ျပႆနာ၊ ဘြဲ႕ရပညာမတတ္တဲ့ အျဖစ္ေတြနဲ႔ ဘြဲ႕ရလူငယ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႀကံဳေတြ႕ေန ရပါ တယ္။ တကၠသိုလ္က ဘြဲ႕တစ္ခုက ဘဝအာမခံခ်က္ အတြက္ ပညာနဲ႔ အလုပ္အကိုင္တစ္ခုကို ဖန္တီးမေပး ႏိုင္တဲ့အခါ ဘြဲ႕ရလူငယ္ေတြအတြက္ အလုပ္လက္မဲ့ ျပႆနာက ႀကီးမားလာခဲ့ ပါတယ္။ လက္မဲ့ လူငယ္ မ်ားအဖြဲ႕၊ ဘြဲ႕ရပညာ မတတ္အဖြဲ႕ဆိုၿပီး အသင္းေတြ ဖြဲ႕ထားတဲ့ လူငယ္ေတြကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ လူငယ္ေတြရဲ႕ Profile မွာ အလုပ္ အကိုင္ေနရာမွာ ဘြဲ႕ရအလုပ္ လက္မဲ့လို႔ ျဖည့္ထားၾကတာေတြေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ဒါက ျမန္မာျပည္ ပညာေရးရဲ႕ လူအေရအတြက္ ဦးစားေပးၿပီး အရည္အခ်င္း အားနည္းတယ္ဆိုတာကို အထူး ေျပာစရာလိုမယ္ မထင္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ေတြလည္း ရထားတဲ့ဘြဲ႕နဲ႔ လုပ္ေနရတဲ့ အလုပ္က တျခားစီျဖစ္ေန ပါတယ္။
ပညာေရးနဲ႔ လုပ္ငန္းခြင္ဆက္စပ္ မႈမရွိတာ၊ ဘြဲ႕ဒီဂရီ ဆိုတာ လက္မွတ္တစ္ခု သာရတဲ့ အေျခအေနမွာ ဘြဲ႕ရေတြ တကၠဆီ ေမာင္းတယ္၊ လမ္းေဘးမွာ ေဈးေရာင္းတယ္၊ ကြမ္းယာေရာင္းတယ္၊ ကုန္ထမ္းတယ္စတာေတြက ဘြဲ႕ရလူငယ္ ေတြအေနနဲ႔ တကၠသိုလ္ကရတဲ့ ဘြဲ႕ဒီဂရီ အေပၚ တန္ဖိုးထားမႈ၊ အေလးထားမႈ အားနည္းလာေစတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ တကၠသိုလ္ မွာေတာ့ ဘာသာရပ္ တစ္ခုနဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးလာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းၿပီးတဲ့အခါ အဆင္ေျပတဲ့ အလုပ္၊ ပိုက္ဆံရမယ့္အလုပ္တစ္ခုကို ဝင္လုပ္ၾက တယ္။ ကိုယ္သင္ယူလာတဲ့ ဘာသာရပ္နဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕အလုပ္နဲ႔က ဆက္စပ္လို႔မရႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ ကြာျခားေနတာမ်ိဳးေတြ က လက္ရွိဘြဲ႕ရလူငယ္ေတြအားလံုး ႀကံဳေတြ႕ ေနရတဲ့ အျဖစ္တစ္ခုပါ။ တကၠသိုလ္ရွိတဲ့ ဘာသာရပ္ေတြ အားလံုးက သူဟာနဲ႔သူ အသံုးခ်လို႔ရတဲ့ ဘာသာရပ္ေတြ အျဖစ္ရွိၾကတယ္။
ဒါေပမဲ့ လက္ရွိ ပညာေရးက တကယ့္လက္ေတြ႕ ဘဝနဲ႔ ပညာေရး ခ်ိတ္ဆက္မႈမရွိတာ အားလံုးအသိပါ။ အဂၤလိပ္စာေမဂ်ာနဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးလာတဲ့သူက CV ေဖာင္ျဖည့္တဲ့ အခါ မိမိရဲ႕ ကိုယ္ေရးရာဇဝင္ ကိုေတာင္ အဂၤလိပ္လို မွန္ကန္ေအာင္ မျဖည့္ႏိုင္တာ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ဒါက အေရအတြက္ကို ဦးစားေပးတဲ့၊ အရည္အခ်င္းမရွိတဲ့ ပညာ ေရးစနစ္ေၾကာင့္လို႔ ဆိုရမွာပါ။ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး ရမွတ္အေပၚ မူတည္ၿပီးဘာသာရပ္ကို ေရြးခ်ယ္တဲ့ အခါ လူငယ္ေတြ အေနနဲ႔ ကိုယ္ရဲ႕ဝါသနာ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ ဘာဆိုတာ ကိုေတာင္မသိတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးအထိ ျဖစ္လာေစတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ ဝါသနာအေလ်ာက္ ေရြးခ်ယ္ရတာ မဟုတ္ေတာ့ ဝါသနာမပါလည္း တက္၊ စိတ္မဝင္စားလည္း တက္ရတဲ့အေျခ အေနမ်ိဳးမွာ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ကိုယ္သင္ေနရတဲ့ ဘာသာရပ္အေပၚ စိတ္မဝင္စားတာ၊ အေလးမထားတာေတြ ျဖစ္လာတာပါပဲ။ ဘြဲ႕လက္မွတ္ရၿပီး တကယ့္ပညာ အစစ္ ပါမလာတဲ့အခါ လူငယ္ေတြ အေန မနည္းပါ။
ဒီအေျခအေနမွာ လက္ရွိပညာေရး စနစ္ႀကီးကိုပဲ ထိုင္ၿပီးအျပစ္ေျပာမေနၾကဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ျပင္ပသင္တန္းေတြ၊ ကြန္ပ်ဴတာ အင္တာနက္ေတြနဲ႔ ေက်ာင္း ျပင္ပမွာ ပညာရွာေဖြရင္း ကိုယ့္ရဲ႕အရည္ အခ်င္း၊ အရည္အေသြးကို ပိုမိုတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္လို႔ ရေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုအခါမွာ ျပည္ပႏိုင္ငံေတြက ပညာသင္ဆု အစီအစဥ္ေတြက လူငယ္ေတြအတြက္ အခြင့္အလမ္း တစ္ရပ္ျဖစ္လာပါၿပီ။ "ဘြဲ႕ရပညာတတ္ဆိုတာ ဘြဲ႕ရၿပီး ပညာကို ဆက္လက္ရွာေဖြေနသူမ်ား ျဖစ္ၿပီး ဘြဲ႕ရပညာမတတ္ဆိုတာက ဘြဲ႔ရၿပီးပညာကို ဆက္လက္ မရွာေဖြ သူမူမ်ားျဖစ္မ္မယ္...."လ ို႔ ေရးသားထားတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
အလြန္ကို မွတ္သား လိုက္နာဖြယ္ေကာင္းတဲ့ စာသား ေလးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ နိမ့္က်တဲ့ ပညာေရးစနစ္ကို အျပစ္တင္မေနဘဲ ကိုယ့္ရဲ႕ တိုးတက္မႈေတြအတြက္ ကိုယ့္ ကိုယ္ကိုယ္အားကိုးၿပီး ႀကိဳးစားၾကဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ဆရာႀကီး ဦးေအာင္သင္းက ေျပာခဲ့တာ ဖတ္မွတ္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေခတ္စနစ္ဆိုးတစ္ခုကို အျပစ္တင္ေန႐ံုနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ဘဝေျပာင္းလဲ လာမွာမဟုတ္ဘဲ မိမိကိုယ္တိုင္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲၿပီး ႀကိဳးစားအားထုတ္မွသာ အနာဂတ္လွပၿပီး တန္ဖိုးရွိတဲ့ သူတစ္ ေယာက္အျဖစ္ရပ္တည္ေနႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါ တယ္။
No comments:
Post a Comment