ျမန္မာျပည္အတြက္ ႏိုင္ငံတကာကုန္သြယ္မွဳႏွင့္ စီးပြားတိုးတက္ေရးျဖစ္တန္ေခ်မ်ား

ျမန္မာျပည္အတြက္ ႏိုင္ငံတကာကုန္သြယ္မွဳႏွင့္ စီးပြားတိုးတက္ေရးျဖစ္တန္ေခ်မ်ား

ျပီးခဲ့တဲ့ ၾကာသပေတးေန႔(၁၅မတ္၂၀၁၈) ေၾကးမုံသတင္းစာမွာ ပါတဲ့ ကုန္သြယ္မွဳ နဲ႔ ပါတ္သတ္တဲ့ ေဆာင္းပါးလိုလို သတင္းလိုလိုကေန စိတ္ဝင္စားလို႔ ေကာက္ႏွဳတ္ထားတာပါ။

ျမန္မာ့ကုန္သြယ္မွဳဟာ ယခုႏွစ္မွာ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ယခင္ႏွစ္ထက္ ပို႔ကုန္ ၂ဘီလီယံေက်ာ္ ပိုမိုတင္ပို႔ႏိုင္ျပီး သြင္းကုန္လည္း ၂ဘီလီယံေက်ာ္ ပိုသြင္းခဲ့ပါတယ္တဲ့။ စုစုေပါင္းကုန္သြယ္မွဳ ပမာဏက ၄ဘီလီယံေက်ာ္တက္လာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ေလွ်ာက္လွမ္းစရာ လမ္းကေတာ့ အမ်ားၾကီးကို လိုေနေသးတာမို႔ ၾကိဳးစားရမယ့္ ကိစၥေလးေတြကိုလည္း ေတြးၾကည့္မိပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္လို ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ေက်ာ္ေလာက္ ကမာၻ႔ေစ်းကြက္နဲ႔ ကုန္သြယ္မွဳအဆက္ျဖတ္ျပီး ကိုယ့္ကုန္ပစၥည္းေတြကလည္း ေစ်းကြက္မွာ ေနရာေပ်ာက္ေနဆဲ တိုင္းျပည္အေနနဲ႔ တိုင္းျပည္တိုးတက္ဖို႔ စီးပြားေရးေကာင္းမြန္ဖို႔ နဲ႔ အစိုးရဝင္ေငြေတြ ပိုမိုရလာေအာင္ လုပ္ရမည့္ အဓိက လုပ္ငန္းေတြဟာ ကုန္သြယ္မွဳတိုးတက္ေရး၊ အထူးသျဖင့္ ပို႔ကုန္တိုးတက္ေရး နဲ႔ သြင္းကုန္ေတြကို ျပည္တြင္းမွာ ပိုမိုထုတ္လုပ္လာႏိုင္ျပီး သြင္းကုန္အစားထိုး ထုတ္လုပ္ႏိုင္ေရးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ပုိ႔ကုန္ထုတ္လုပ္မွဳ နဲ႔ သြင္းကုန္အစားထိုး ထုတ္လုပ္မွဳ လုပ္ငန္းေတြ တိုးတက္မ်ားျပား လာမွဳကေန အလုပ္အကိုင္အသစ္ေတြ ပိုဖန္တီးလာႏိုင္ျပီး လူေတြ အလုပ္အကိုင္အသစ္ေတြ ပိုမိုရလာႏိုင္ပါမယ္။ ရလာတဲ့ အလုပ္အကိုင္ေတြကေန လူအမ်ားအတြက္ ခိုင္မာတဲ့ ဝင္ေငြေတြက တဆင့္ ျပည္တြင္းေစ်းကြက္စားသုံးမွဳ ပိုၾကီးလာျပီး စီးပြားအခြင့္အလမ္းေတြ အလုပ္အကိုင္ေတြ ထပ္မံပြားမ်ားလာေစဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကိစၥေလးက အလြန္ရိုးစင္းတဲ့ အေျခခံယူဆခ်က္ပါ။ ဒါကို ေသခ်ာက်နစြာနားလည္ျပီး ထိေရာက္မွန္ကန္စြာ လုပ္ကိုင္တတ္ဖို႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္တတ္ဖို႔ေတာ့ လိုပါတယ္။

အစိုးရအဖြဲ႔ေတြဟာ ဒီအခ်က္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာ မထိေရာက္တာနဲ႔ သုံးသပ္စဥ္းစားခ်က္ေတြ လြဲမွားတာေတြေၾကာင့္လည္း တကယ္တမ္း ရလာဒ္မွာ ဘာမွျဖစ္မလာပဲ ကိုယ္က်ိဳးရွာသူမ်ားရဲ႕ လွည့္စားျခင္းခံရတာေတြလည္း ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ဆန္းစစ္သုံးသပ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ မွန္ကန္စြာ ရွဳျမင္ႏိုင္ေရးနဲ႔ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ႕ ယွဥ္ျပိဳင္ႏိုင္စြမ္းမွာ အားသာခ်က္ ( Competitive Advantages ) ကို တကယ္မရွိတဲ့ အားသာခ်က္ကို တကယ္ရွိတယ္လို႔ယူဆျပီး တိမ္ျမဳပ္ေနတဲ့ အားသာခ်က္ေတြကို မေဖာ္ထုတ္ပဲ အလြယ္တကူလိုက္ေနၾကရင္လည္း တိုးတက္လာဖို႔ ခက္ေနျပီး စာရြက္ေတြ စီမံကိန္းေတြ ၾကားထဲမွာပဲ ရွဳပ္ေထြးျပီး တလည္လည္ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။

အခု ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ၂၀၁၇-၁၈ ကုန္သြယ္မွဳ ကိန္းဂဏန္းေတြကို ၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။ ကုန္သြယ္မွဳ ကိန္းဂဏန္းေတြ ကို အၾကမ္းဖ်ဥ္းပဲ ေဖာ္ျပထားေတာ့ ေဖာ္ျပထားသေလာက္ေလးကိုပဲ ေအာက္မွာ မွတ္စုထုတ္လိုက္ပါတယ္။

ကုန္သြယ္မွဳကာလ - ဧျပီ ၂၀၁၇ - မတ္(၂) ၂၀၁၈

ပို႔ကုန္တန္ဖိုး - ေဒၚလာ ၁၃ဘီလီယံေက်ာ္

သြင္းကုန္တန္ဖိုး - ေဒၚလာ ၁၇ဘီလီယံ ( ၁၆.၉၇၅ဘီလီယံ )

မွတ္ခ်က္။ ။ယခင္ႏွစ္ကာလတူထက္ ေလးဘီလီယံေက်ာ္ပိုမို ( သြင္းကုန္ ၂ဘီလီယံ + ပို႔ကုန္ ၂ဘီလီယံ )

ပို႔ကုန္

လယ္ယာထြက္ကုန္ပစၥည္း - ၂၇၈၄သန္း 

ပဲမ်ိဳးစုံ - ၈၀၇သန္း

ဆန္ႏွင့္ ဆန္ကြဲ - ၁၀၃၅သန္း

ေရာ္ဘာ - ၁၇၉သန္း

သစ္သီးဝလံမ်ိဳးစုံ - ၁၆၉သန္း

ေျပာင္း - ၂၇၂သန္း

သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ - ၃၀၀၀သန္းေက်ာ္

အထည္ခ်ဳပ္ CMP - ၂၃၃၂သန္း

ေရထြက္ပစၥည္း - ၆၃၄သန္း

တိရစာၦန္ႏွင့္ တိရစာၦန္ထြက္ပစၥည္း - ၄၄သန္း

သတၱဳတြင္းထြက္ ပစၥည္း - ၁၄၁၄သန္း

သတၱဳႏွင့္သတၱဳရိုင္း - ၆၁၄သန္း

ေက်ာက္စိမ္း - ၄၃၉သန္း

သြင္းကုန္

လုပ္ငန္းသုံးကုန္ၾကမ္းႏွင့္ေရနံထြက္ပစၥည္း - ၃၂၉၅ သန္း 

ပလတ္စတစ္ကုန္ၾကမ္းပစၥည္း - ၅၆၈ သန္း

ဓါတ္ေျမၾသဇာ - ၂၉၅ သန္း

ဓာတုေဗဒခ်ည္ခင္ - ၂၃၉ သန္း

ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ႏွင့္ ယာဥ္အပိုပစၥည္း - ၁၄၄၅ သန္း

စက္ပစၥည္း(ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမွဳ) - ၁၁၂၁ သန္း

သံ ႏွင့္ သံမဏိေဆာက္လုပ္ေရးပစၥည္း - ၆၅၅ သန္း

တယ္လီဖုန္း ႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရးပစၥည္း - ၃၉၄ သန္း

ေဆးဝါးပစၥည္း - ၄၈၃ သန္း

ဒီအခ်က္အလက္ေတြဟာ ကုန္သြယ္မွဳပမာဏ အားလုံးကို ေဖာ္ျပထားတာ မဟုတ္ေပမယ့္လည္း အသုံးဝင္တဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ မူဝါဒခ်မွတ္မယ့္ အစိုးရအဖြဲ႔ေတြ ဆိုရင္ေတာ့ အခ်က္အလက္အျပည့္အစုံကို ရျပီး ပိုေကာင္းတဲ့ ဆန္းစစ္မွဳေတြကို လုပ္ဖို႔တတ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

ဒီ ကုန္သြယ္မွဳအခ်က္အလက္ေတြဟာ တစ္နည္းအားျဖင့္ တိုင္းျပည္စီးပြားေရးအတြက္ တြက္ခ်က္ဆန္းစစ္ဖို႔ မွန္ကန္တဲ့ သက္ေသေတြလည္းျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ဒီေနရာမွာ သြင္းကုန္ နဲ႔ ပို႔ကုန္ တန္ဖိုးေလွ်ာ့ျပထားမွဳေတြ(under valued invoice)နဲ႔ စာရင္းမဝင္တ့ဲ လမ္းေၾကာင္းေတြက ကုန္သြယ္မွဳပမာဏေတြကိုလည္း ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ဖို႔ေတာ့ လိုပါေသးတယ္။

အခု ေတြ႔ျမင္ရသေလာက္ အခ်က္အလက္ေတြအရဆိုရင္ သြင္းကုန္ေတြထဲမွာ အမ်ားဆုံးက ေရနံထြက္ပစၥည္းအုပ္စုက ၃.၃ဘီလီယံနဲ႔ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ၁၆.၉ဘီလီယံထဲက အျခားကုန္ပစၥည္းအုပ္စုမ်ားမွာ ဘာေတြ ဘယ္လိုရွိေသးလဲေတာ့ မသိဘူး။ ေမာ္ေတာ္ကားဝယ္စီးတာက ၁.၅ဘီလီယံေလာက္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေတာင္ အေဟာင္းေလးေတြပဲ ဝယ္စီးလို႔။ အသစ္ေတြသာ ဝယ္စီးရေတာ့မယ္ဆုိရင္ ပိုကုန္လာဦးမယ္။

ေရနံထြက္ ပစၥည္းေတြထဲမွာ ဓါတ္ဆီ ဒီဇယ္ဆီ အျပင္ ကုန္ၾကမ္းပစၥည္းေတြလည္း အမ်ားအျပားပါေနပါတယ္။ ဒီ သြင္းကုန္ကို အစားထိုးေရးအတြက္ အစိုးရမွာ အစီအစဥ္လုပ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ စြမ္းအင္မူဝါဒ မွာ ဒီကိစၥလည္းပါသင့္တယ္။ အခုအေျခအေနအရဆိုရင္ ျပည္တြင္း ေရနံစိမ္းထြက္ရွိတာကေန ခ်က္တဲ့ စက္သုံးဆီေတြဟာ 70Ron ေလာက္ပဲ ရွိေနတာကို 92Ron အျဖစ္ဘာလို႔မထုတ္ႏိုင္ၾကတာလဲ။

လက္ရွိျပည္တြင္းမွာ ထြက္ေနတဲ့ ေရနံစိမ္း ခ်က္ေနတဲ့ ေရနံခ်က္စက္ရုံမ်ားကို အဆင့္ျမွင့္တင္ေရး အျပင္၊ အေရွ႔အလယ္ပိုင္းက သြင္းလာတဲ့ ပိုက္လိုင္းကေန ျမန္မာျပည္အတြက္ သုံးစြဲခြင့္ရတဲ့ ေဝစု ေရနံစိမ္းကေနျပီး ထပ္မံခ်က္လုပ္ကာ ေရနံထြက္ပစၥည္းမ်ားကို ထုတ္လုပ္ႏိုင္မည့္ ေရနံခ်က္စက္ရုံအသစ္ကို ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းတစ္ဝိုက္မွာအသစ္တည္ဖို႔ လိုအပ္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါဟာ သြင္းကုန္အစားထိုးအျပင္ တခ်ိန္မွာ တရုပ္ျပည္ရဲ႕ ယူနန္နယ္နဲ႔ အိႏၵိယ အာသံ မဏိပူရတို႔ ကိုပါ ေရနံဓါတုပစၥည္းေတြ တင္ပို႔ႏိုင္မယ့္ အလားအလာရွိပါတယ္။

ဒီလို စီမံကိန္းကို အစိုးရကေန လမ္းေၾကာင္းခ်ေပးျပီး ျပည္တြင္းက စြမ္းေဆာင္ရည္ရွိေသာ စီမံခန္႔ခြဲသူေတြ၊ လုပ္ကိုင္ႏိုင္မယ့္သူေတြကို တိုက္တြန္းလုပ္ကိုင္ခိုင္းတာ၊ အေကာင္အထည္ဖို႔ ကမကထျပဳေပးတာေတြ နဲ႔ ဦးေဆာင္ေပးသင့္ပါတယ္။ ဒီလို စီးပြားေရးလုပ္ငန္းၾကီးေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ အရင္းအႏွီးလိုအပ္ခ်က္ေတြကို ေခ်းေငြ ထုတ္ေခ်းခ်င္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံတကာဘဏ္ၾကီးေတြက အေတာ္စိတ္ဝင္တစားရွိေနၾကပါတယ္။ ျပည္တြင္းကို ေငြေၾကးအရင္းအႏွီးေတြ စိမ့္ဝင္လာဖို႔ ႏိုင္ငံျခားဘဏ္မ်ားနဲ႔ ျမန္မာျပည္က စီးပြားေရးလုပ္ငန္းၾကီးမ်ားက စီမံလုပ္ကိုင္ႏိုင္စြမ္းျမင့္လာဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ ျမန္မာအစိုးရကေနာက္ခံေပးတဲ့ ေသခ်ာတဲ့ လုပ္ငန္းစီမံခ်က္ရွိရင္ ေခ်းခ်င္ေနတဲ့ ဘဏ္ေတြ ဆိုတာ စကာၤပူဘဏ္ေတြက စလို႔ ေဟာင္ေကာင္ ဂ်ပန္ဘဏ္ေတြ အဆုံးပါ။ ဒီလိုပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ ေရနံနဲ႔ဓါတုေဗဒစက္ရုံၾကီးေတြ ျဖစ္လာႏိုင္ရင္ သြင္းကုန္ပမာဏအေတာ္မ်ားမ်ားကို အစားထိုးႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

ဒါက အလြယ္တကူ ေတြးမိတဲ့ ဥပမာေလးတစ္ခုပါ။ အျခားတြက္ဆလုပ္ကိုင္စရာ အခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါေသးတယ္။ ဥပမာ ေဆးဝါးစက္ရုံေတြအတြက္ GMP ကို ၾကပ္မတ္ေပးႏိုင္ဖို႔ ျပည္တြင္းထုတ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ေတြလိုမ်ိဳး နဲ႔ အျခားလူသုံးကုန္ပစၥည္းေတြ ကို ျပည္တြင္းမွာ အစားထိုးထုတ္ႏိုင္ဖို႔ ယွဥ္ျပိဳင္ႏိုင္စြမ္းေတြ ျဖည့္တင္းေပးႏိုင္ဖို႔ အစိုးရကေန လုပ္ေဆာင္ေပးရန္ ၾကိဳးစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ပို႔ကုန္က႑မွာဆိုရင္လည္း အရင္ႏွစ္ေတြက အမ်ားဆုံးျဖစ္တဲ့ ပဲမ်ိဳးစုံဟာ အဓိကတင္ပို႔ရာ ေစ်းကြက္က ဝယ္ယူမွဳ ပ်က္လို႔ သန္း၈၀၀ေက်ာ္ပဲ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ဆန္ကေတာ့ ၁ဘီလီယံအထိ တက္လာပါတယ္။ ၂၀၀၅ခုႏွစ္ေလာက္တုန္းက ဆန္ကေန ဝင္ေငြ သန္း၃၀၀မေက်ာ္တဲ့ အေနအထားကေန ဆန္တင္ပို႔မွဳ တိုးတက္လာတာ အားရစရာပါ။ ဒီထက္ တိုးတက္ႏိုင္မယ့္ အေနအထားေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အခု ဆန္စပါးကုန္သြယ္မွဳသေဘာတူညီခ်က္ဟာ ၂၀၁၅မတိုင္ခင္က ထုိးတားတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ျဖစ္ျပီး ၂၀၁၈မွာ သေဘာတူညီခ်က္ကို အသစ္ျပန္ခ်ဳပ္ဆိုရမယ္လို႔လည္း ၾကားမိပါတယ္။

စုိက္ပ်ိဳးေရးက႑ရဲ႕ အျခားပို႕ကုန္တစ္မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ သစ္သီးဝလံပို႔ကုန္ေစ်းကြက္ကို ဒီထက္တိုးတက္လာေအာင္လည္း ၾကိဳးစားဖို႔ရယ္ ေစ်းကြက္ရွာႏိုင္ဖို႔ရယ္ကို အစိုးရအေနနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ေစရပါမယ္။ သစ္သီးဝလံစိုက္ပ်ိဳးနယ္ေျမေတြနဲ႔ ကုန္သြယ္မွဳဆိပ္ကမ္းေနရာေတြကို ခ်ိတ္ဆက္ေပးမယ့္ လမ္းေတြ ကုန္တင္ပို႔ႏိုင္မယ့္နည္းလမ္းေတြကို လည္း ပို႔ေဆာင္ေရးမဟာဗ်ဴဟာအျဖစ္ ခ်မွတ္တည္ေဆာက္ေပးႏိုင္ဖို႔လိုပါတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ သစ္သီးဝလံအျပင္ ေနာက္ထပ္ စိုက္ပ်ိဳးေရးထြက္ကုန္ျဖစ္တဲ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကိုပါ ကမာၻ႔ေစ်းကြက္ကို တင္ပို႔လာႏိုင္ဖို႔ ပို႔ကုန္အသစ္အျဖစ္ ဖန္တီးလာႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

ေျပာင္းတင္ပို႔မွဳကိုလည္း တရုပ္ျပည္ေစ်းကြက္ ကို တရားဝင္ ကုန္သြယ္မွဳသေဘာတူညီခ်က္ ခ်ဳပ္ဆိုျပီး နယ္စပ္ကေရာ ပင္လယ္လမ္းေၾကာင္းကပါ တင္ပို႔ႏိုင္ခြင့္ကို ရေအာင္ယူႏိုင္ဖို႔ လိုမယ္ထင္ပါတယ္။ ေျပာင္းဆန္ တင္ပို႔ရမယ့္ အျခားေသာေစ်းကြက္ အသစ္ေတြကိုလည္း ရွာဖို႔လိုပါလိမ့္မယ္။

အျခားပို႔ကုန္အမယ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ တိရိစာၦန္ႏွင့္ တိရိစာၦန္ထြက္ပစၥည္းမ်ား တင္ပို႔မွဳကိုလည္း ဆန္းစစ္သုံးသပ္ဖို႔လိုပါတယ္။ တိရိစာၦန္အရွင္ေတြ ပို႔ေနတာထက္ အသားေတြအျဖစ္ပို႔ခြင့္ရဖို႔ကို ေရရွည္မွာ ျဖစ္လာေအာင္ဖန္တီးရင္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေမြးျမဴထုတ္လုပ္ေရးက႑မွာလည္း အလုပ္အကိုင္ေတြ ဖြံျဖိဳးျပီး ပို႔ကုန္ဝင္ေငြ ပိုတိုးတက္လာႏိုင္ပါတယ္။ ေမြးျမဴေရးနဲ႔ အစားအစာထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းၾကီးဟာ ဥေရာပမွာ supply chain ၾကီးတစ္ခုအေနနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးေရးကိုပါ တိုးတက္ေအာင္ ဆြဲေခၚႏိုင္တဲ့ လုပ္ငန္းၾကီးျဖစ္ပါတယ္။

လက္ခစားအထည္ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ တန္ဖိုး ၂.၃ဘီလီယံကို ျပန္ပို႔ႏိုင္တာလည္း မွတ္သားစရာပါ။ ဒီထက္ ေစ်းကြက္ေဝစုပိုရလာမယ္၊ အလုပ္သမားဥပေဒ ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႔ အလုပ္ရွင္ နဲ႔ အလုပ္သမားၾကားက ကိစၥေတြကို ရွင္းလင္းေနေအာင္ သတ္မွတ္ထားေပးႏိုင္မယ္ တိတိက်က် ကိုင္တြယ္ေပးႏိုင္မယ္ဆိုရင္လည္း ထုတ္လုပ္ႏိုင္စြမ္းအား ပိုတက္လာမယ္ထင္ပါတယ္။

အထည္ခ်ဳပ္နဲ႔ စက္ဆပ္တဲ့ အထည္အလိပ္စက္မွဳလုပ္ငန္းအတြက္လည္း ဝါဂြမ္းကို အခုထက္ပိုမို စိုက္ပ်ိဳးျပီး ဝါဂြမ္းေစ်းကြက္ တည္ျငိမ္ဖို႔နဲ႔ ဝါဂြမ္းအေျခခံစက္မွဳလုပ္ငန္း အထည္အလိပ္စက္မွဳလုပ္ငန္းေတြ ျပည္တြင္းမွာ ထြန္းကားလာဖို႔ စီမံခ်က္ရွိသင့္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ဟာ ၁၉၃၀-၄၀ ဝန္းက်င္က ဝါဂြမ္းစိုက္ပ်ိဳးမွဳ မ်ားျပားတဲ့တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေသေသခ်ာခ်ာသိတဲ့ Nichimen Corporation (၂၀၀၄ မွာ အခုလက္ရွိ နာမည္ကိုေျပာင္းသြားတဲ့) အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဂ်ပန္မွာ နံပါတ္ ၁၀အတြင္းဝင္တဲ့ လုပ္ငန္းၾကီးဟာ ၁၉၂၀ေလာက္ကတည္းက ျမန္မာျပည္မွာ ရုံးခြဲဖြင့္ခဲ့ျပီး၊ ဂ်ပန္ေခတ္အတြင္းမွာ ျမန္မာျပည္မွာ ဝါဂြမ္းဝယ္တာ ႏြားထိုးၾကီးလိုျမိဳ႕မွာေတာင္ ရုံးခြဲဖြင့္ျပီး ဝယ္ခဲ့ပါတယ္တဲ့။ အဲဒီ ေကာ္ပိုေရးရွင္းက ဂ်ပန္ေခတ္အတြင္းမွာ ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ရုံးခြဲေတြဖြင့္ခဲ့ျပီး ကုန္သြယ္ခဲ့တာ၊ စစ္သားမဟုတ္တဲ့ သူ႔ဝန္ထမ္း ၁၄၀ေက်ာ္ ေသခဲ့ရေလာက္ေအာင္အထိ ျမန္မာျပည္မွာ ဝါဂြမ္းနဲ႔ အျခားစီးပြားေရးေတြကို အၾကီးအက်ယ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္တဲ့။ ဝါဂြမ္းနဲ႔အတူ ေရနံဓါတုစက္ရုံကေန ဓါတုခ်ည္မွ်င္ေတြ ထုတ္လုပ္ႏိုင္ရင္ ျပည္တြင္းမွာ အထည္အလိပ္ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္း ထြန္းကားလာႏိုင္ပါတယ္။

ေျပာခဲ့တာေတြက အၾကမ္းဖ်ဥ္းသုံးသပ္ခ်က္ေတြ လို႔ဆိုတဲ့အတိုင္း ျဖစ္တန္ေခ်ေတြနဲ႔ အေသးစိတ္အစီအစဥ္ေတြကို ေသခ်ာ ဆန္းစစ္ စဥ္းစားေရးဆြဲႏိုင္ဖို႔ အမ်ားၾကီးလိုပါလိမ့္မယ္။

အဓိကအခ်က္ကေတာ့ ကုန္သြယ္ေရး လိုေငြျပတယ္ဆိုတာ ျမန္မာျပည္လို ဆင္းရဲတဲ့တိုင္းျပည္အတြက္ မေကာင္းတဲ့ လကၡဏာပါ။ ဒီအျပင္မွာလည္း ကုန္သြယ္မွဳပမာဏ က ေသးငယ္နည္းပါးလြန္းေနတာလည္း စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား အရြယ္အစား ေသးငယ္ျပီး အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းကို နည္းပါးေစေနတာမို႔ ကုန္သြယ္မွဳ ပမာဏ တိုးျမွင့္ႏိုင္ေရး ကို အျပင္းအထန္ၾကိဳးစားၾကဖို႔ အခ်က္အလက္မ်ား ကိန္းဂဏန္မ်ားကို အေျခခံျပီး စဥ္းစားၾကဖို႔ ဥပမာအေနနဲ႔ သုံးသပ္ျပတာပါ။

အထူးအားျဖင့္ ျမန္မာျပည္က စီးပြားေရးသမားေတြ စီးပြားေရးသမားၾကီးေတြ လုပ္ငန္းရွင္ၾကီးဆိုသူ အမ်ားစုၾကီးဟာ စီးပြားေရးဆိုရင္ ျပည္တြင္းက အစိုးရ အသုံးစားရိတ္ကေန လွ်ံက်လာမွာေတြကိုပဲ ေမွ်ာ္ကိုးေနတဲ့ အတြင္းေမွ်ာ္စီးပြားေရးအခြင့္အလမ္း ေစာင့္ဆိုင္းမွဳကေန အျပင္ၾကည့္စီးပြားေရးအခြင့္အလမ္း ၾကိဳးပမ္းလုပ္ကိုင္တတ္မွဳ ပုံသ႑ာန္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္ဖို႔ အစိုးရကေန ဦးေဆာင္ေခၚျပီး လမ္းျပကူညီေပးႏိုင္ဖို႔ ေထာက္ျပခ်င္တာပါ။ GDP တြက္နည္းထဲက G ဆိုတဲ့ အစိုးရ အသုံးစားရိတ္အေပၚမွာ အႏွဳန္ျပန္ျပေနတဲ့ NX( Export – Import ) ကို အေပါင္းျပန္ျပျပီး ကိန္းဂဏန္းကိုလည္း ပိုမိုၾကီးမားလာေစမွ တကယ္စစ္မွန္တဲ့ GDP တက္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကုန္သြယ္ေရး အခြင့္အလမ္းေတြ နဲ႔ သေဘာတူညီခ်က္ေတြကို အေပးအယူ နဲ႔ ညွိႏွိဳင္းမွဳေတြမွာ ကိုင္တြယ္ႏိုင္ဖို႔ ကိုယ့္ဖက္ကေန ၾကိဳျမင္ျပီး ျပင္ဆင္ထားႏိုင္ဖို႔ကလည္း အေရးၾကီးပါတယ္။

ကုန္သြယ္မွဳစီးပြားကို ပိုမို ပါးနပ္စြာနဲ႔ အကြက္ျမင္စြာ လုပ္ကိုင္ႏိုင္မယ့္ အစိုးရအဖြဲ႔အျဖစ္နဲ႔ ထက္ျမက္စြာေဆာင္ရြက္ျပီး တိုင္းျပည္တိုးတက္ေရးကို သယ္ယူေဆာင္က်ဥ္းလာေသာ ဒီမိုကရက္တစ္ စံႏွဳန္းမ်ားကို အေလးထားေသာ အစိုးရအဖြဲ႔ ထြန္းကားပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။