“ဦးေနွာက္ေဖာက္စားခံရတဲ့က်ြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာလူမ်ိဳး”

ဒီေန႔sanctuary of truthကျပန္အလာမွာေတာ့ ဝမ္းနည္းစိတ္ေတြ အားမရမွဴေတြ ေဒါသထြက္မွဴေတြ နဲ႔ပါ။အဓိကthailandကိုအလည္လာတဲ့ရည္႐ြယ္ခ်က္ကယိုးဒယားလူမ်ိဳးေတြရဲ႕အံ့မခန္းသစ္သားပန္းပုအႏုအ႐ြ အေပ်ာက္အမြန္းေတြ နဲ႔ျခယ္မွဴန္းထားတယ္ဆိုတဲ့ဒီsanctuary of truthကို စိတ္ဝင္စားလြန္းလို႔ ကမၻာေပၚမွာဒီေလာက္အထိအံ့မခန္းေတာ္လြန္းတဲ့လူမ်ိဳးပန္းပုပညာရွင္ေတြရဲ႕လုပ္ငန္းခြင္ကိုေလ့လာဖို႔သက္သက္လာခဲ့တာပါ။

 

bangkokကေန ဘတ္၃၅၀၀ ေလာက္ေပးၿပီး အဲ့ဒီကိုသြားရပါတယ္။အဲ့ဒီအေရာက္မွာဝင္ေၾကးဘတ္၅၀၀ေပးရပါတယ္။ဒီလိုလာၾကတဲ့တိုးရစ္ေတြတစ္ေန႔ကိုအေယာက္သံုးေလးငါးရာအနဲဆံုးရွိပါသတဲ့။ယိုးဒယားေတြရဲ႕နိုင္ငံျခားဝင္ေငြရွာပံုဟာအတုယူစရာပါ။၂နာရီခြဲေလာက္ကားစီးအၿပီးမွာေတာ့အုတ္တံတိုင္းအျဖဴျမင့္ျမင့္ကာရံထားတဲ့လက္မွတ္ေရာင္းဌာနမွာလက္မွတ္ဝယ္ရပါတယ္။

 

အဲ့ဒီကေနေတာလမ္းအတိုင္းဆက္သြားၿပီးေတာအုပ္အလြန္မွာ ပင္လယ္ကမ္းေျခထဲကခန္႔ညားစြာ ထိုးထြက္ေနတဲ့ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးကိုျမင္ရပါၿပီ။လက္ရာေျမႇာက္လြန္းတဲ့ယိုးဒယားပန္းပုပညာရွင္ေတြကိုျမင္ခ်င္ေဇာနဲ႔ေက်ာင္းေဆာင္ကိုေျပးအသြား ၾကားလိုက္ရတဲ့ဗမာစကားသံေတြေၾကာင့္ေတာ္အံ့ၾသမိသြားပါတယ္။

 

ပန္းပုထုေနသူ အမ်ိဳသား အမ်ိဳးသမီးပန္းပုဆရာ ဆရာမမ်ားအားလံုးဟာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြျဖစ္ေနၿပီး ကိုေမ်ွာ္လင့္တႀကီးျမင္ခ်င္ေနတဲ့ ပညာရွင္ေတြဟာ ကိုယ္္ထင္ေနသလိုယိုးဒယားလူမ်ိဳးေတြမဟုတ္ဘဲျမန္မာလူမ်ိဳးေတြျဖစ္ေနပါတယ္။ဒါ့ထက္ရင္နာစရာေကာင္းတာကေတာ့ ဒီအေဆာက္အဦးႀကီးမွာသံုးတဲ့သစ္ေတြအကုန္လံုးဟာျမန္မာနိုင္ငံကပါဘဲတဲ့ဗ်ာ။

 

က်ြန္ေတာ္ခဏေလးမွင္သက္မိသြားတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ယူႀကံဳးမရမွဴေတြ ဝမ္းနည္းမွဴေတြ နွေျမႇာတသမွဴေတြအျပည့္နဲ႔ပါ။ကိုယ့္နိုင္ငံက ပညာရွင္ေတြရယ္ ကိုယ့္နိုင္ငံက သဘာဝသယံဇာတေတြရယ္ ကိုတျခားနိုင္ငံကေပါေပါပဲပဲသံုးစြဲၿပီးနိုင္ငံျခားေငြအေျမႇာက္အျမားရေနခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ့္နိုင္ငံက ပညာရွင္ေတြကေတာ့ အားငယ္စြာနဲ႔သူမ်ားနိုင္ငံမွာဘယ္လိုအလုပ္လုပ္ေနရလဲဆိုတာေတြးရင္း ရင္ထဲမွာဆို႔ဆို႔နင့္နင့္နဲ႔ျပန္လာခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

Ref: Hein Ko Ko f:https://mmlivenews.com/archives/14244