ေငြတုိးေပးသူအခ်ဳိ႕ ပူပန္ေန
ေအးျမတ္သူ၊သိမ့္သိမ့္စုိး
ရပ္ကြက္၊ ေက်းရြာႏွင့္ ေစ်းမ်ားအတြင္း လုိင္စင္မဲ့ ေငြတိုးေခ်းသူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ လႊတ္ေတာ္တြင္ ေဆြးေႏြးမႈလုပ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း အတိုးေခ်းသူမ်ားၾကား ပူပန္မႈ ပိုမ်ားလာေၾကာင္း ယင္းအသုိင္းအ၀ိုင္းမွ သတင္းရရွိသည္။
မွတ္ပံုတင္လုိင္စင္မဲ့ ေငြတိုးေခ်းစားသူမ်ားအား ခြင့္ျပဳခ်က္ မွတ္ပံုတင္မရွိဘဲ ေငြတိုးေခ်းစားပါက The Money Lenders Act. 1945 ပုဒ္မ ၅ ႏွင့္ ပုဒ္မ ၆ အရ အေရးယူႏုိင္ၿပီး အေသးစားေငြေရးေၾကးေရးလုပ္ငန္း ဥပေဒပုဒ္မ ၅၄အရ လုပ္ကိုင္ခြင့္လုိင္စင္မရွိဘဲ လုပ္ကိုင္ျခင္းကို တားျမစ္ထားေၾကာင္း ၾသဂုတ္လ ၁၇ ရက္တြင္ က်င္းပေသာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀း၌ ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။
ေျမာက္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ေငြတုိးေပးသူ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက “သတင္းစာမွာပါလာေတာ့ ေခ်းတဲ့သူဘက္က မ႐ိုးသားတဲ့သူေတြ ပါလာတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္အေနနဲ႔ ျပည္သူဘက္ကဆိုေတာ့ ေငြရွင္ဘက္မွာ ဥပေဒဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေခ်းတဲ့သူအခ်ိဳ႕က တုိင္ခ်င္ရာတုိင္ ျဖစ္လာတယ္”ဟု ဆိုသည္။
သတ္မွတ္ခ်က္ကို လုိက္နာမႈမရွိပါက The Money Lenders Act. 1945 အက္ဥပေဒပုဒ္မ ၁၇ အရ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ သံုးလထိ ေထာင္ဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ျပစ္ဒဏ္ႏွစ္ရပ္စလံုးျဖစ္ေစ က်ခံႏုိင္ၿပီး အေသးစားေငြေရးေၾကးေရးလုပ္ငန္း ဥပေဒပုဒ္မ ၅၇ အရ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ငါးႏွစ္ထက္မပိုေသာ ေထာင္ဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္စလံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္သည္ဟု ဆုိသည္။
“အခုက်ေတာ့ ေပးတဲ့သူေတြကလည္း သိပ္မေပးခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။ အတိုးယူတဲ့သူ တခ်ိဳ႕ကလည္း ျပန္မေပးခ်င္ၾကတဲ့သူေတြ ရွိတယ္။ ပုိက္ဆံရွိတဲ့သူေတြကလည္း ဆံုးမွာစိုးလို႔ မေပးဘဲေနတဲ့သူေတြလည္း ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ လံုး၀ရပ္သြားတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေပးလက္စလူေတြကို ဆက္ေပးေနတာေတာ့ရွိတယ္။ လူတုိင္းကုိေတာ့ မေပးရဲၾကေတာ့ဘူးေပါ့”ဟု ေမာ္ကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ အတိုးေပးေနေသာ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးက ေျပာသည္။
လုိင္စင္မဲ့လုပ္ကုိင္ပါက ဥပေဒေၾကာင္းအရ အေရးယူႏုိင္ေၾကာင္းကုိ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀း၌ ေဆြးေႏြးခဲ့သည့္အေပၚ ေငြတိုးခ်သူမ်ားအေနျဖင့္ ၎တို႔ေခ်းေငြမ်ား ဆံုး႐ံႈးမည္ဆုိပါက ဥပေဒေၾကာင္းအရ ျပန္၍ရရွိရန္ အေျခအေနနည္းပါးသည့္အတြက္ စုိးရိမ္ပူပန္လာၾကသည္။ ထုိ႔အျပင္ ေငြေခ်းယူသူအခ်ိဳ႕ကလည္း ေငြေခ်းသူမွာ တရားမ၀င္ ေငြေခ်းသူမ်ားျဖစ္၍ ျပန္မဆပ္လွ်င္ပင္ ဥပေဒေၾကာင္းအရ တရားစြဲဆို အေရးယူရန္ အခက္အခဲရွိႏုိင္သည္ကိုသိ၍ ေငြျပန္မဆပ္ေတာ့ဟု ေျပာျခင္း၊ ေငြမဆပ္၍ တရားစြဲဆိုက စြဲႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာဆုိၿခိမ္းေျခာက္မႈအခ်ိဳ႕ ရွိလာသည္ဟု ဆုိသည္။
ေငြထုတ္ေခ်းသူအေနျဖင့္ ၎တုိ႔၏ေငြေၾကးအားလံုး ဆံုး႐ံႈးမည္ကို စိုးရိမ္သည့္အတြက္ အတိုးႏႈန္းမ်ားကိုလည္း ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ မတ္တိုး၊ ေန႔ျပန္တိုး၊ ၁၂ ရက္အျပတ္ ေပးေခ်ရေသာ ေငြေခ်းပံုစံတုိ႔ျဖင့္ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၁၀ ရာခုိင္ႏႈန္း အတုိးတို႔ျဖင့္ ထုတ္၍ေခ်းသည္။
ေငြတိုးခ်သူမ်ားအေနျဖင့္ ေခ်းေငြယူသူမ်ားအား ေငြယံုၾကည္အပ္ႏွံျခင္း စာခ်ဳပ္တို႔ျဖင့္ ခ်ဳပ္ဆိုကာ ေငြေခ်းယူသူဘက္မွ လုိက္နာမႈမရွိပါက ယံုၾကည္အပ္ႏွံမႈ ေဖာက္ဖ်က္သည့္အတြက္ ပုဒ္မ ၄၀၆ ႏွင့္ လိမ္လည္မႈပုဒ္မ ၄၂၀ တုိ႔ျဖင့္ တရားစြဲဆုိေလ့ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
“ယံုၾကည္အပ္ႏွံျခင္းနဲ႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္လို႔ ျပစ္မႈေျမာက္တဲ့အတြက္ ေထာင္က်သြားတာေတြရွိတယ္။ ပိုက္ဆံယူတဲ့သူေတြကို ပုဒ္မႏွစ္ခုနဲ႔ စြဲခ်က္တင္တယ္။ ေငြတိုးေခ်းတဲ့သူေတြ အမ်ားစုက စာခ်ဳပ္တစ္ေစာင္ပဲခ်ဳပ္တယ္။ ေခ်းတဲ့သူေတြကို မေပးဘူး”ဟု ေရွ႕ေနဦးခင္ေဇာ္(မရမ္းကုန္း)ကေျပာသည္။
ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရအေနျဖင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရးအစီအစဥ္ျဖင့္ ေခ်းေငြမ်ားအား ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားမွတစ္ဆင့္ ေခ်းေငြမ်ား ထုတ္ေခ်းေပးေသာ္လည္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည့္ ျပည္သူလက္ထဲ တုိက္႐ိုက္ေရာက္ရွိမႈ နည္းပါးသည့္အတြက္ ရပ္ကြက္တြင္းရွိ ေငြေခ်းသူမ်ားထံမွ အဆမတန္ အတိုးႏႈန္းျဖင့္ ေခ်းယူၾကရေလ့ရွိသည္။
“အစိုးရက ေခ်းေငြေပးတာ အန္တီတုိ႔မရဘူး။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ပတ္သက္ရာလူေတြပဲေပးတာ။ တကယ္တမ္း အန္တီတို႔လက္ထဲ မေရာက္ဘူး။ ဒီေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲကပဲ ယူေတာ့တယ္။ ေပါင္စရာပစၥည္းမရွိေတာ့ အေပါင္ဆိုင္မသြားႏုိင္ဘူး”ဟု လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္ေန ေဒၚတင္ထြန္းက ေျပာၾကားသည္။
လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္ေန ေဒၚသန္းသန္းဦးကလည္း “အေဒၚတုိ႔ဆို ၾကားေတာင္မၾကားဖူးဘူး။ ရပ္ကြက္ထဲက ေငြေခ်းတဲ့သူဆီကပဲ ယူတယ္”ဟု ရွင္းျပသည္။
ဥပေဒေဘာင္အတြင္း လုပ္ကုိင္ခြင့္ ေပးမထားသည့္အတြက္ ဆံုး႐ံႈးမႈကာမိရန္ အတိုးႏႈန္းပိုယူသည့္အတြက္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ နစ္နာမႈမ်ား ရွိေနေၾကာင္း ေငြတိုးေခ်းငွားသူတစ္ဦးက ေျပာသည္။
“အတိုးႏႈန္းမ်ားတယ္ ဆိုတာကလည္း ေခ်းတဲ့သူဘက္က မေပးရင္ အရင္းနဲ႔အတိုးက အေတာ္ေလာက္က်သြားမယ္။ အကယ္၍ ျပန္မဆပ္လို႔ တရား႐ံုးေရာက္ရင္လည္း ကုိယ္ေတြမွာ လုိင္စင္မရွိတဲ့အတြက္ ၾကားထဲက ေရွ႕ေန၊ တရားသူႀကီးေတြပဲ စားသြားတာ။ သူတို႔က အမႈကိုေျခာက္လ၊ တစ္ႏွစ္ထိဆြဲၿပီးကာမွ ေနာက္ဆံုး ဤအမႈကို ပလပ္လုိက္သည္ဟုဆိုၿပီး ၿပီးသြားတာ။ ဒီေတာ့ ေငြရွင္ဘက္က အမ်ားႀကီး ဆံုး႐ံႈးသြားတယ္”ဟု သံုးခြၿမိဳ႕အတြင္းရွိ ေငြတိုးေပးသူ ဦးႏုိင္လင္းဦးကေျပာသည္။
ေရွ႕ေနဦးခင္ေဇာ္(မရမ္းကုန္း)ကလည္း “ေခ်းတဲ့သူေတြက ပိုက္ဆံျပန္လိုခ်င္ေတာ့ ေငြယူတဲ့သူေတြကို တရားမေၾကာင္းအရ လိမ္လည္မႈနဲ႔ တရားစြဲတယ္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ အမႈအေတာအတြင္း ျပန္ဆပ္တယ္။ တခ်ိဳ႕က အမႈၿပီးေတာင္ ျပန္မဆပ္လို႔ ၀ရမ္းထုတ္စစ္ရတယ္”ဟု ဆုိသည္။
“နယ္ေတြမွာေတာ့ အတုိးေပးတာကို ဥပေဒေတြ ထြက္တာ၊ မထြက္တာကိုလည္း မသိဘူး။ အဆင္ေျပသလိုပဲ လုပ္ေနၾကတာ။ ေပးတာလည္း ႏႈတ္ကတိေတြနဲ႔ပဲ ေပးေနၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ေပးကတည္းက ေသခ်ာတဲ့သူကိုပဲ ေရြးေပးတယ္။ နယ္ကလူေတြဆုိေတာ့ တရား၀င္တာ၊ မ၀င္တာ မသိဘူး။ ေပးေနၾကရတာပဲ။ ယူတဲ့သူေတြကလည္း ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္မရမွာစိုးလို႔ ပံုမွန္ျပန္ၾကတာ မ်ားပါတယ္”ဟု နယ္ေဒသမ်ားတြင္ အေႂကြးေပးေနေသာ စနစ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ စစ္ကိုင္းတုိင္းေဒသႀကီး ေျမာင္ၿမိဳ႕နယ္ မယ္မေသာ္ေက်းရြာမွ အတိုးေပးထားသူက ေျပာသည္။
Ref:7daynewsjournal
ရပ္ကြက္၊ ေက်းရြာႏွင့္ ေစ်းမ်ားအတြင္း လုိင္စင္မဲ့ ေငြတိုးေခ်းသူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ လႊတ္ေတာ္တြင္ ေဆြးေႏြးမႈလုပ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း အတိုးေခ်းသူမ်ားၾကား ပူပန္မႈ ပိုမ်ားလာေၾကာင္း ယင္းအသုိင္းအ၀ိုင္းမွ သတင္းရရွိသည္။မွတ္ပံုတင္လုိင္စင္မဲ့ ေငြတိုးေခ်းစားသူမ်ားအား ခြင့္ျပဳခ်က္ မွတ္ပံုတင္မရွိဘဲ ေငြတိုးေခ်းစားပါက The Money Lenders Act. 1945 ပုဒ္မ ၅ ႏွင့္ ပုဒ္မ ၆ အရ အေရးယူႏုိင္ၿပီး အေသးစားေငြေရးေၾကးေရးလုပ္ငန္း ဥပေဒပုဒ္မ ၅၄အရ လုပ္ကိုင္ခြင့္လုိင္စင္မရွိဘဲ လုပ္ကိုင္ျခင္းကို တားျမစ္ထားေၾကာင္း ၾသဂုတ္လ ၁၇ ရက္တြင္ က်င္းပေသာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀း၌ ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။
ေျမာက္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ေငြတုိးေပးသူ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက “သတင္းစာမွာပါလာေတာ့ ေခ်းတဲ့သူဘက္က မ႐ိုးသားတဲ့သူေတြ ပါလာတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္အေနနဲ႔ ျပည္သူဘက္ကဆိုေတာ့ ေငြရွင္ဘက္မွာ ဥပေဒဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေခ်းတဲ့သူအခ်ိဳ႕က တုိင္ခ်င္ရာတုိင္ ျဖစ္လာတယ္”ဟု ဆိုသည္။
သတ္မွတ္ခ်က္ကို လုိက္နာမႈမရွိပါက The Money Lenders Act. 1945 အက္ဥပေဒပုဒ္မ ၁၇ အရ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ သံုးလထိ ေထာင္ဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ျပစ္ဒဏ္ႏွစ္ရပ္စလံုးျဖစ္ေစ က်ခံႏုိင္ၿပီး အေသးစားေငြေရးေၾကးေရးလုပ္ငန္း ဥပေဒပုဒ္မ ၅၇ အရ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ငါးႏွစ္ထက္မပိုေသာ ေထာင္ဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္စလံုးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္သည္ဟု ဆုိသည္။
“အခုက်ေတာ့ ေပးတဲ့သူေတြကလည္း သိပ္မေပးခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။ အတိုးယူတဲ့သူ တခ်ိဳ႕ကလည္း ျပန္မေပးခ်င္ၾကတဲ့သူေတြ ရွိတယ္။ ပုိက္ဆံရွိတဲ့သူေတြကလည္း ဆံုးမွာစိုးလို႔ မေပးဘဲေနတဲ့သူေတြလည္း ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ လံုး၀ရပ္သြားတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေပးလက္စလူေတြကို ဆက္ေပးေနတာေတာ့ရွိတယ္။ လူတုိင္းကုိေတာ့ မေပးရဲၾကေတာ့ဘူးေပါ့”ဟု ေမာ္ကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ အတိုးေပးေနေသာ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးက ေျပာသည္။
လုိင္စင္မဲ့လုပ္ကုိင္ပါက ဥပေဒေၾကာင္းအရ အေရးယူႏုိင္ေၾကာင္းကုိ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀း၌ ေဆြးေႏြးခဲ့သည့္အေပၚ ေငြတိုးခ်သူမ်ားအေနျဖင့္ ၎တို႔ေခ်းေငြမ်ား ဆံုး႐ံႈးမည္ဆုိပါက ဥပေဒေၾကာင္းအရ ျပန္၍ရရွိရန္ အေျခအေနနည္းပါးသည့္အတြက္ စုိးရိမ္ပူပန္လာၾကသည္။ ထုိ႔အျပင္ ေငြေခ်းယူသူအခ်ိဳ႕ကလည္း ေငြေခ်းသူမွာ တရားမ၀င္ ေငြေခ်းသူမ်ားျဖစ္၍ ျပန္မဆပ္လွ်င္ပင္ ဥပေဒေၾကာင္းအရ တရားစြဲဆို အေရးယူရန္ အခက္အခဲရွိႏုိင္သည္ကိုသိ၍ ေငြျပန္မဆပ္ေတာ့ဟု ေျပာျခင္း၊ ေငြမဆပ္၍ တရားစြဲဆိုက စြဲႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာဆုိၿခိမ္းေျခာက္မႈအခ်ိဳ႕ ရွိလာသည္ဟု ဆုိသည္။
ေငြထုတ္ေခ်းသူအေနျဖင့္ ၎တုိ႔၏ေငြေၾကးအားလံုး ဆံုး႐ံႈးမည္ကို စိုးရိမ္သည့္အတြက္ အတိုးႏႈန္းမ်ားကိုလည္း ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ မတ္တိုး၊ ေန႔ျပန္တိုး၊ ၁၂ ရက္အျပတ္ ေပးေခ်ရေသာ ေငြေခ်းပံုစံတုိ႔ျဖင့္ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ၁၀ ရာခုိင္ႏႈန္း အတုိးတို႔ျဖင့္ ထုတ္၍ေခ်းသည္။
ေငြတိုးခ်သူမ်ားအေနျဖင့္ ေခ်းေငြယူသူမ်ားအား ေငြယံုၾကည္အပ္ႏွံျခင္း စာခ်ဳပ္တို႔ျဖင့္ ခ်ဳပ္ဆိုကာ ေငြေခ်းယူသူဘက္မွ လုိက္နာမႈမရွိပါက ယံုၾကည္အပ္ႏွံမႈ ေဖာက္ဖ်က္သည့္အတြက္ ပုဒ္မ ၄၀၆ ႏွင့္ လိမ္လည္မႈပုဒ္မ ၄၂၀ တုိ႔ျဖင့္ တရားစြဲဆုိေလ့ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
“ယံုၾကည္အပ္ႏွံျခင္းနဲ႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္လို႔ ျပစ္မႈေျမာက္တဲ့အတြက္ ေထာင္က်သြားတာေတြရွိတယ္။ ပိုက္ဆံယူတဲ့သူေတြကို ပုဒ္မႏွစ္ခုနဲ႔ စြဲခ်က္တင္တယ္။ ေငြတိုးေခ်းတဲ့သူေတြ အမ်ားစုက စာခ်ဳပ္တစ္ေစာင္ပဲခ်ဳပ္တယ္။ ေခ်းတဲ့သူေတြကို မေပးဘူး”ဟု ေရွ႕ေနဦးခင္ေဇာ္(မရမ္းကုန္း)ကေျပာသည္။
ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရအေနျဖင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရးအစီအစဥ္ျဖင့္ ေခ်းေငြမ်ားအား ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားမွတစ္ဆင့္ ေခ်းေငြမ်ား ထုတ္ေခ်းေပးေသာ္လည္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည့္ ျပည္သူလက္ထဲ တုိက္႐ိုက္ေရာက္ရွိမႈ နည္းပါးသည့္အတြက္ ရပ္ကြက္တြင္းရွိ ေငြေခ်းသူမ်ားထံမွ အဆမတန္ အတိုးႏႈန္းျဖင့္ ေခ်းယူၾကရေလ့ရွိသည္။
“အစိုးရက ေခ်းေငြေပးတာ အန္တီတုိ႔မရဘူး။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ပတ္သက္ရာလူေတြပဲေပးတာ။ တကယ္တမ္း အန္တီတို႔လက္ထဲ မေရာက္ဘူး။ ဒီေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲကပဲ ယူေတာ့တယ္။ ေပါင္စရာပစၥည္းမရွိေတာ့ အေပါင္ဆိုင္မသြားႏုိင္ဘူး”ဟု လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္ေန ေဒၚတင္ထြန္းက ေျပာၾကားသည္။
လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္ေန ေဒၚသန္းသန္းဦးကလည္း “အေဒၚတုိ႔ဆို ၾကားေတာင္မၾကားဖူးဘူး။ ရပ္ကြက္ထဲက ေငြေခ်းတဲ့သူဆီကပဲ ယူတယ္”ဟု ရွင္းျပသည္။
ဥပေဒေဘာင္အတြင္း လုပ္ကုိင္ခြင့္ ေပးမထားသည့္အတြက္ ဆံုး႐ံႈးမႈကာမိရန္ အတိုးႏႈန္းပိုယူသည့္အတြက္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ နစ္နာမႈမ်ား ရွိေနေၾကာင္း ေငြတိုးေခ်းငွားသူတစ္ဦးက ေျပာသည္။
“အတိုးႏႈန္းမ်ားတယ္ ဆိုတာကလည္း ေခ်းတဲ့သူဘက္က မေပးရင္ အရင္းနဲ႔အတိုးက အေတာ္ေလာက္က်သြားမယ္။ အကယ္၍ ျပန္မဆပ္လို႔ တရား႐ံုးေရာက္ရင္လည္း ကုိယ္ေတြမွာ လုိင္စင္မရွိတဲ့အတြက္ ၾကားထဲက ေရွ႕ေန၊ တရားသူႀကီးေတြပဲ စားသြားတာ။ သူတို႔က အမႈကိုေျခာက္လ၊ တစ္ႏွစ္ထိဆြဲၿပီးကာမွ ေနာက္ဆံုး ဤအမႈကို ပလပ္လုိက္သည္ဟုဆိုၿပီး ၿပီးသြားတာ။ ဒီေတာ့ ေငြရွင္ဘက္က အမ်ားႀကီး ဆံုး႐ံႈးသြားတယ္”ဟု သံုးခြၿမိဳ႕အတြင္းရွိ ေငြတိုးေပးသူ ဦးႏုိင္လင္းဦးကေျပာသည္။
ေရွ႕ေနဦးခင္ေဇာ္(မရမ္းကုန္း)ကလည္း “ေခ်းတဲ့သူေတြက ပိုက္ဆံျပန္လိုခ်င္ေတာ့ ေငြယူတဲ့သူေတြကို တရားမေၾကာင္းအရ လိမ္လည္မႈနဲ႔ တရားစြဲတယ္။ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ အမႈအေတာအတြင္း ျပန္ဆပ္တယ္။ တခ်ိဳ႕က အမႈၿပီးေတာင္ ျပန္မဆပ္လို႔ ၀ရမ္းထုတ္စစ္ရတယ္”ဟု ဆုိသည္။
“နယ္ေတြမွာေတာ့ အတုိးေပးတာကို ဥပေဒေတြ ထြက္တာ၊ မထြက္တာကိုလည္း မသိဘူး။ အဆင္ေျပသလိုပဲ လုပ္ေနၾကတာ။ ေပးတာလည္း ႏႈတ္ကတိေတြနဲ႔ပဲ ေပးေနၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ေပးကတည္းက ေသခ်ာတဲ့သူကိုပဲ ေရြးေပးတယ္။ နယ္ကလူေတြဆုိေတာ့ တရား၀င္တာ၊ မ၀င္တာ မသိဘူး။ ေပးေနၾကရတာပဲ။ ယူတဲ့သူေတြကလည္း ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္မရမွာစိုးလို႔ ပံုမွန္ျပန္ၾကတာ မ်ားပါတယ္”ဟု နယ္ေဒသမ်ားတြင္ အေႂကြးေပးေနေသာ စနစ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ စစ္ကိုင္းတုိင္းေဒသႀကီး ေျမာင္ၿမိဳ႕နယ္ မယ္မေသာ္ေက်းရြာမွ အတိုးေပးထားသူက ေျပာသည္။
Ref:7daynewsjournal
No comments:
Post a Comment