#လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး_အမ်ဴိးသမီးမ်ားအေၾကာင္း
ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္း ဂ်ပန္တို႔ က်ဴ းလြန္ခဲ့ၾကေသာ စစ္ရာဇဝတ္မႈမ်ားထဲမွ ယေန႔အထိ တရုတ္ နယ္သာလန္(ဒတ္ခ်္) ကိုးရီးယား ဖိလစ္ပိုင္ စသည့္ အာရွႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ (ျမန္မာအပါအဝင္) ေျပလည္မႈမရွိေသးသည့္ ေနာက္ထပ္ ျပသာနာ တရပ္မွာ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး အမ်ဴ ိးသမီးမ်ား၏ ျပဳက်င့္ခံခဲ့ရသည့္ ကိစၥရပ္မ်ား ျဖစ္သည္။
လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးအမ်ဴ ိးသမီးအဖြဲ႕ဆိုသည္မွာ တနည္အားျဖင့္ အတင္းအဓမၼ လိင္ကြ်န္အျဖစ္ ေစခိုင္းရန္ ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ျပည့္တန္ဆာ တပ္ဖြဲ႕ ျဖစ္သည္။ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းက ဂ်ပန္ေတာ္ဝင္တပ္မေတာ္သည္ သူတို႔ သိမ္းပိုက္ရရွိေသာ နယ္ေျမအတြင္းမွ အမ်ဴ ိးသမီးမ်ားကို စုေဆာင္းၿပီး လိင္ကြ်န္အျဖစ္ ေစခိုင္းရန္ အမ်ဴ ိးသမီးႏွင့္ မိန္းကေလးငယ္မ်ားကို လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး စခန္းမ်ားသို႔ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ ခဲ့ၾကသည္။
ဂ်ပန္အမ်ဴ ိးသမီး ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္ခန္႔အျပင္ အျခားေသာ ႏိုင္ငံမ်ားမွ အမ်ဴ ိးသမီး ၃ သိန္းခြဲခန္႔မွ ၄ သိန္းေက်ာ္အထိ ရွိႏိုင္သည္ဟု တရုတ္ သမိုင္းပညာရွင္မ်ားက ခန္႔မွန္းၾကသည္။ ေတာင္ကိုးရီးယား အစိုးရကေတာ့ သူတို႔တစ္ႏိုင္ငံတည္းပင္ ၂ သိန္းေက်ာ္သည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ အမ်ားစုမွာ တရုတ္ ကိုးရီးယား ဖိလစ္ပိုင္တ္ုိ႔မွ ျဖစ္ၿပီး ဒတ္ခ်္ (အင္ဒိုနီးရွားတြင္ ေနထိုင္ေသာ နယ္သာလန္ႏိုင္ငံသူ) အေရွ႕တီေမာ ၾသစေတးလ်ႏိုင္ငံႏွင့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံတုိ႔မွ ျဖစ္ၾကၿပီး လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး စခန္းမ်ားကို ျမန္မာ ဗီယက္နမ္ ထိုင္း ထိုင္ဝမ္ မန္ခ်ဴ းရီးယားႏွင့္ မေလးရွား စကၤာပူတို႔တြင္ အမ်ားဆံုး ဖြင့္လွစ္ထားခဲ့ၾကသည္။
ဂ်ပန္စစ္တပ္မွ ျပည့္တန္ဆာမ်ား
ဒုတိယကမာၻစစ္ မစတင္မွီ နန္က်င္းၿမိဳ႕တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ မုဒိန္းမႈမ်ားႏွင့္ အိမ္လြမ္းသည့္ ေဝဒနာကို ခံစားေနရျခင္း လိင္စိတ္ရလ္ုိမႈမွ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ရန္လိုမႈမ်ားကို တားဆီးရန္ အလို႔ငွာ အဆ္ုိပါ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးစခန္းသည္ ဂ်ပန္စစ္တပ္၏ မုဒိန္းက်င့္သည့္အမႈမ်ား ရန္လိုမႈမ်ား က်ဴ းလြန္ျခင္းကို အထိုက္အေလ်ာက္ တားဆီးေပးႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္သည္။ အဆ္ုိပါ ယူဆခ်က္အမ်ားေၾကာင့္ ျပည့္တန္ဆာတပ္ဖြဲ႕မ်ားကို ဂ်ပန္စစ္တပ္မ်ားတြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေစၿပီး စစ္ပြဲအတြင္း ေဆးကုသျခင္း သူနာျပဳမ်ားအျဖစ္လည္းေကာင္း လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးမ်ားအျဖစ္လည္းေကာင္း အသံုးခ်ခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ထပ္ ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုက ဂ်ပန္စစ္တပ္ဟာ အေၾကာက္ဆံုး ၂ ခုကေတာ့ စစ္ပန္းမႈေၾကာင့္ ဂ်ပန္စစ္သားေတြ ပုန္ကန္လာမွာနဲ႔ စစ္တပ္အတြင္း အဓိကရုဏ္းေတြ ျဖစ္လာမွာက္္ုိပါပဲ။ ဒါဟာ ဘာေၾကာင့္ ျပည့္တန္ဆာေတြက္ုိ ထားရွိရလဲဆိုတဲ့ အေၾကာင္းရင္းထဲက အဓိကက်တဲ့ အခ်က္ ၂ ခ်က္ပါပဲ။
နန္က်င္းၿမိဳ႕ အၾကမ္းဖက္ခံရျခင္း
https://www.facebook.com/tianxiadiyi888888/posts/1832690423666707
ျပည့္တန္ဆာစခန္းမ်ား
ပထမဆံုး လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးစခန္းကို ၁၉၃၂ ခုနစ္၌ တရုတ္ ရွန္ဟိုင္းၿမိဳ႕မွ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ ပထမဆံုး ျပည့္တန္ဆာေတြကေတာ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ျပည့္တန္ဆာအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္မည္ဟု ဝင္ေရာက္လာတဲ့ ဂ်ပန္မိန္းကေလးမ်ားပဲ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ပန္တို႔ဟာ စစ္အင္အားကို တိုးခ်ဲ႕ခဲ့အတြက္ ျပည့္တန္ဆာမလံုေလာက္မႈေၾကာင့္ ေဒသတြင္းမွာ ရွိတဲ့ တရုတ္အမ်ဴ ိးသမီးမ်ားက္ိုပါ ျပည့္တန္ဆာအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေစခဲ့ပါတယ္။ ေခၚယူရာတြင္လည္း အတင္းအဓမၼပံုစံမဟုတ္ပဲ စက္ရံုမ်ားမွာ လုပ္ကိုင္ရမည္ သို႔မဟုတ္ သူနာျပဳ လုပ္ရမည္ လိမ္လည္ေခၚယူခဲ့ၾကၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ လိင္ကြ်န္အျဖစ္ အဓမၼေစခိုင္းခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ကိုးရီးယား တရုတ္ ထိုင္ဝမ္ မန္ခ်ဴ းကိုးမွ အမ်ဴ ိးသမီးမ်ားကိုပါ အတင္းအဓမၼေကာ လိမ္လည္၍ေကာ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးစခန္းမ်ား ရွိခဲ့ၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္ ရန္ကုန္မွာ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနရာကေတာ့ အတိအက်မသိေပမယ့္ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမနား သို႔မဟုတ္ ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္က ဂ်ပန္စစ္စခန္းမွာ ဖြင့္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ သိမွီသူမ်ား ပါရင္ေတာ့ ေျပာျပေပးေစလိုပါတယ္။ ရန္ကုန္ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး စခန္းမွာကေတာ့ အမ်ားစုဟာ တရုတ္ ကိုးရီးယားမွ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ စစ္ႀကီးၿပီးခါနီးမွာေတာ့ တခ်ဴ ိ႕ကို အေမရိကန္ စကၤာပူႏွင့္ တျခားေသာ ေနရာမ်ားသို႔သာ ေရြ႕ေျပာင္းေနထိုင္ကုန္ၾကသည္။ အဓိက အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ မူလေနထိုင္ရာ ေဒသရွိ လူမ်ားမွ ျပန္လက္မခံမည္ကို စိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။
၁၉၄၄ ခုနစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ မိထီၱလာတိုက္ပြဲအၿပီးတြင္ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး ကိုးရီးယားမိန္းကေလး ၂၀ ႏွင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသား ၂ ဦးကို မဟာမိတ္တပ္မ်ားမွ ဖမ္းဆီးရမိခဲ့သည္။ စစ္ေၾကာခ်က္မ်ားအရ ၁၉၄၂ ခုနစ္ ေမလဝန္းက်င္တြင္ ဂ်ပန္ေအးဂ်င့္မ်ား ကိုးရီးယားသို႔ ေရာက္လာၿပီး သူတို႔အပါအဝင္ မိန္းကေလး ၈၀၀ ခန္႔ကို အေရွ႕ေတာင္အာရွရွိ လိင္ကြ်န္စခန္းမ်ားတြင္ လုပ္ကိုင္ရန္ ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ေၾကာင္း ၇၀၀ ခန္႔မွာ ၁၉၄၂ ခုနစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၀ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္လာခဲ့ေၾကာင္း အဲ့ဒီကမွ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရွိ ဂ်ပန္စစ္စခန္းမ်ားသို႔ အသီးသီး ပ္ု႔ိေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ထို႔အျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွ မိန္းကေလးတခ်ဴ ိ႕လည္း ပါဝင္ေသးေၾကာင္း သိရေသာ္လည္း အေရအတြက္ အတိအက် မသိရွိေသာ္လည္း ၂၀၀၀ ဝန္းက်င္ခန္႔ ရွိႏိုင္မည္ဟု ခန္႔မွန္းၾကသည္။ လိင္ကြ်န္အျဖစ္ ေစခိုင္းခံရေသာ ႏိုင္ငံမ်ားထဲတြင္ ကိုးရီးယားမွာ အမ်ားဆံုးျဖစ္ၿပီး ၅၀% နီးပါး တရုတ္ ၃၀% နီးပါး ဂ်ပန္ ၁၂% ခန္႔ႏွင့္ တျခားလူမ်ဴ ိး ၈% ခန္႔ ရွိသည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္္။
လိင္ေဖ်ာ္ေျဖမယ္မ်ားအေပၚ ဆက္ဆံမႈမ်ား
လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး အမ်ဴ ိးသမီး ၄ပံု ၃ပံုခန္႔မွာ ေသဆံုးခဲ့ၾကၿပီး အသက္ရွင္က်န္ရစ္သူ အမ်ားစုမွာ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ စိတ္ေဝဒနာႏွင့္ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေရာဂါေဝဒနာမ်ားကို ခံစားခဲ့ရသည္။ ရိုက္ႏွက္ခံရျခင္း ကိုယ္ခႏၶာကို အၾကမ္းဖက္ခံရျခင္းမ်ားကလည္း အဓိကက်ၿပီး စိတ္ဓာတ္က်ေဝဒနာမ်ားက္ုိ ခံစားရေစသည္။
လိင္ေဖ်ာ္ေျဖခန္းမွ ဇာတ္လမ္းဆိုးေပါင္း မ်ားစြာထဲမွ ဥပမာတစ္ခုအေနျဖင့္ ဒတ္ခ်္အမ်ဴ ိးသမီး ၁၀ ဦးကို ေထာင္တြင္းသို႔ ဂ်ာဗားကြ်န္းရွိ အရာရွိမ်ားက ေခၚေဆာင္လာခဲ့ၿပီး ဂ်ပန္စစ္တပ္ထံသို႔ ၁၉၄၄ ေဖေဖာ္ဝါရီတြင္ အပ္ႏွံခဲ့သည္။ ထိုမိန္းကေလးတို႔သည္ နည္းစနစ္တက် ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္း ရိုက္ႏွက္ျခင္း မုဒိန္းက်င့္ခံရျခင္းမ်ားကို ေန႔ေရာ ညပါ ခံခဲ့ရသည္။ ၄ လၾကာၿပီးေနာက္ ထိုအထဲမွ တစ္ေယာက္မွာ ကိုယ္ဝန္ရလာခဲ့ရတာ အတင္းအဓမၼ ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ထိုအျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ျပန္လည္ ေျပာျပာခဲ့သူမွာ Ruff-O'Herne ဆိုသည့္ အမ်ဴ ိးသမီးျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက အမ်ဴ ိးသမီးငယ္ေတြကေတာ့ အရွက္တရားေၾကာင့္ ထိုကဲ့သို႔ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့ျခင္း မရွိတာလို႔ ယူဆရတယ္ဟု ကိုးရီးယားရွိ လိင္ကြ်န္အေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားက ၂၀၀၀ ခုနစ္ေလာက္တုန္းက ဆိုခဲ့ပါတယ္။ Ruff-O'Herne ဟာ ၁၉၄၅ ခုနစ္မွာ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။ သူမ ေျပာၾကားခ်က္အရ မိန္းကေလးတိုင္းဟာ စခန္းတြင္းရွိ စုေပါင္းအိမ္ဟာတစ္ခုမွာ ေနထိုင္ၾကရၿပီး လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးအခန္းမ်ားတြင္ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေပးရသည္။ တစ္ေန႔လွ်င္ အနည္းဆံုး စစ္သား ၂၅ ေယာက္ကေန ၃၅ ေယာက္ အတြက္ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေပးခဲ့ရသည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုစခန္း၌ တာဝန္က်ခဲ့သူ ေရတပ္မွ တပ္ၾကပ္ႀကီး တစ္ဦးကေတာ့ စိတ္မခ်မ္းေျမ႕စရာ ငိုယုိသံမ်ား ေအာ္ဟစ္ အကူအညီ ေတာင္းခံသံမ်ားေၾကာင့္ စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္ဟု သူ၏ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းတြင္ ေရးသားခဲ့သည္။
လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးစခန္းမ်ားကို ေနရာေဒသအလိုက္ နံနက္ ၉ နာရီ ၁၀ နာရီခန္႔မွ စတင္ ဖြင့္လွစ္ၿပီး အလွည့္က် စနစ္ျဖင့္ ဝင္ေရာက္ၾကရသည္။ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးစခန္းမ်ားတြင္ အပန္းေျဖရန္ လက္မွတ္မ်ားကို ခြဲတမ္းခ်ေပးေလ့ ရွိသည္။ ညေန ၆ နာရီကို အေဆာင္ပိတ္ခ်ိန္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည္။ သုိ႔ေသာ္ လိင္အေပ်ာ္မယ္မ်ားမွာ အနားယူခြင့္ ၁ နာရီသာ ရရွိၿပီး ၇ နာရီခန္႔တြင္ အားလပ္ေနေသာ အရာရွိမ်ားအတြက္ ျပန္လည္ေဖ်ာ္ေျဖေပးရသည္မွာ ည ၁၁ နာရီခန္႔အထိ ျဖစ္ၿပီး ရံဖန္ရံခါ အခ်ိန္အကန္႔အသတ္ မရွိေပ။
လ္ိင္အေပ်ာ္မယ္မ်ားကို အခေၾကးေငြ အနည္းငယ္ လစဥ္ေပးအပ္ထားေသာ္လည္း တခ်ဴ ိ႕မွာ လစာေငြ ရရွိေသာ္လည္း တခ်ဴ ိ႕ အရာရွိမ်ားမွာ ေပးအပ္ျခင္း မရွိပဲ ကိုယ္က်ဴ ိးအတြက္ သံုးစြဲခဲ့ၾကသည္။ တခါတရံ အမ်ဴ ိးသမီး အသံုးအေဆာင္မ်ားကို မဲေဖာက္ေပးျခင္း ေရာင္းခ်ေပးျခင္းမ်ားလည္း ျပဳလုပ္ေပးေလ့ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ညံဖ်င္းေသာ ပစၥည္းမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ အားလပ္ရက္အျဖစ္ တလလွ်င္ ၁ ရက္ သို႔မဟုတ္ ၂ ရက္ ရရွိသည္။ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖခန္းမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ေနရခ်ိန္တြင္ အားလပ္ရက္ဟူ၍ အတိအက် မရွိေပ။ (မီးနီေနတာေတာင္ အတင္းျဖတ္ေမာင္းၾကတဲ့ သေဘာ။)
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ လ္ိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးစခန္းေတြ အမ်ားစုကေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနထိုင္ခြင့္ ရၾကတယ္လို႔ အေမရိကန္စစ္ရာဇဝတ္မႈ စာတမ္းမွာ ေရးသားထားပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕က ဂ်ပန္လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးစခန္းမွာ တာဝန္က်ခဲ့တဲ့ ကိုးရီးယားလူမ်ဴ ိး စခန္းတာဝန္ခံကေတာ့ မဟာမိတ္ေတြ ဝင္လာခ်ိန္မွာ ထြက္ေျပးခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ထြက္ဆိုခ်က္အရ အဆ္ုိပါစခန္းရွိ အမ်ဴ ိးသမီးမ်ားဟာ လြတ္လပ္စြာ ဝင္ထြက္သြားလာခြင့္ ရရွိၾကၿပီး အားကစားလႈပ္ရွားမႈမ်ားလဲ ျပဳလုပ္ခြင့္ ရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္အထင္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ သူတို႔ေမြးရပ္ေျမနဲ႔ အေတာ္ေဝးကြာလ္ု႔ိ ဒီလိုအခြင့္အေရးမ်ဴ ိး ရၾကတာလ္ု႔ိ ထင္ပါတယ္။ ၿမိဳ႕နဲ႔ အနီးဝန္းက်င္ကို ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ခြင့္လဲ ရၾကသလို တျခားေဒသေတြျဖစ္တဲ့ တရုတ္ အင္ဒို မေလးရွား စသည့္ႏိုင္ငံမ်ားက လိင္္ေဖ်ာ္ေျဖေရးမယ္မ်ားႏွင့္ မတူပဲ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္စြာ ဝတ္စားေနထိုင္ခြင့္လည္း ရပါတယ္။
စစ္ႀကီးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အမ်ားစုဟာ မူလေနထိုင္ရာ ေဒသကို ျပန္ခြင့္ရခဲ့ေပမယ့္ တခ်ဴ ိ႕ကေတာ့ စကၤာပူ မေလးရွား အေမရိကန္ စသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ခိုလံႈခဲ့ၾကပါတယ္။ ေဒသကို ျပန္လည္ေရာက္ရွိခဲ့တဲ့ အမ်ဴ ိးသမီးေတြဟာလဲ အထက္က ဆိုခဲ့တဲ့အတိုင္း လိင္နဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ စိတ္ေရာဂါ တျခားေဝဒနာေတြ ခံစားခဲ့ရသလ္ုိ တခ်ဴ ိ႕ မိန္းကေလးေတြမွာလည္း လက္ထပ္မယ့္လူ မရွိ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ လက္ထပ္ခဲ့တဲ့ မိန္းကေလး တခ်ဴ ိ႕ကလဲ သူတို႔ရဲ႕ အတိတ္ေၾကာင့္ ကြဲကြာကုန္တာေတြ သို႔မဟုတ္ အတိတ္ကို ထိတ္လန္႔ေနရမႈေတြဟာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာတဲ့အထိ အက်ဴ ိးဆက္တစ္ခုအေနနဲ႔ ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ တခ်ဴ ိ႕ မိန္းကေလးေတြက်ေတာ့လဲ ႏွိပ္စက္မႈ ဒဏ္ေတြေၾကာင့္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ပါဘူး။
ဝန္ခ်ေတာင္းပန္မႈမ်ားႏွင့္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြ ေပးအပ္ျခင္းမ်ား အထိမ္းအမွတ္ ေက်ာက္စာတိုင္မ်ားဘ
၁၉၅၁ ခုနစ္မွ စတင္ကာ ဂ်ပန္အစိုးရႏွင့္ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္း ဂ်ပန္တို႔၏ အတင္းအဓမၼ ေစခိုင္းခံရသည့္ လုပ္သားမ်ားႏွင့္ စစ္ျပန္မ်ားအတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြကိစၥကို ေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီး ေတာင္ကိုးရီးယားက နစ္နာေၾကး ေဒၚလာ ၃၆၄ မီလီယံကို ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ ဂ်ပန္တို႔ သိမ္းပိုက္ထားစဥ္ အတြင္း အသက္ရွင္က်န္ရစ္သူအတြက္ ေဒၚလာ ၂၀၀ ေသဆံုးသူအတြက္ ေဒၚလာ ၁၆၅၀ ထိခိုက္ဒဏ္ရာေၾကာင့္ မသန္မစြမ္း ျဖစ္သြားသူမ်ား အတြက္ ေဒၚလာ ၂၀၀၀ ဟု ကနဦး ေဆြးေႏြးရာတြင္ လ်ာထားခဲ့သည္။ ၁၉၆၅ ခုနစ္တြင္ ေနာက္ဆံုး သေဘာတူညီခ်က္အရ ဂ်ပန္အစိုးရက ေလ်ာ္ေၾကးေငြ ေဒၚလာ ၈၀၀ မီလီယံကို အသက္သာဆံုး အတိုးႏႈန္းျဖင့္ ၁၀ ႏွစ္ ေခ်းငွားမည္ဟု အေၾကာင္းျပန္ခဲ့သည္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုးရီးယားအစိုးရကေတာ့ အဆိုပါ ေငြေၾကးက္ုိ ျပန္လည္ေပးဆပ္ျခင္း မျပဳေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔ ရပိုင္ခြင့္လို႔ ထင္ျမင္တာကိုေတာ့ မွားတယ္လို႔ မယူဆသင့္ဘူးဟု ကြ်န္ေတာ္ ထင္ပါတယ္။ ၁၉၉၄ ခုနစ္မွာေတာ့ ဂ်ပန္အစိုးရက မတည္ၿပီး Asian Women's Fund (AWF) အဖြဲ႕ကို အရပ္ဘက္ လူမႈကူညီေရးအဖြဲ႕စည္းအျဖစ္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး ကိုးရီးယား တရုတ္ ဖိလစ္ပိုင္ ထိုင္ဝမ္ နယ္သာလန္နဲ႔ အင္ဒိုနီးရွားက လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးတြင္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ရေသာ အမ်ဴ ိးသမီးမ်ားအတြက္ ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့ပါတယ္။
လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးအမ်ဴ ိးသမီးအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ရသည္ ကိုးရီးယား ၆၁ ဦး ထိုင္ဝမ္ ၁၃ ဦး ဖိလစ္ပိုင္ ၂၁၁ ဦး ဒတ္ခ်္ ၇၃ ဦး တို႔ကို ဂ်ပန္ ဝန္ႀကီးခ်ဴ ပ္ တိုမီအီခ်ီ မူရာယာမ ကိုယ္တိုင္ ေတာင္းပန္ေၾကာင္း စာေရးသားကာ ေထာက္ပံ့ေၾကးေငြမ်ားကို ေပးအပ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကိုးရီးယားလူမ်ဴ ိး လိင္အေပ်ာ္မယ္မ်ားအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ရသူမ်ားဟာ အဆိုပါ ေငြေၾကးဟာ ဂ်ပန္အစိုးရက ေပးအပ္တာ မဟုတ္ပဲ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္း အလွဴ ေငြ အေနနဲ႔ ေပးအပ္တာ ျဖစ္လို႔ မယူႏိုင္ဘူးဟု ျငင္းဆန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ AWF အဖြဲ႕ဟာ ကိုးရီးယား အမ်ဴ ိးသမီး ၆၁ ဦးကို ဂ်ပန္ယန္းေငြ ၅ သန္းအထိ ေပးအပ္ခဲ့ၿပီး ေတာင္းပန္ေၾကာင္းကိုလည္း ေၾကာျငာခဲ့ပါတယ္။ အသက္ရွင္ က်န္ရစ္ေနေသးတယ္ ၁၄၂ ဦးကေတာ့ ေတာင္ကိုးရီးယားအစိုးရ ေထာက္ပံတာကိုပဲ ယူခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၀၇ ခုနစ္မွာေတာ့ အစိုးရက ေထာက္ပံ့တာကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဂ်ပန္ဝန္ႀကီးခ်ဴ ပ္ ကီအီခ်ီ မီရာဇာဝါ တက္လာတဲ့အခါမွာလည္း ေတာင္ကိုးရီးယားသို႔ အလည္အပတ္ ေရာက္လာခဲ့ၿပီး ေတာင္က္ုိးရီးယား သမၼတႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခဲ့ၿပီး ေတာင္က္ုိးရီးယားအမ်ဴ ိးသား ညီလာခံမွာ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားၿပီးေနာက္ ဒုတ္ိယကမာၻစစ္အတြင္းက အမွားမ်ားအတြက္ ထပ္မံေတာင္းပန္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၈ ခုနစ္ ဧၿပီလ ၂၈ ရက္ေန႔မွာလည္း ဂ်ပန္အစုိးရ လႊတ္ေတာ္မွာ ဥပေဒသစ္ကို အဆိုတင္သြင္းၿပီး အစိုးရက ေဒၚလာ ၂၃၀၀ ကို ထိခိုက္ခံစားခဲ့ရသူမ်ားအား ေပးအပ္ရန္ သေဘာတူညီခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၅ ခုနစ္မွာေတာ့ ထိုအခ်ိန္ကာလက ေငြေၾကးတန္ဖိုးနဲ႔ ညီမွ်တဲ့ ေဒၚလာ ၃၃၄၅ ကို ျပင္ဆင္ သတ္မွတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၀၇ ခုနစ္ ရွင္ဇိုအာေဘး တက္လာၿပီးေနာက္မွာ တႀကိမ္ ေတာင္းပန္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ၂၀၁၄ ခုနစ္မွာေတာ့ ဂ်ပန္ရဲ႕ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္မႈဟာ လံုေလာက္ၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္တာမ်ဴ ိး လုပ္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဖူးဟု ဆိုခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ၂၀၁၅ ခုနစ္ ရွင္ဇိုအာေဘးႏွင့္ ေတာင္ကိုးရီးယား သမၼတ ပတ္ဂြမ္ေဟးတို႔ ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကၿပီး ဂ်ပန္ဟာ ယန္ ၁ ဘီလီယံ (အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၈.၁ သန္း) ကို ရန္ပံုေငြအျဖစ္ ေထာက္ပံေပးဖို႔ သေဘာတူခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုးရီးယား အမ်ဴ ိးသမီးမ်ားကေတာ့ ရွင္ဇိုအာေဘးနဲ႔ သူ႔အစိုးရဟာ တရားဝင္ဝန္ခ်ေတာင္းပန္မႈဟာ မလံုေလာက္ေသးေၾကာင္း သူတို႔ရည္မွန္းခ်က္ဟာ ေထာက္ပံေၾကးေငြ မဟုတ္ေၾကာင္း ဂ်ပန္ပညာေရး သမိုင္းစာအုပ္မ်ားတြင္ သူတို႔၏ အေၾကာင္းကို ထည့္သြင္းေရးသားကာ ေနာင္လာေနာက္သားတို႔ အတြက္ သင္ခန္းစာရေစရန္ ထည့္သြင္းေပးေရး စသည္တို႔ပါ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။
လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးအမ်ဴ ိးသမီးမ်ားအတြက္ အထိန္းအမွတ္ ေက်ာက္စာတိုင္ ရုပ္တုမ်ားကို ကိုးရီးယား ထိုင္ဝမ္ တရုတ္ ဖိလစ္ပိုင္ စတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ အမ်ားအျပား ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။
ယခု Post ဟာ အမုန္းပြားေစရန္ မဟုတ္ပဲ စစ္ပြဲေၾကာင့္ ထိခိုက္ခံစားမႈမ်ား စစ္ရာဇဝတ္မႈမ်ား စသည့္တ္ုိ႔ကို ဗဟုသုတအေနျဖင့္ ရရွိေစရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္။
#SwamHtet(天下第一)
No comments:
Post a Comment