စာအံပဲ၊

ငါ ၀န္ႀကီး၊ ငါ MD, DG, GM, DDG, Director, DGM, CE,

ငါ ေတာ္လို႔/ တတ္ လို႔ ဒီရာထူး ရထားတာ။

ျပႆနာျဖစ္လာရင္ ငါပဲ ေနာက္ေဖးေပါက္က တက္ရတာ၊

အဲဒီေတာ့ ငါခိုင္းတာလုပ္၊ ျပန္မေျပာနဲ႔၊ Complaint မတက္နဲ႕၊ Rules & Regulations ေတြ၊ Procedures ေတြ၊ Senior, Junior ေတြ လာေျပာမေနနဲ႕၊

သြားေရာ့ လဟယ္ ျဖစ္ခ်င္သလား၊

ငါ ရွိေနသ၍ မင္းနံမယ္ Promotion အတြက္ Nomination ေတာင္ မပါေစရဘူး၊

 

1-Public Servant2012-05-06 23:28

"ဒု၀န္ႀကီးမ်ား၊ ညႊန္ခ်ဳပ္မ်ား၊ ညႊန္မႇဴးမ်ားႏႇင့္ စည္းေ၀းေဆြးေႏြး ေရးဆြဲၾကရမည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။"..တဲ့။ စာေရးသူ၀န္ထမ္းမဟုတ္ဟု ေသခ်ာေပါက္ေျပာႏိုင္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္.. ဌာနအမ်ားစုမွာ ဤသို႔မဟုတ္ပါ။ ဒု၀န္ႀကီးမ်ား၊ ညႊန္ခ်ဳပ္မ်ား၊ ညႊန္မႇဴးမ်ားဆိုသည္မွာ မည္သည့္ေနရာက က်လာသနည္း လူတိုင္းသိၾကပါသည္။ ေရာက္ေသာေနရာ၏လုပ္ငန္းသဘာ၀ကိုလည္း ေသခ်ာ သိႏိုင္ရန္ အေျခခံဗဟုသုတ လြန္စြာမွနည္းပါးရသည့္အထဲ စီးပြားျဖစ္ရသမွ်အၿပီအုပ္ခ်င္သူ၊ အာဏာရူးေနသူကမ်ားပါသည္။ သူတို႔ Department Head ျဖစ္လာေသာအခါ မည္သို႔စီမံပါသည္လဲ.. သိၾကပါသလား။ လြယ္လြယ္ေလးပါ။

(၁)Strategic Plan ကိတ္စႀကီးလွ်င္.. စီမံခ်က္ေရးၿပီးတင္ျပပါဟု ေအာက္ကိုခိုင္းမည္။

(၂) Case တစ္ခုတက္လာလွ်င္ စီစစ္တင္ျပပါဟု ေျပာၿပီးျပန္ခ်ေပးမည္။

(၃) ၿပီးလွ်င္.. ေဆာင္ရြက္ပါဟု ျပန္ခ်ေပးလိုက္မည္။

ဒါဟာ ျမန္မာ့၀န္ထမ္းေလာကမွာ ေန႔ဓတူ၀ တစ္ကယ့္ရင္ဆိုင္ေနရေသာ ျပသနာျဖစ္ပါသည္။ ****သို႔ေသာ္....တစ္ကယ့္ျပသနာမ်ား(ကားကိတ္စမ်ဳိးဆိုလွ်င္ျဖင့္) တကယ့္တတ္ကၽြမ္းသူမ်ားမပါပဲ ဘာသာဆံုးျဖတ္လုပ္ရဲပါသည္။ (အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အဆိုပါျမႈပ္ကြက္က လုပ္စားပါက သိန္းေထာင္ေသာင္းခ်ီ ျမတ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္တည္း။)

Ref;newseleven