ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စစ္အစိုးရလက္မွ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အာဏာလႊဲေျပာင္းယူခဲ့ေသာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ မွ စတင္၍ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ၏ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ား သိသိသာသာ က်ဆင္းသြားေၾကာင္း အေမရိကန္အေျခစိုက္ ပညာရွင္အဖြဲ႔ တခုက ေျပာၾကားလိုက္သည္။ ထိုသို႔ ေလ်ာ့နည္းက်ဆင္းသြားျခင္းေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္မႈႏွင့္ အေျခတည္စ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို ထိခိုက္ေစလိမ့္မည္ဟုလည္း သတိေပးလိုက္သည္။
ျမန္မာျပည္သူတို႔က တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ား ျဖစ္ေသာ ျမစ္ဆံုဆည္ႏွင့္ လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီသတၱဳတြင္းတို႔ကို ဆန္႔က်င္ ကန္႕ကြက္ခဲ့ၾကၿပီး အစိုးရဖက္ကလည္း စီမံကိန္းမ်ားကို ေရႊ႕ဆိုင္းရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ျခင္းသည္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ စီးပြားဆက္ဆံေရးကို အေရးပါေသာ သက္ေရာက္မႈမ်ား ျဖစ္ေစခဲ့ေၾကာင္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ၀ါရွင္တန္ၿမိဳ႕တြင္ အေျခစိုက္ေသာ ႏိုင္ငံျခားေရးရာမူ၀ါဒ သုေတသန အဖြဲ႕ျဖစ္သည့္ Stimson Center မွ သုေတသီ တဦးျဖစ္သည့္ Yun Sun ၏ ယခုလအတြင္း ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
“၂၀၁၁ မွာ စခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြက တ႐ုတ္ရဲ႕စီမံကိန္းေတြအေပၚ ေတာ္ေတာ္ေလး သက္ေရာက္မႈ ရွိပါတယ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြကိုလည္း အလွ်င္အျမန္ က်ဆင္းသြားေစပါတယ္။ ခုခ်ိန္မွာ တ႐ုတ္ဖက္က ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ပိုၿပီး သူစိမ္းဆန္လာသလို ထင္ျမင္ေနပါၿပီ။ အစိုးရဖက္ကလည္း တ႐ုတ္ရဲ႕ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြကို ပိုၿပီး ကာကြယ္ေပးတာမ်ိဳး မလုပ္ေတာ့တဲ့အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံေရးက စြန္႔စားရမယ့္ ကိစၥလို ျဖစ္လာတာ တ႐ုတ္ဖက္က သေဘာက်မွာ မဟုတ္ပါဘူး” ဟု Yan Sun က ဆိုသည္။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈသည္ ၂၀၀၈ မွ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ကာလအတြင္းတြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၂ ဘီလီယံအထိ ရွိခဲ့ရာမွ ၂၀၁၂- ၂၀၁၃ အတြင္းတြင္ ေဒၚလာ ၄၀၇ သန္း အထိ ေလ်ာ့က်သြားခဲ့သည္။ တ႐ုတ္မဟုတ္သည့္ အျခားႏိုင္ငံမ်ား ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားလည္း က်ဆင္းသြားခဲ့ၿပီး စုစုေပါင္း ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈသည္ ၂၀၁၀-၂၀၁၁ တြင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၀ ဘီလီယံ ရွိရာမွ ၂၀၁၁-၂၀၁၂ တြင္ ေဒၚလာ ၄.၆ ဘီလီယံအထိ က်ဆင္းသြားခဲ့ကာ ၿပီးခဲ့ေသာ ဘ႑ာေရး ႏွစ္တြင္ ေဒၚလာ ၁.၄ ဘီလီယံသာ ရွိေတာ့သည္။
အစီရင္ခံစာက ယခုကဲ့သို႔ေလ်ာ့နည္းက်ဆင္းသြားရျခင္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး ကိုသာမက ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကိုလည္း ၿခိမ္းေျခာက္မႈတရပ္ ျဖစ္လာႏိုင္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အတြက္ အေျခခံအေဆာက္အဦ ဆိုင္ရာမ်ားတြင္ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ရန္ အေရးႀကီးေၾကာင္းလည္း ေထာက္ ျပထားသည္။
“ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီစနစ္သစ္မွာ စီးပြားေရးေအာင္ျမင္မႈဟာ ႏိုင္ငံေရး အသြင္ကူးေျပာင္းမႈကို ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ဖို႔ အေရးပါပါတယ္။ တ႐ုတ္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူေတြနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပန္လည္ ခ်ိန္ညွိႏိုင္ဖို႔ မယံုၾကည္မႈ၊ ရန္လိုမႈေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔လိုပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္ အက်ိဳးရွိတဲ့ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ မႈကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ လိုပါတယ္” ဟု Yun Sun ၏ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ တ႐ုတ္သံ႐ံုး၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ Gao Mingbo ကလည္း ၂၀၁၁ မွစ၍ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ သိသိသာသာ ေလ်ာ့က်သြားရျခင္းကို အတည္ျပဳေျပာဆိုသည္။ “ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္အတြင္းမွာေတာ့ အေျခအေနက ဆိုးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီႏွစ္ထဲမွာ နည္းနည္း ျပန္ေကာင္းလာႏိုင္ပါတယ္” ဟု သူကေျပာသည္။
Gao Mingbo ၏ ေျပာဆိုမႈကလည္း Stimson Center ၏ အစီရင္ခံစာမွ အခ်က္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္မႈ ရွိေနသည္။ ျမန္မာႏွင့္ တ႐ုတ္ ၂ ႏိုင္ငံလံုးအတြက္ တ႐ုတ္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ား၏ အေျခအေနကို အေလးထားကိုင္တြယ္ႏိုင္ရန္ အဓိကလိုအပ္ေနၿပီး သို႔မွသာလွ်င္ ေရႊ႕ဆိုင္းထားသည့္ စီမံကိန္းမ်ားကို ျပန္လည္ စတင္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္ဟု သူက ဆိုသည္။
“ႏွစ္ဖက္လံုးက အားထုတ္မႈေတြကို ျမွင့္တင္ႏိုင္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ တကယ္ကို ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ တ႐ုတ္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူေတြ အေနနဲ႔ အခက္အခဲေတြကိုပိုၿပီး သတိမူႏိုင္ၾကဖို႔ က်ေနာ္တို႔ လုပ္ရပါမယ္။ ဒီ့အျပင္ ေဒသခံ အသိုင္းအ၀ိုင္း ေတြနဲ႔ မီဒီယာေတြ အထိေရာက္ႏိုင္တဲ့ အားထုတ္မႈေတြ က်ေနာ္တို႔ ပိုၿပီးလုပ္ရပါမယ္” ဟု တရုတ္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ စီမံကိန္း မ်ား ႏွင့္ ပတ္သက္၍ Gao Mingbo ကေျပာသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ကာလမ်ားအတြင္းတြင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရက တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး ႏွင့္ စီးပြားေရး အေထာက္ အပံ့ အေပၚတြင္ အလြန္အမင္းမွီခို ခဲ့ရသည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္၀န္းက်င္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အႀကီးစား ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ား ျပဳလုပ္ႏိုင္ရန္ တ႐ုတ္အစိုးရက စတင္အားထုတ္ခဲ့ၿပီး မဟာစီမံကိန္းႀကီး ၃ခု အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ရန္အတြက္ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ သေဘာတူညီခ်က္မ်ား ရယူႏိုင္ခဲ့သည္။ အဆုိပါ စီမံကိန္းႀကီး ၃ခုမွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃.၆ ဘီလီယံတန္ဖိုးရွိေသာ ျမစ္ဆံု ေရကာတာႏွင့္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း၊ ေဒၚလာ ၁ ဘီလီယံတန္သည့္ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီသတၱဳတြင္း စီမံကိန္းႏွင့္ ေဒၚလာ ၂.၅ ဘီလီယံကုန္က်မည့္ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႔ ပိုက္လိုင္း “ေရႊ” စီမံကိန္းတို႔ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သဘာ၀အရင္းအျမစ္မ်ားအေပၚ ၎၏ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားႏိုင္မႈကို အျမင့္ဆံုးအထိ ျမွင့္တင္ႏိုင္ရန္အတြက္ သေဘာတူညီခ်က္မ်ားကို ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ရန္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံက သတိရွိရွိႏွင့္ တြန္း အားေပး ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္ဟု Yun Sun က ဆိုသည္။ ထို႔ျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမွ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ အမ်ားစုတြင္ တ႐ုတ္ အစိုးရပိုင္ ကုမၸဏီမ်ားက ေငြစိုက္ထုတ္ေပးျခင္း အားျဖင့္ ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့ၾကသည္ဟုလည္း သူက ေျပာသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၏ အရပ္သား အမည္ခံအစိုးရ အာဏာရရွိလာၿပီးေနာက္ ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္းကို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ အထိေရႊ႕ဆိုင္းလိုက္ၿပီး လက္ပံေတာင္း သတၱဳတြင္းကိုလည္း ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလတြင္ ရပ္နား ထားလိုက္သည္။
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ႏွစ္ခုလံုးသည္ အဆိုပါစီမံကိန္းမ်ားကို ျမန္မာျပည္သူတို႔က ျပင္းထန္စြာ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ ခဲ့ၾကေသာ ေၾကာင့္ အစိုးရက လိုက္ေလ်ာေပးခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ စီမံကိန္းမ်ားသည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ျမန္မာစစ္တပ္ပိုင္ ကုမၸဏီမ်ားကိုသာ အက်ိဳးအျမတ္ ရွိေစႏိုင္ၿပီး ေဒသခံျပည္သူမ်ား အေနျဖင့္ လူမႈေရး ႏွင့္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ သက္ေရာက္ မႈမ်ား ႀကီးမားစြာ ျဖစ္ေပၚေစႏိုင္မည္ဟု ျမန္မာျပည္သူတို႔က ယူဆထားၾကသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနာက္ဖက္ျခမ္း ရခိုင္ျပည္နယ္မွ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ယူနန္ျပည္နယ္ၿမိဳ႕ေတာ္ ကူမင္းၿမိဳ႕ အထိ ဆက္ သြယ္ထားသည့္ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ ပိုက္လိုင္း စီမံကိန္းတြင္လည္း ျပႆနာ အနည္းငယ္ေတြ႔ ႀကံဳခဲ့ရေၾကာင္း Yun Sun ၏ အစီရင္ခံစာတြင္ ေရးသားထားသည္။ ထိုစီမံကိန္းကို တ႐ုတ္၊ ျမန္မာ၊ အိႏၵိယႏွင့္ ေတာင္ကိုရီးယား ႏိုင္ငံ မ်ားမွ ကုမၸဏီ ၆ ခု ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ၿပီးခဲ့ေသာ လအနည္းငယ္ အတြင္းက လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီသတၱဳတြင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ စံုစမ္းစစ္ေဆးရန္ လႊတ္ေတာ္က ဖြဲ႕စည္းေပးခဲ့ေသာ ေကာ္မရွင္၏ အစီရင္ခံစာ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ထို အစီရင္ခံစာတြင္ အကယ္၍ ျမန္မာ အစိုးရအတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ရရွိမႈမ်ားမည္ ဆိုလွ်င္ စီမံကိန္းကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္သင့္ေၾကာင္း အႀကံျပဳခဲ့ၿပီး ေဒသခံမ်ား အေပၚ သက္ေရာက္မႈမ်ားကိုလည္း အေရးယူ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေပးရန္တိုက္တြန္းခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ စီမံကိန္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သေဘာတူညီခ်က္ အသစ္ ျပန္လည္ရယူခဲ့ရာတြင္ အက်ိဳးအျမတ္ ခြဲေ၀မႈအခ်ိဳး အစားတြင္ ျမန္မာအစိုးရ၏ ေ၀စုက အမ်ားဆံုးျဖစ္လာၿပီး တ႐ုတ္ကုမၸဏီႏွင့္ ျမန္မာစစ္တပ္ကတည္ေထာင္ထားသည့္ ျမန္မာ့ စီးပြားေရး ဦးပိုင္လီမီတက္တို႔၏ စီမံကိန္းမွ ရရွိေငြ မ်ားစြာေလ်ာ့နည္းသြားခဲ့သည္။
သေဘာတူညီခ်က္ အသစ္သည္ အက်ိဳးအျမတ္ ခြဲေ၀ေရး ညွိႏိႈင္းရာတြင္ ဥပေဒအရ၊ ႏိုင္ငံေရးအရ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ လိုက္နာ ရမည့္ အစဥ္အလာကို ဖန္တီးေပးႏိုင္ခဲ့ၿပီး တ႐ုတ္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူမ်ား အတြက္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စီမံကိန္းမ်ား လုပ္ ေဆာင္ရာ၌ ၎တို႔ဖက္က မျပည့္စံုမႈမ်ားကို မည္သို႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းသင့္ေၾကာင္းကိုလည္း သိျမင္ေစခဲ့သည္ဟု Stimson Center ၏ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။
(Paul Vieze ၏ Drop in Chinese Investment Could Hurt Burma Economy, Reform: US Report ကို ႏိုင္မင္းသြင္ ဘာသာျပန္သည္)
ပံုုပါအတိုုင္း ေနရာမရခင္တုုန္းကႏွင့္ ေနရာရၿပီး အေျခအေန ….
ဘာကြာျခားသြားသလဲ? လူေတြဆိုုတာ ဒီလိုုဘဲ !
ဒီလိုုုျဖစ္ရတာကလဲ ႏိုုင္ငံဦးေဆာင္တဲ့အႀကီးအကဲေတြ အမွန္တကယ္စိတ္ရင္းေစတာနာမွန္ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုု ဖြံ႕ျဖိဳးတိုုးတက္ေစဖိုု႔ ၊ လူထုုေတြအတြက္ႏွင့္ေဘးပတ္၀န္က်င္ေတြအတြက္ မသိတာလား၊ ဘာမွမစဥ္းစား ခဲ့တာလားေတာ့မသိပါဘူး…. ေနာက္စစ္အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ေတြးေခၚခဲ့လိုု႔ပါဘဲ၊ တႏိုုင္ငံလံုုးလယ္ေျမေတြ ဧကေပါင္း ၃သိန္းေတာင္သိမ္းထားခဲ့တာကိုုၾကည့္ပါ၊ ေနာက္ကိုုယ္အိတ္ထဲ့ထည့္ဖိုုခ်ည္းစဥ္းစားေနလိုု႔ႏွင့္ ျဖစ္သြားရတာပါ…. ဒါကိုုဖတ္ၾကည့္လိုုက္ပါ...ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလ်ံနဲ႔ အမည္မသိ ဘဏ္အေကာင့္ သတင္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္..
ၿပီးခဲ့ႏွစ္ေတြက သတင္းတခုုၾကားလိုုက္ပါေသးတယ္၊ ဟုုတ္မဟုုတ္ေတာ့မသိပါဘူး! သူတိုု႔ႏွင့္ ဆက္စပ္ လုုပ္ကိုုင္ေနသူေတြ ႏိုုင္ငံျခားေတြမွာ အဆင့္ျမင့္တုုိက္ခန္းေလးေတြ အထပ္လိုုက္ တလႊာလံုုး၀ယ္ယူေန တာကပိုုသိသာေစပါတယ္ေလ (တကယ္လုုပ္ငန္းရွင္ေတြေတာင္မ၀ယ္ယူႏိုုင္ပါဘူး) အခုုေတာ့ သတင္း ေလးထြက္သြားလိုု႔ ျပန္ေရာင္းလိုုက္ၿပီလိုု႔ၾကားသိရပါတယ္….. အသိသူငယ္ခ်င္းျပည္ႀကီး တရုုတ္ေလး ေတြလဲ ဒီလိုုလူႀကီးပိုုင္းေတြထဲကလိုု႔ေျပာတယ္….အဆင့္ျမင့္တိုုက္ခန္းမွာေနၿပီးေက်ာင္းတက္တယ္..
ေစ်းႀကီးတဲ့ပစၥည္းေတြဘဲသံုုးတယ္ဗ်ာ..
ဒီလိုု ေအာက္လန္ဖား လိမ္လည္စနစ္ေတြေၾကာင့္ တလြဲစီမံခန္႔ခြဲခဲ့လိုု႔ မဆလေခတ္ႏွစ္ ၄၀ေက်ာ္တုုန္းကမွ မီးမွန္ေရမွန္ လူထုုေတြစားလိုု႕ေလာက္ေသး တယ္၊ ဒီစစ္အာဏာသိမ္းၿပီးေတာ့ ႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္မွာ ကုုန္ေစ်းႏႈံးေတြလူေနမႈစရိတ္ေလးေတြ တရိပ္ရိပ္တက္လာၿပီး မီးမမွန္ေရမမွန္ လူထုုေတြပိုုအဆင့္ႏွိမ့္လာၿပီး ပိုုအေျခေနဆိုုးလာပါေတာ့တယ္...ႏိုုင္ငံတကာမွာလဲ အာရွထိပ္သီးကေန ေအာက္ဆံုုးထိက်ဆင္းလာရၿပီး ႏုိင္ငံတကာမွာ အႏိုုင္ခံဘ၀ ကိုုေရာက္ရွိလာရပါတယ္….
ေစ်းႀကီးတဲ့ပစၥည္းေတြဘဲသံုုးတယ္ဗ်ာ..
ဒီလိုု ေအာက္လန္ဖား လိမ္လည္စနစ္ေတြေၾကာင့္ တလြဲစီမံခန္႔ခြဲခဲ့လိုု႔ မဆလေခတ္ႏွစ္ ၄၀ေက်ာ္တုုန္းကမွ မီးမွန္ေရမွန္ လူထုုေတြစားလိုု႕ေလာက္ေသး တယ္၊ ဒီစစ္အာဏာသိမ္းၿပီးေတာ့ ႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္မွာ ကုုန္ေစ်းႏႈံးေတြလူေနမႈစရိတ္ေလးေတြ တရိပ္ရိပ္တက္လာၿပီး မီးမမွန္ေရမမွန္ လူထုုေတြပိုုအဆင့္ႏွိမ့္လာၿပီး ပိုုအေျခေနဆိုုးလာပါေတာ့တယ္...ႏိုုင္ငံတကာမွာလဲ အာရွထိပ္သီးကေန ေအာက္ဆံုုးထိက်ဆင္းလာရၿပီး ႏုိင္ငံတကာမွာ အႏိုုင္ခံဘ၀ ကိုုေရာက္ရွိလာရပါတယ္….
No comments:
Post a Comment