အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ မြတ္စလင္မ်ားေမးေလ့ရိွေသာ ေမးခြန္းတစ္ခုကို
ျပန္လည္ေျဖရွင္းျပထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေမးခြန္း ။ ။
=======
မင္းတို ့ဘုရားက ကုလားၾကီး၊ ကုလားကို ကိုးကြယ္ျပီး ကုလားေတြကို ျပန္ေစာ္ကားေနၾကတာပဲ။
ဒါေၾကာင့္ မင္းတို ့ဘုရားကို ကုလားျပည္ ျပန္ပို ့ဖို ့ပဲ ရွိတယ္။ မင္းတို ့ဘုရားက ကုလားမဟုတ္လို ့ ဘာလဲ?
ေျဖဆိုခ်က္ ။ ။
===========
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ အထြဋ္အျမတ္ကိုးကြယ္ရာ ေဂါတမျမတ္စြာ
ဘုရားကို ကုလားတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေျပာေနတဲ့အေၾကာင္းပါ။
ဗုဒၶဟာ ကုလားျပည္သား ျဖစ္တယ္ဆိုတာနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဘုရားေဟာက်မ္း မ်ားအရေရာ၊ ကမ ၻာ့အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးက လက္ခံ၊
အတည္ျပဳထားၾကတဲ့ သမိုင္းအေထာက္အထား မ်ားအရေရာဆိုရင္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳမင္းသားကို ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ ဘီစီ ၅၆၃ ခုႏွစ္မွာ ကပိလ၀တ္ျပည့္ရွင္ သုေဒၶါဒနမင္းႀကီးရဲ႕ မိဖုရားေခါင္ႀကီး သီရိမဟာမာယာေဒ၀ီက ကပိလ၀တ္ျပည္နဲ႔ ေဒ၀ဒဟျပည္အၾကား လုမၺိနီအင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္ (ယခု နီေပါႏိုင္ငံ) မွာေမြးဖြားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ ကပိလ၀တ္ျပည္၊ ေဒ၀ဒဟျပည္၊ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္၊ ေ၀သာလီျပည္အစရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ျပႏိုင္ငံငယ္ေလး မ်ားကို ထြန္းကားေနတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ ကပိလ၀တ္ျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မင္းမ်ဳိးမင္းႏြယ္ေတြဟာ သက်သာကီ၀င္လူမ်ဳိးေတြျဖစ္ပါတယ္။ ကပိလ၀တ္ျပည္ဟာ ယခုအိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ ပါတယ္ဆိုတိုင္း ကပိလ၀တ္ဘုရင္ကလည္း အိႏၵိယအမ်ဳိးသားႀကီး (သို ့မဟုတ္) ကုလားႀကီးဆိုရင္ မွားပါလိမ့္မယ္။
သက်သာကီ၀င္အမ်ဳိးဆိုတာဟာ ယခုေခတ္အိႏၵိယႏိုင္ငံရွိ အမ်ဳိးအားလံုးနဲ႔ မေရာယွက္ပဲ ထိုေခတ္ထိုအခါကတည္းက သီးသန္႔ တစ္ေသြးတစ္သားကို အေလးထားထိန္းသိမ္းခဲ့ၾကေသာ ျမင့္ျမတ္တဲ့အမ်ဳိးအႏြယ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္ ထိန္းသိမ္းသလဲဆိုရင္ သက်သာကီ၀င္ မင္းမ်ဳိးေတြဟာ တျခားအမ်ဳိးအႏြယ္ေတြနဲ႔ ေသြးေႏွာမွာစိုးလို႔ ကိုယ့္ေမာင္ႏွမ၀မ္းကြဲကိုသာ ျပန္ယူတဲ့အထိကို အမ်ဳိးအႏြယ္ကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးေစာင့္ေရွာက္ သန္႔စင္ေစသူမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ ပြင့္ေတာ္မူတဲ့ကာလက အိႏၵိယျပည္မွာ ဇာတ္ခြဲျခားမႈစနစ္ရွိပါတယ္။ ခတၱိယ၊ ျဗဟၼဏ၊ ေ၀ႆ၊ သုဒၶ ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးဇာတ္ ေလးပါးထဲမွာ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဟာ တိုင္းသူျပည္သားအေပါင္းတို႔ ရိုေသေလးျမတ္ရာ ထိပ္ဆုံးက ခတၱိယအမ်ိဳးထဲမွာပါပါတယ္။
ဒီအမ်ိဳးဇာတ္ေလးပါးထဲမွာ ေနာက္ဆုံးအမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ သုဒၶဆိုတဲ့အမ်ဳိးဟာ ဗုဒၶရွင္ေတာ္လက္ထက္ေတာ္အခါက အနိမ့္ဆံုးဇာတ္နိမ့္အမ်ဳိးေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။ လက္ရွိအိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ အမ်ားစုေနထိုင္ၾကတဲ့ အိႏၵိယ တိုင္းရင္းသားမ်ား ( Original ethnics) ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ကိုျမန္မာေတြက ကုလားလို႔လြယ္လင့္တကူေခၚၾကတာျဖစ္ပါတယ္။(ဒါေပမယ့္ ယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ပြင့္လင္းေလးစားလာေသာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက အမ်ဳိးဇာတ္ခြဲျခားမႈကို ကန္႔ကြက္ၾကလို႔ တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္းအတူတူျဖစ္ပါတယ္... ဟိုေခတ္အခါကေတာ့ အမ်ဳိးဇာတ္ခ်င္း ခြဲျခားထားတာျဖစ္ပါတယ္။)
ေနာက္တစ္နည္းနဲ႔တြက္ခ်က္မယ္ဆိုရင္ ယခုေခတ္သမိုင္းသုေတသီမ်ားနဲ႔ မႏုႆာေဗဒပညာရွင္မ်ား အလိုအရ ဗုဒၶဘုရားရွင္ပြင့္ေပၚေတာ္မူစဥ္က ထိုနယ္ထိုေဒသမွာေနၾကတဲ့ လူမ်ဳိးႏြယ္ေတြအားလံုးဟာ မြန္ဂိုမ်ဳိးရင္းမွဆင္းသက္လာၾကတဲ့ Mongoloid အႏြယ္၀င္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ယခုေခတ္ လူမ်ဳိးႏြယ္ခြဲျခားမႈအရဆိုရင္ လူျဖဴမ်ဳိး ( Caucasians)၊ လူ၀ါမ်ဳိး ( Mongoloids) နဲ႔ လူမည္းမ်ဳိး ( Negroids)ထဲမွာမွ လူ၀ါမ်ဳိး (Mongoloid) ထဲမွာပါ၀င္တဲ့ အမ်ဳိးအႏြယ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္လက္ထက္ ဇာတ္ျမင့္လူတန္းစားသုံးမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ မင္းမ်ိဳး (ခတၱိယ)၊ ပုဏၰားမ်ိဳး (ျဗဟၼဏ)၊ ကုန္သည္မ်ိဳး (ေ၀ႆ) ဆိုတဲ့အမ်ိဳးေတြက ဥေရာပတိုက္ အေရွ႕ပိုင္းက ေျပာင္းေရႊ႕လာၾကတဲ့ Caucasians မ်ိဳးေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားဟာ လူ၀ါမ်ိဳး (Mongoloid) ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူျဖဴမ်ဳိး ( Caucasians) ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အဆိုပါအရင္းအျမစ္တစ္ခုခု က ပြင့္ထြန္းေပၚေပါက္ေတာ္မူလာတာျဖစ္ပါတယ္။
ဘာသာေရးကို ထဲထဲ၀င္၀င္နားလည္ျခင္းမရွိပဲ အေပၚယံေလ့လာသူမ်ားေျပာသလို ကုလားျပည္က ကုလားဘုရင္ႀကီးနဲ႔ ကုလားမိဖုရားႀကီး ထိမ္းျမားၾကလို႔ ထြက္လာတဲ့ ကုလားလူမ်ဳိး၊ ကုလားမင္းသားေလးမဟုတ္ပါ။
အလြန္အင္မတန္ အထက္တန္းက်၊ အမ်ဳိးဂုဏ္မာန္ ျမင့္ျမတ္ေတာ္မူတဲ့ လူ၀ါမ်ဳိးႏွင့္ လူျဖဴမ်ဳိးအရင္းအျမစ္ခံ သက်သာကီ၀င္ခတၱိယမင္းမ်ဳိးမင္းႏြယ္မွ ဆင္းသက္လာေသာ သာကီ၀င္မင္းေသြးစစ္စစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားကလည္း ဗုဒၶရွင္ေတာ္ကို ဘုရင့္သားေတာ္ျဖစ္လို႔၊ ျမင့္ျမတ္လို႔၊ တန္ခိုးအာဏာႀကီးမားခဲ့လို႔၊ စ်ာန္အဘိညာဥ္နဲ႔ျပည့္စံုလို႔ ကယ္မျခင္းခံရေအာင္၊ ေကာင္းခ်ီးေပးျခင္းခံရေအာင္ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္တာမဟုတ္ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ဘယ္ဟာေကာင္းသလဲ၊ ဘယ္ဟာမေကာင္းဘူးလဲဆိုတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိေအာင္ လမ္းညႊန္ျပသဆံုးမေပးတဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္အျဖစ္၊ လူနတ္ျဗဟၼာ ေလာကီစည္းစိမ္ခ်မ္းသာတို႔အားလံုးထက္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့ နိဗၺာန္တည္းဟူေသာ အမတသုခကို ပို႔ေဆာင္ေပးေတာ္မူတဲ့ ေက်းဇူးရွင္တစ္ပါးအျဖစ္ ရိုရိုေသေသ၊ ယံုယံုၾကည္ၾကည္၊ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာနဲ႔ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ေၾကာက္လို႔လည္းမဟုတ္၊ မိဘကိုးကြယ္လို႔ လိုက္ကိုးကြယ္တာလည္းမမည္သလို အားနာျခင္းလည္းမပါပါ။ အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္ေတြလို ေၾကာက္လို ့ကိုးကြယ္ေနၾကတာ တစ္ေယာက္မွ မပါဘူး။
ဒီေတာ့ ေနာက္ဆံုး ေျပာၾကားလိုတာက ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ေနေသာ ဘုရားရွင္သည္
- အမ်ိဳးထဲမွာလည္း အျမင့္ျမတ္ဆံုးမ်ိဳးရိုးျဖစ္ပါတယ္
- ဥစၥာဓနအရမွာလည္း အခ်မ္းသာဆံုး ျဖစ္ၾကပါတယ္။
- အသားအရည္၊ ရုပ္ရည္ပိုင္းမွာလည္း ေခ်ာေမာလွပျပီး ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာျဖစ္ပါတယ္။
- ထိုေခာတ္ထိုအခါမွာ ပညာတတ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဘာသာျခားမ်ားအားလံုး အသိအလိမၼာရွိစြာ ဆင္ျခင္တံုညာဏ္နဲ ့ျပည့္စံုၾကပါေစ။
By
Kaung Myat Min Soe
အျပည့္အစုံဖတ္ရန္ --> http://www.myanmarcnn.com/2014/01/blog-post_2641.html#ixzz2po3hkX6X
Historical Siddhārtha Gautama
The times of Gautama's birth and death are uncertain: most historians in the early 20th century dated his lifetime as circa 563 BCE to 483 BCE,[1]but more recent opinion dates his death to between 486 and 483 BCE or, according to some, between 411 and 400 BCE.[15][note 5] However, at a symposium on this question held in 1988,[1] the majority of those who presented definite opinions gave dates within 20 years either side of 400 BCE for the Buddha's death. These alternative chronologies, however, have not yet been accepted by all other historians.[16][17] The discovery of a possible Buddhist shrine dated to 550 BCE at the Maya Devi Temple, Lumbini may push back the Buddha's birth date.[18]
No written records about Gautama have been found from his lifetime or several centuries thereafter. The Gandhāran Buddhist texts, the oldest surviving Buddhist manuscripts, reported to have been found in or around Haḍḍa near Jalalabad in eastern Afghanistan and preserved in the British Library today, was written in the Kharoṣṭhī script and the Gāndhārī language on twenty-seven Birch bark scrolls from the first century BCE to the third century CE.[19]
Biography
Conception and birth
Most scholars regard Kapilavastu, present-day Nepal, to be the birthplace of the Buddha.[6][7][note 7] Other possibilities are Lumbini, present-day Nepal [note 8] Kapileswara, Odisha, present-day India; [note 9] and Piprahwa, Uttar Pradesh, present-day India.[note 10]
Siddharta Gautama was born as a Kshatriya,[32][note 11] the son of Śuddhodana, "an elected chief of the Shakya clan",[6] whose capital was Kapilavastu, and who were later annexed by the growing Kingdom of Kosala during the Buddha's lifetime. Gautama was the family name. His mother, Queen Maha Maya (Māyādevī) and Suddhodana's wife, was a Koliyan princess. Legend has it that, on the night Siddhartha was conceived, Queen Maya dreamt that a white elephant with six white tusks entered her right side,[web 5] and ten monthslater Siddhartha was born. As was the Shakya tradition, when his mother Queen Maya became pregnant, she left Kapilvastu for her father's kingdom to give birth. However, her son is said to have been born on the way, at Lumbini, in a garden beneath a sal tree.
The day of the Buddha's birth is widely celebrated in Theravada countries as Vesak.[34] Buddha's birth anniversary holiday is called "Buddha Poornima" in India as Buddha is believed to have been born on a full moon day. Various sources hold that the Buddha's mother died at his birth, a few days or seven days later. The infant was given the name Siddhartha (Pāli: Siddhattha), meaning "he who achieves his aim". During the birth celebrations, the hermit seer Asita journeyed from his mountain abode and announced that the child would either become a great king (chakravartin) or a great holy man.[35] By traditional account,[which?] this occurred after Siddhartha placed his feet in Asita's hair and Asita examined the birthmarks. Suddhodana held a naming ceremony on the fifth day, and invited eight brahmin scholars to read the future. All gave a dual prediction that the baby would either become a great king or a great holy man.[35] Kaundinya (Pali: Kondañña), the youngest, and later to be the first arahant other than the Buddha, was reputed to be the only one who unequivocally predicted that Siddhartha would become a Buddha.[36]
While later tradition and legend characterized Śuddhodana as a hereditary monarch, the descendant of the Solar Dynasty of Ikṣvāku (Pāli: Okkāka), many scholars think that Śuddhodana was the elected chief of a tribal confederacy.
Early texts suggest that Gautama was not familiar with the dominant religious teachings of his time until he left on his religious quest, which is said to have been motivated by existential concern for the human condition.[37] At the time, many small city-states existed in Ancient India, called Janapadas. Republics and chiefdoms with diffused political powerand limited social stratification, were not uncommon amongst them, and were referred to as gana-sanghas.[38] The Buddha's community does not seem to have had a caste system. It was not a monarchy, and seems to have been structured either as an oligarchy, or as a form of republic.[39] The more egalitarian gana-sangha form of government, as a political alternative to the strongly hierarchical kingdoms, may have influenced the development of the Shramana-type Jain and Buddhist sanghas, where monarchies tended toward Vedic Brahmanism.[40]
Credit @ Ko Nge
No comments:
Post a Comment